Σ’ έναν κόσμο όπου η είδηση μετριέται σε κλικ, τίτλους και βιαστικά scroll, υπάρχουν στιγμές που θυμίζουν σε όλους μας γιατί η δημοσιογραφία παραμένει (ή τουλάχιστον οφείλει να παραμένει) ανθρώπινη. Μία τέτοια στιγμή εκτυλίχθηκε στο Sky News Australia, όταν η Σάρι Μάρκσον, γνωστή και έμπειρη δημοσιογράφος εβραϊκής καταγωγής, δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά της μεταδίδοντας την είδηση για την απελευθέρωση των πρώτων επτά ομήρων από τη Χαμάς.
«Αυτή είναι η πιο καταπληκτική έκτακτη είδηση που έχω μεταδώσει ποτέ», είπε η Μάρκσον, η φωνή της σπασμένη, σε μια ζωντανή σύνδεση που έμοιαζε να παγώνει τον χρόνο. «Οι επτά όμηροι έχουν πλέον παραδοθεί».
Είναι η πρώτη φορά που έπειτα από 738 ημέρες, δηλαδή δύο ολόκληρα χρόνια μέσα στα σκοτάδια των τούνελ της Γάζας, οι όμηροι βρίσκονται καθ’ οδόν προς την ασφάλεια, συνοδευόμενοι από τον Ερυθρό Σταυρό. Για τη Μάρκσον, όπως και για πολλούς που παρακολουθούσαν τη στιγμή, η είδηση δεν ήταν απλώς ένα γεγονός, αλλά μια εκτόνωση, ένα ξέσπασμα ελπίδας μετά από ατελείωτες ημέρες πολέμου, τρόμου και απώλειας.
Η συγκίνησή της έγινε αμέσως viral. Κάποιοι την αποθέωσαν για την ειλικρίνεια και την ευαισθησία της, άλλοι σχολίασαν πως η δημοσιογραφία «δεν πρέπει να δείχνει συναισθήματα». Όμως, ίσως ακριβώς εκεί βρίσκεται η ουσία της στιγμής: στο ότι δεν πρόκειται για μια δημοσιογράφο που «έχασε την ψυχραιμία της», αλλά για έναν άνθρωπο που για λίγα δευτερόλεπτα άφησε την κάμερα να καταγράψει κάτι αληθινό.
Γιατί οι καλλιτέχνες αρέσκονται στο να κράζουν ΜΜΕ και δημοσιογράφους;
Η Σάρι Μάρκσον δεν είναι άγνωστη στο αυστηρό τηλεοπτικό κοινό της Αυστραλίας. Με χρόνια εμπειρίας σε διεθνή ρεπορτάζ, έχει χτίσει το προφίλ μιας σκληρής επαγγελματία που δε μασά τα λόγια της. Ίσως, όμως, αυτή τη φορά, η ίδια να θύμισε σε όλους πως πίσω από το κοστούμι, τα στούντιο και τα breaking news, υπάρχει πάντα ένας άνθρωπος που κουβαλάει ιστορίες, φόβους, και πίστη.
Η εικόνα της να «λυγίζει» μπροστά στην κάμερα ίσως είναι τελικά πιο δυνατή από οποιονδήποτε τίτλο ή νούμερο τηλεθέασης. Γιατί δείχνει πως η δημοσιογραφία δεν είναι μόνο η ψυχρή καταγραφή γεγονότων, αλλά και το να μπορείς να νιώσεις το βάρος τους.
«Free Palestine»: Οι celebrities που δε μάσησαν τα λόγια τους για τη γενοκτονία
Σε μια εποχή όπου η πληροφορία τρέχει πιο γρήγορα από την κατανόηση, η στιγμή της Μάρκσον είναι υπενθύμιση ότι η αλήθεια χρειάζεται και συναίσθημα για να γίνει αντιληπτή. Κι αν κάτι αξίζει να μείνει από αυτή την είδηση, δεν είναι μόνο ότι επτά άνθρωποι γύρισαν στα σπίτια τους, αλλά ότι μια δημοσιογράφος, έστω για λίγο, έκανε τους πάντες να θυμηθούν γιατί η ελπίδα παραμένει η πιο ισχυρή είδηση από όλες.
