Μην παρεξηγηθώ. Οι Έλληνες έχουν εξαιρετικά ονόματα και δεν μιλάω μόνο για τα αρχαία τους. Μπορεί οι περισσότεροι να θεωρούν ονόματα όπως το Γιώργος, το Στέφανος ή το Μιχάλης κοινότυπα, αλλά στο εξωτερικό τα θεωρούν εξωτικά και περίεργα. Είναι ο ίδιος λόγος που ο Jimmy ακούει το Δημήτρης και χαμογελάει γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί το ακουστικό του ονόματός του στα ελληνικά. Αλλά αυτή δεν είναι η ομορφιά της κάθε γλώσσας;
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε μια χώρα πολύ-πολύ μακριά από εμάς, με ονοματοδοσίες βγαλμένες από τη Γαελική γλώσσα. Στη Σκωτία τα ονόματα, έχουν να κάνουν με το πόσο μπερδεμένος θέλεις να είσαι. Όλες οι λατινογενείς λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία, αλλά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που οι περισσότεροι είμαστε γλωσσομαθείς, δεν μας φαίνονται περίεργα τα ονόματα. Από το γαλλικό Jean ή το Philippe μέχρι τα αγγλικά Andrew και Jacob, κανένα από αυτά δεν μας είναι άγνωστο. Υπάρχουν όμως και τα άλλα του τιμημένου σκωτσέζικου Βορρά, όπου πολλές φορές ακόμη και αν μεγαλώνεις με αυτά, έχουν την δική τους ξεχωριστή γοητεία.
Έχουμε λοιπόν ονόματα όπως του παππού μου του Alastair, όπου στο Νότο με πιο «σαξονική» προφορά γίνεται Alistair και είναι το αντίστοιχο Αλέξανδρος – ή τουλάχιστον το εκλαμβάνουν έτσι καθότι σημαίνει «υπερασπιστής του κόσμου». Το θηλυκό Skye που έγινε Sky (σ.σ.: το ‘‘e’’ ακούγεται στην προφορά) σημαίνει ουρανός σήμερα, αλλά το αυθεντικό γαελικό όνομα είναι νησί – σκέψου το Isle of Skye. Αντίστοιχο είναι φυσικά και το Isla που σημαίνει ακριβώς το ίδιο, αλλά θα το συναντήσεις στα δυτικά όπως τις Εβρίδες. Μετά υπάρχουν φυσικά και τα αγαπημένα τους όπως είναι το Angus, ίσως το πιο κλισέ που μπορεί να σκεφτεί κανείς για τη Σκωτία αλλά τόσο μα τόσο σύνηθες. Θυμάμαι μια κοπελίτσα που την Έλεγαν Saoirse (προφέρεται ‘‘Σέρζια’’), αλλά δεν ήξερα καν με ποιον τρόπο να το γράψω. Blair, Rory, Duncan, Murray και φυσικά το Fiona, με τον μισό πληθυσμό να έχει ονομάσει έτσι τις κόρες του. Γιατί; Γιατί σημαίνει όμορφη.
Το πιο όμορφο στοιχείο είναι πως τα σκωτσέζικα ονόματα έχουν κρατήσει το γαελικό χαρακτήρα τους και δεν έχουν αγγλοποιηθεί – εκτός από τα νότια τμήματα για προφανείς λόγους. Τα επώνυμα έχουν μια ιστορία από μόνα τους. Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό όλων -μάλλον δηλαδή- είναι το MacLeod λόγω του Highlander (σ.σ.: ενημερωτικά, οι McLeods προέρχονται από τις Εβρίδες) . Έχουμε όμως πληθώρα επωνύμων που εκτός του ότι δηλώνει την ίδια την οικογένεια, δηλώνει και τον τόπο καταγωγής. Για παράδειγμα, αν πεις σε έναν Σκωτσέζο ότι είσαι MacDonald ή MacMillan, ξέρει αυτομάτως πως είναι από τα Highlands. Δεν σημαίνει ωστόσο ότι όπου Βορράς υπάρχει και κάποιος Mac. Οι Nicholson, οι Gunn, οι Sinclair, είναι από τα βορειότερα τμήματα της χώρας και νιώθουν τρομερά περήφανοι που δεν έχουν καμία σχέση με τους πιο νότιους κοντά στην Αγγλία – οι Sinclair μάλιστα χρονολογούνται από τον Πρώιμο Μεσαίωνα στο 900μ.Χ.
Σίγουρα ωστόσο, στο άκουσμα και μόνο, είναι παραμυθότοπος. Πόσο μάλλον στο μάτι. Αλλά είναι σύνηθες η κοπέλα που σου φτιάχνει τον καφέ να λέγεται Saoirse, η κυρία που της πετάς τα σκουπίδια Aileen και κάποια συμφοιτήτριά σου να ονομάζεται Elspeth που είναι από τα πρώτα γαελικά με ταυτόχρονα Καθολικές ρίζες (σ.σ.: σημαίνει εκλεκτή Του Θεού). Θα υπάρχει κάποιος κύριος στη στάση που θα σου συστήνεται ως Bryce και όχι Bruce και κάποιος φίλος στη δουλειά θα σου λέει πως το Ainsley είναι τόσο ανδρικό όσο και γυναικείο όνομα.
Εκεί, σε κάθε ήχο που αντηχεί σε συνδυασμό με την υπέροχη σκωτσέζικη ατμόσφαιρα, είναι που γίνεται η διαφορά και το ταξίδι του νου. Και αν κάποιοι δεν πιστεύουν στα παραμύθια, τότε γιατί υπάρχει το Ailsa που μεταφράζεται ως νίκη των Ξωτικών;
