Στην Αθήνα, μόνο το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου, 175 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του καύσωνα. Όχι σε κάποιο δυστοπικό μέλλον, όχι «κάπου μακριά», αλλά εδώ, στις γειτονιές μας, στις πολυκατοικίες μας, μέσα στο καλοκαίρι που άλλοτε ταυτίζαμε με άραγμα, παραλία και ρακέτες. Τώρα, όμως, δεν είναι εποχή για ρακέτες, αλλά καιρός για... καμπανάκια, τα οποία χτυπάνε δυνατά.
Σύμφωνα με το Grantham Institute του Imperial College, η κλιματική αλλαγή δεν είναι πια ένα θέμα για ντοκιμαντέρ με voice over από τον Μόργκαν Φρίμαν. Είναι αυτό που αύξησε τις θερμοκρασίες μέχρι και 4 βαθμούς Κελσίου σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Είναι αυτή που τριπλασίασε τους θανάτους σε σχέση με το τι θα συνέβαινε σε έναν πιο... φυσιολογικό κόσμο. Αν ποτέ υπήρξε τέτοιος. Κι εδώ κάπου παγώνεις (όχι κυριολεκτικά – θα ήθελες).
Τι συμβαίνει στο αυτοκίνητό μας με τον καύσωνα;
Η στατιστική σού ρίχνει χαστούκι: 96 από τους 175 θανάτους στην Αθήνα θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Ναι, το διαβάζεις σωστά. Το θέμα δεν είναι πια «καύσωνας ίσον ταλαιπωρία». Το θέμα είναι ότι ο καύσωνας σκοτώνει. Και κυρίως, σκοτώνει τους πιο ευάλωτους – ηλικιωμένους, ασθενείς, μοναχικούς ανθρώπους που έμειναν σε διαμερίσματα-φούρνους χωρίς air-condition, χωρίς βοήθεια, χωρίς ένα χέρι να τους τραβήξει απ’ τον φούρνο της πόλης.
Αν νομίζεις πως αυτό αφορά μόνο τα «παππούδια», δες λίγο τη μεγάλη εικόνα: Κάθε χρόνο οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν. Κάθε χρόνο τα κύματα καύσωνα γίνονται πιο συχνά. Κάθε χρόνο πεθαίνουν περισσότεροι. Η Αθήνα, το Παρίσι, το Μιλάνο, η Ρώμη... γίνονται όλες κομμάτια του ίδιου προβλήματος.
Μια ωραία ημέρα ξημέρωσε στην ελληνική...Σαχάρα
Ο καύσωνας είναι πλέον η νέα πανδημία
Μόνο που δεν χρειάζεται μετάδοση. Τον νιώθεις στο δέρμα σου, τον βλέπεις στο θερμόμετρο, τον ακούς στα τζιτζίκια που βαράνε λες και είναι ηλεκτρικά. Και το χειρότερο; Δεν υπάρχει εμβόλιο γι’ αυτόν. Μόνο συνείδηση.
Οφείλουμε, όχι ως influencers της οικολογίας, αλλά ως άνθρωποι με μια κάποια αντίληψη του τι σημαίνει ζωή στην πόλη, να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας, μέχρι τις πολιτικές που (δεν) ψηφίζουμε. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι θεωρία, είναι (πλέον) body count.
Ο κόσμος γύρω μας καίγεται, κυριολεκτικά. Μπορείς να συνεχίσεις να ρίχνεις παγάκια στο ποτό σου και να φαντάζεσαι ότι όλα είναι καλά, αλλά αργά ή γρήγορα, όταν η ζέστη χτυπήσει την πόρτα σου, θα αναρωτηθείς γιατί δεν άνοιξες τα μάτια σου νωρίτερα.
Τι να τρως και τι να αποφεύγεις στον καύσωνα
Μέχρι τότε, σκέψου ότι η ζέστη δεν είναι απλώς κάτι που σε κάνει να ιδρώνεις. Είναι κάτι που μπορεί να σου πάρει τη ζωή. Ή τη ζωή κάποιου που αγαπάς.
