Ελλάδα,  η πατρίδα του «γιατί;»

Στα 40 μου είμαι πια πολύ μεγάλος για να έχω αρκετές αναμνήσεις και πολύ μικρός για να αφήσω τη ζωή να με πάει όπου θέλει. 

Πρέπει να θυμάμαι. Δεν πρέπει να ξεχνάω. Πρέπει να παλεύω. Δεν πρέπει να παραδίνομαι. Δεν ξεχνώ τις πυρκαγιές του 1995 και του 2007… Δεν ξεχνώ τις πλημμύρες. Δεν ξεχνώ το Σάμινα. Δεν ξεχνώ τα Τέμπη και τον Μαλιακό. Δεν ξεχνώ… Θυμάμαι.

Θυμάμαι τα «κροκοδείλια» δάκρυα όλων αυτών που θα έπρεπε να έχουν προλάβει το κακό. Να έχουν κάνει τη δουλειά τους.

Από χθες, δεν ξεχνώ και την Κινέτα, το Μάτι, τη Ραφήνα, το Νέο Βουτζά… Δεν ξεχνώ ότι ο κόσμος δεν ήξερε πού να πάει για να γλιτώσει. Κανείς δεν του είπε. Αβοήθητος.

Δεν ξεχνώ ότι για μια ακόμη φορά η Ελλάδα αντί να προστατεύσει, έκαψε τα παιδιά της. Τώρα τα έκαψε, πριν λίγο καιρό τα έπνιξε. Και θα τα κάψει ξανά. Και θα τα πνίξει ξανά. Μάθαμε πια. Να καιγόμαστε και να πνιγόμαστε.

Διαβάστε περισσότερα στο Newsbomb.gr



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved