Το πρόβλημα με τα υψηλά ενοίκια είναι ένα θέμα με παγκόσμια διάσταση, δεν τα λέμε εμείς αλλά ο Bill Gates. Ο ιδρυτής της Microsoft μίλησε για το πώς δεν είναι θέμα της τύχης, όταν ένας Αμερικανός πολίτης δίνει το 50% με 70% του μισθού του στο ενοίκιο του τότε δεν έχει και πολλά περιθώρια οικονομικά. Και αυτό δεν θα μπορούσε να μη μας θυμίζει τα δικά μας δεδομένα που μπορούν να φτάσουν μέχρι 80%. Είναι απλά μαθηματικά, πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει όταν σε ένα μισθό 1.000 ευρώ για τα ελληνικά δεδομένα -τα 500 πάνε στο ενοίκιο και ένα ποσό πέριξ των 200 ευρώ δίνεται σε πάγιους λογαριασμούς. Ποια ευημερία και ποια ανάπτυξη γίνεται;
Μαθήματα ηγεσίας που μόνο ο Μπιλ Γκέιτς μπορεί να σου δώσει
Ο Bill Gates σχολιάζει τα ενοίκια
Την αμερικανική κρίση στέγασης είχε αναδείξει ο ιδρυτής της Microsoft ο Bill Gates σε μία ανασκόπηση του βιβλίου «Evicted» του Μάθιου Ντέσμοντ, την οποία δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο, GatesNotes.
Σύμφωνα με το βιβλίου του Ντέσμοντ καταγράφει τη ζωή φτωχών οικογενειών στο Μιλγουόκι, όπου το 50%-70% του εισοδήματος πηγαίνει στο ενοίκιο. Και όλα αυτά σωστά υπολογισμένα χωρίς τα απρόοπτα της ζωής-όπου πάντα συμβαίνουν. Ο δισεκατομμυριούχος είχε αναρτήσει, την ανασκόπηση του βιβλίου του Ντέσμοντ, στο Gatesnotes το 2017.
«Δεν υπάρχει χώρος για κακή τύχη»
Ο Βill Gates λέει: «Δεν υπάρχει χώρος για κακή τύχη», υπογραμμίζοντας ότι η φτώχεια δεν είναι μόνο ζήτημα χρημάτων, αλλά αποτέλεσμα συνεχούς ασταθούς κατάστασης.
Στο άρθρο του, ο Γκέιτς σημειώνει ότι η πολυτέλεια που ο ίδιος απολαμβάνει (επιλογή, σταθερότητα, χώρος) είναι κάτι που πολλοί στερούνται. «Δεν επιλέγω ανάμεσα σε τετραγωνικά μέτρα και άνεση» και συνεχίζει: «Επιλέγω ανάμεσα σε τρία πλήρως ιδιόκτητα ακίνητα που κοστίζουν εκατομμύρια». Απεναντίας πολλοί Αμερικανοί αγωνίζονται απλώς να κρατήσουν όποιο χώρο έχουν, μέχρι να αυξηθεί το ενοίκιο, να χαθεί η δουλειά ή να χτυπήσει η κακή τύχη.
Πώς η «ένωση» Elon Musk με Bill Gates αλλάζει τα δεδομένα που ξέραμε
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι ούτε η «κακή διαχείριση» ούτε οι προσωπικές επιλογές, αλλά ένα μία γενικευμένη κατάσταση που αφήνει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους χωρίς ανάσα. Όταν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος εξανεμίζεται σε βασικές ανάγκες, η αξιοπρεπής διαβίωση μετατρέπεται σε πολυτέλεια και η οποιαδήποτε προοπτική προόδου ακυρώνεται. Και όσο η στέγη αντιμετωπίζεται ως επενδυτικό προϊόν και όχι ως θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα, η κρίση αυτή θα βαθαίνει, είτε μιλάμε για το Μιλγουόκι είτε για την Αθήνα.
