Στο «The Voice» δεν σκοτώνουν τα παιδιά OYTE τα όνειρα τους

Ο Νίκος Συρίγος γράφει για την τετράδα κριτών που δίνει έμφαση στις ψυχές και όχι στα νούμερα. 

Την περασμένη Κυριακή το βράδυ ήμουν σπίτι. Και έβλεπα τηλεόραση. Μια τηλεόραση που ολοένα και περισσότερο κοιτάζει από μέσα προς τα έξω. Γεμίζει ολοένα και περισσότερο με ανθρώπους της καθημερινότητας. Η «κλειδαρότρυπα» του Big Brother, μεγάλωσε. Έγινε εξώπορτα. Και πια στην τηλεόραση μπαίνουν χιλιάδες, εκατομμύρια… ήρωες της διπλανής πόρτας. Και εκτίθενται. Εκθέτουν τη ζωή και τα όνειρα τους. Τα νιάτα τους. Κάθε φορά ολοένα και περισσότερο.

Μέχρι που η μοίρα δεν είναι πια στα δικά τους χέρια αλλά σε εκείνα των κριτών. Των ειδικών. Αυτοί θα καθορίσουν το μέλλον τους. Είτε στο σόου, είτε και στη ζωή. Και αυτοί θα είναι εν τέλει που θα αποφασίσουν αν και πόσο μαζί με τα όνειρα για καριέρα στο μόντελινγκ/ζαχαροπλαστική/μαγειρική/τραγούδι θα… σκοτώσουν μαζί και τα παιδιά.

Αν ένας ραδιοφωνικός παραγωγός (εντελώς τυχαία θα αναφέρω εκείνον που θα ακούσεις στο Μουσικός 98,6  - 7 με 10 κάθε πρωί) θεωρείται μέρος της μουσικής, νιώθω διπλά περήφανος για την Έλενα Παπαρίζου, τον Σάκη Ρουβά, τον Κωστή Μαραβέγια και τον Πάνο Μουζουράκη. Για το “The Voice”. Γιατί και οι τέσσερις όχι απλά δεν «σκοτώνουν» τα παιδιά αλλά προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην τσαλακώσουν καν τα όνειρα τους.

 

 

Και τις φορές που δεν θα επιλέξουν κάποιο από τα παιδιά (έτσι είναι οι κανόνες) θα το κάνουν τόσο τρυφερά, τόσο γλυκά που το παιδί θα καταλάβει ότι τελειώνει μόνο η παρουσία του στο σόου αλλά όχι η καριέρα ή η ζωή του.

Πόσο μάλλον δε τα όνειρα του…

Η Έλενα, ο Σάκης, ο Κωστής και ο Πάνος, ξέρουν ότι δεν χρειάζεται να γίνουν… νούμερα για να κάνουν νούμερα. Ξέρουν ότι έχουν απέναντι τους ψυχές. Ανθρώπους που όπως είπε ένα από τα παιδιά τις προάλλες «για μένα είναι η σημαντικότερη εμπειρία της ζωής μου». Έτσι νιώθουν, έτσι λένε. Κι αν σε έναν άνθρωπο που ζει για αυτό το ενάμισι λεπτό, οι καρέκλες μείνουν γυρισμένες από την άλλη πλευρά σε ζωντανή, μάλιστα, σύνδεση, καταλαβαίνεις εύκολα ότι ακόμη και αν ήξερε που πάει και τι θα αντιμετωπίσει, το τελευταίο που χρειάζεται είναι η σκληρή κριτική.

 

ezgif.com optimize

 

Πόσο μάλλον ξεφτίλισμα. Αυτό δηλαδή που κάνουν σε άλλα… σόου.

Για τα νούμερα… Τα νούμερα…



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved