Εσύ πού ήσουν όταν «έπεσε» το Facebook και το Instagram;

Μήπως τελικά θα πρέπει να εύχεσαι να «πέσει» το Facebook, το Instagram και το WhatsApp, έστω και για λίγες μέρες; 

 
«Ο χρήστης Kostas Vaimakis είναι ασφαλής στον τοποθεσία Πλατεία Γκύ.... ώπα... αφού έχει πέσει το Facebook, πώς θα το ανεβάσω»; Και το Facebook έπεσε και το Instagram και το WhatsApp. Αν δεν είναι κάπως έτσι η συντέλεια του κόσμου, το τέλος του πολιτισμού, ο Αρμαγεδδών, τότε πώς αλλιώς μπορεί να μοιάζει; Τέλος πάντων, για όποιον το δει κάποια στιγμή στο μέλλον, είμαι ασφαλής και ψύχραιμος στην τοποθεσία Πλατεία Γκύζη. Και βάζω όλη μου τη θετική ενέργεια να επανέλθουν γρήγορα τα social media. Να  επανέλθει ο Δυτικός Πολιτισμός στη θέση του. 
 
 
Ίσως θα έπρεπε να ακουστούν σε όλη την υφήλιο οι αντιαεροπορικές σειρήνες που ήχησαν στη χώρα μας πριν λίγες μέρες, στο πλαίσιο του «Παρμενίωνα». Να προειδοποιηθούν άπαντες, ότι δεν μπορούν να ποστάρουν στο Facebook. Να γνωρίζουν οι influencers ότι δεν δύνανται να κάνουν give-away στο Instagram και αυτοί που είχαν κατά νου να ξεκινήσουν μια συνομιλία στο WhatsApp πώς ήταν αδύνατον για τεχνικούς λόγους. Οι σειρήνες (δυστυχώς) δεν ήχησαν, το πρόβλημα (ευτυχώς) ήταν προσωρινό αλλά η αγωνία έμεινε στα ύψη: «Κι αν ξανασυμβεί;» «Κι αν “ξαναπέσει” και αργήσει να “ξανανέβει”»; «Κι αν “πέσει” για πάντα»;
 
Βέβαια όλοι στράφηκαν στο Twitter μετά από αυτό και το χιούμορ δεν έλειψε όπως θα δείτε στο παρακάτω άλμπουμ:

 

«Πώς θα ζήσουμε εμείς μετά χωρίς social media»;

Η προφανής απάντηση είναι ότι «θα ζήσουμε μια χαρά», όπως ζούσαμε και πριν τα social media, όλοι εμείς που δεν μεγαλώσαμε «αγκαλιά» με το Facebook και «αγκαζέ» με το Instagram. Κι όσο για τους μικρότερους, που δεν μπορούν να διανοηθούν τη ζωή τους χωρίς social media και δεν μπορούν να σταθούν λεπτό χωρίς να μπουν στο λογαριασμό τους από το smartphone τους, ίσως ήρθε η στιγμή να ανακαλύψουν μερικά πράγματα που δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή τους. 
 
Να ανακαλύψουν π.χ. ότι οι άνθρωποι στην καφετέρια εκτός του να πίνουν τον καφέ τους, μπορούν και να συζητάνε. Και στο εστιατόριο εκτός του να τρώνε, μπορούν να επικοινωνούν, να κοιτάζονται στα μάτια όταν μιλάνε, να γελάνε, να πειράζονται, να «τσακώνονται» και αμέσως μετά να τα βρίσκουν. Μπορούν να θυμηθούν ότι έχουν μια οικογένεια, με την οποία λένε μόνο τα βασικά (μια καλημέρα, μια καλησπέρα, ένα «τι έχει για φαϊ;») σκυμμένοι καθώς είναι πάνω από ένα τηλέφωνο ή ένα τάμπλετ όποτε είναι σπίτι. Και να ρωτήσουν, με πραγματικό ενδιαφέρον τον πατέρα τους «πώς πήγε η δουλειά σήμερα;» και τη μητέρα «να σε βοηθήσω να σερβίρεις το φαγητό»; Μπορούν να πάμε μια βόλτα να δουν τον παππού και τη γιαγιά, που είναι κλεισμένοι στο σπίτι λόγω κορωνοϊού και δεν πολυβγαίνουν και τους έχει φάει η μοναξιά. Ή να πάνε μια βόλτα να περπατήσουν στη γειτονιά και να ψωνίσουν τίποτα για το σπίτι, αντί να χαζεύουν συνέχεια κορίτσια με μικροσκοπικά μαγιό στο Instagram. 
 
 
Επίσης ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να μάθουν για πρώτη φορά ότι υπάρχει φλερτ και ανθρώπινη επαφή πέρα από το «like» και την «καρδούλα», ότι μπορείς να πάρεις τηλέφωνο μια κοπέλα για να βγείτε και όχι να κάνεις ψιλή κουβέντα στο Messenger, ότι αντί να χαζεύεις τις φωτογραφίες στο προφίλ της, γεμάτες φίλτρα, μπορείς να χαζεύεις την ίδια, καθισμένη δίπλα σου ή απέναντί σου. Να διαπιστώσεις αν τελικά σου αρέσει, να την κάνεις να σε κοιτάξει πονηρά, να χαμογελάσει, να θέλει να σε ξαναδεί. Να περιμένει την επόμενη φορά που θα ξανασυναντηθείτε με προσμονή κι όχι το επόμενο «like» σου στην φωτογραφία της. 
 

Μήπως τελικά η πτώση του Facebook μας έκανε καλό;

Πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις αν ξαναπέσει το Facebook, το Instagram, το WhatsApp και όλες οι άλλες εφαρμογές από τις οποίες «εξαρτάται η ζωή και η ύπαρξή σου». Ίσως μπορείς να δοκιμάσεις να ζήσεις πραγματικά, στον κανονικό κόσμο, εκεί όπου οι άνθρωποι έχουν «σάρκα και οστά» και δεν ψηλώνουν, ούτε αδυνατίζουν, ούτε μαυρίζουν ή αποκτούν κοιλιακούς μέσα σε λίγα λεπτά με μια επεξεργασία εικόνας.
 
 
 
 
Εκεί όπου οι άνθρωποι είναι «ανθρώπινοι», πραγματικοί, με ατέλειες και κουσούρια, αλλά μπορεί να έχουν και ένα σωρό ενδιαφέρουσες ιστορίες να σου πουν και να σου δείξουν, που ποτέ δεν θα γράψουν στο τσατ. Εκεί όπου οι άνθρωποι ερωτεύονται ο ένας τον άλλον γι’ αυτό που βλέπουν απέναντί τους κι όχι για το «ψηφιακό αποτύπωμα» αυτού ή αυτής που γνωρίζουν στα social media, χωρίς στην πραγματικότητα να τον γνωρίζουν ποτέ. 
 
Μήπως τελικά θα πρέπει να εύχεσαι να «πέσει» το Facebook, το Instagram και το WhatsApp, έστω και για λίγες μέρες; Για σκέψου το... 
 


©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved