Je m'en fous Στα πόσα θύματα bullying θα ντραπούμε ως κοινωνία;

Έχουμε κουραστεί να νιώθουμε οργή, θυμό, πόνο και ντροπή για κάθε Μάκη και κάθε Θύμιο εκεί έξω.

Ζούμε ημέρες ντροπής. Σε κάθε ανανέωση που κάνουμε στο timeline μας στα social media και σε κάθε «βόλτα» από ενημερωτικές ιστοσελίδες, τρέμουμε γι’ αυτό που θα αντικρίσουμε. Για την είδηση που θα έρθουμε αντιμέτωποι, γι’ ακόμη μία ιστορία ντροπής για το ανθρώπινο γένος. Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες δύο περιπτώσεων που μας κάνουμε να ντρεπόμαστε για την ασχήμια που υπάρχει γύρω μας. Πρωταγωνιστές της αθλιότητας κάποιοι τύποι που ψάχνουν επιβεβαίωση και αναζητούν το αίσθημα υπεροχής τους απέναντι στον αδύναμο. Θύματα αυτή τη φορά ο Μάκης και ο Θύμιος. Ο 14χρονος Μάκης αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του. Δεν του ήρθε έτσι ξαφνικά. Οι μαρτυρίες είναι αποκαλυπτικές:

«Τον είχαν βάλει σε μία γωνία, του πετάγανε νεράτζια, τον φτύνανε».

«Θα σε μαχαιρώσω».

«Του έριχναν σφαλιάρες για πλάκα».

«Οι καθηγητές ήξεραν αλλά δεν αντιδρούσαν».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε συμμαθητές του 14χρονου Μάκη. Όλοι ήξεραν. Ο διευθυντής του 54oυ γυμνασίου Αθηνών δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν ξέρω αν έχει δεχτεί bullying. Ήταν αθλητής, αθλητής σε πολεμική τέχνη. Δεν νομίζω ότι ήταν από τα παιδιά που μπορούσε να δεχτεί bullying».

 

 

Δεν ήξερε, νόμιζε, θεωρούσε, δεν άκουσε, δεν είδε, δεν. Δεν είμαστε εδώ για να τον δικάσουμε αλλά ας συμφωνήσουμε σε κάτι. Ήταν αδιάφορος. Δεν τον απασχόλησε ποτέ το τι γίνεται στο προαύλιο του σχολείο. Και η ευθύνη τον βαραίνει. Όπως βαραίνει όλους εκείνους τους νταήδες που αποφασίζουν να σκοτώσουν έναν άνθρωπο κάθε μέρα και από λίγο. Όπως συμβαίνει κάποια χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και συγκεκριμένα στον Πύργο.

Bullying: ο καθρέφτης μια σάπιας κοινωνίας

Εκεί μία παρέα από κτήνη (συγγνώμη αλλά δεν πρέπει να τους λογίζουμε ως συνανθρώπους μας) τραμπούκιζαν τον «τρελό» του χωριού. Έναν άνθρωπο που από το 2008 βίωνε την δική του προσωπική Κόλαση καθώς μετά από τροχαίο καταστράφηκε το πρόσωπό του και για να μιλήσει χρησιμοποιεί μηχανή υποστήριξης. Φοράει μάσκα για να μην «τρομάζει» τον κόσμο το πρόσωπό του και ντρέπεται γι’ αυτό. Πριν λίγες μέρες, μια ομάδα από τραμπούκους έκαναν καταδρομική επίθεση στο σπίτι του. Του πέταξαν βεγγαλικά στις πόρτες και τον ανάγκασαν να βγει. Για να τους απωθήσει βγήκε μ’ ένα μπαστούνι, τον τράβηξαν βίντεο με τίτλο «Ο Τρελός με το Πριόνι» και τα sites τού έφτιαξαν το αφήγημα ενός ψυχοπαθή με πριόνι. Η αστυνομία ειδοποιήθηκε από τον ίδιο αλλά ολιγώρησε. Ο Θύμιος εξαφανίστηκε από τις 4 Μαΐου  και πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται ότι έχει βάλει τέλος στη ζωή του μετά τα πάνδεινα που έχει υποστεί.

 

 

Έχουν περάσει 7 χρόνια από τότε που θρηνήσαμε τον Βαγγέλη Γιακουμάκη. Σήμερα, όχι απλώς δεν άλλαξε κάτι, αλλά η κατάσταση χειροτερεύει. Ο Μάκης και ο Θύμιος είναι θύματα μίας κουλτούρας που έχει ποτίσει στην ελληνική κοινωνία. Έχουμε κουραστεί να νιώθουμε οργή, θυμό, πόνο και ντροπή. Δε θέλουμε να θρηνήσουμε και τον Θύμιο. Θέλουμε να επιστρέψει πιο δυνατός από ποτέ. Χωρίς τη μάσκα. Ας την φορέσουνε όλα εκείνα τα τέρατα που θα έπρεπε να ντρέπονται για την ύπαρξή τους.

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved