Άγριες Μέλισσες: Η ιστορία πίσω από την προσπάθεια να λιντσάρουν τον Νικηφόρο Δούκα

Πώς βγήκε ο όρος και γιατί υπήρξε συχνή πρακτική.

Μπορεί ο Νικηφόρος Δούκας να γλίτωσε από την οργή των μελών του συνεταιρισμού και δεν είναι λίγοι οι φανς της σειράς που πιστεύουν ότι γλίτωσε από σίγουρο λιντσάρισμα. Άλλωστε, οι Σεβαστοί με την συμπεριφορά τους, βρίσκονται κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα.

Όμως η προσπάθεια για λιντσάρισμα, η οργή του όχλου, δεν είναι διόλου τυχαία στην ανθρώπινη ιστορία. Για την ακρίβεια είναι μία συνήθεια που ο όχλος συνήθιζε να κάνει αψηφώντας τους νόμους και τα όργανα της τάξης, αλλά όλη αυτή η πρακτική, ξεκίνησε από κάπου. Για την ακρίβεια, το λιντσάρισμα έχει την δική του ιστορία και τον δικό του λόγο που απέκτησε τέτοιο όνομα.

 

 

Από που βγήκε η λέξη «λιντσάρισμα»

Όλα ξεκινούν την περίοδο της Αμερικανικής Επανάστασης, όπου οι Πατριώτες σχηματίζουν παντού πυρήνες προσπαθώντας να αποδυναμώσουν τους Άγγλους με διάφορα χτυπήματα. Το πρόβλημα ωστόσο δεν ήταν μόνο ο στρατός των Άγγλων αλλά και οι φιλικά-προσκείμενοι προς τους Άγγλους κάτοικοι, που ήταν γνωστοί με το όνομα Loyalists (Αγγλόφιλοι). Οι γαιοκτήμονες Charles και William Lynch, εντόπιζαν και κρεμούσαν ή σκότωναν τους Αγγλόφιλους δίνοντας έτσι ένα παράδειγμα σε όσους δεν ήθελαν την Αμερικανική Επανάσταση.

Ωστόσο το λιντσάρισμα συνεχίστηκε μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου στην Αμερική, λόγω έλλειψης των τακτικών δικαστηρίων. Το πρόβλημα ήταν πως οι Νότιοι εκμεταλλεύτηκαν το νόμο για να καταδικάσουν ένα σωρό Αφροαμερικανούς πολίτες, μιας και αποτελούσαν τα 3/4 των θυμάτων. Το λιντσάρισμα προέβλεπε, κρέμασμα, κάψιμο, ακρωτηριασμό ή ακόμη και ομαδικό τυφεκισμό.

Αξίζει να αναφερθεί πως το άρθρο 18, εδάφιο 241 της Νομοθεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών, καταδικάζει το λιντσάρισμα και τις δολοφονικές επιθέσεις μίσους.

Προσοχή: Κάποιες από τις παρακάτω εικόνες, μπορεί να είναι σκληρές.



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved