Αυτό που γνώριζαν για το Χάρη Θεοχάρη, είναι ότι είναι ένας άνθρωπος εργατικός, τεχνοκράτης, με φίλους και εχθρούς (όπως συνήθως συμβαίνει στην πολιτική) και με μια ενδιαφέρουσα διαδρομή στην πολιτική.
Αυτό που έμαθαν στην πορεία της συζήτησης, είναι πως τελικά υπάρχουν πολιτικοί που «τσαλακώνονται», αυτοσαρκάζονται και μιλάνε σαν «κανονικοί άνθρωποι» κι όχι χρησιμοποιώντας την κλασσική «ξύλινη γλώσσα» που συναντάμε συνήθως στους πολιτικούς. Κι είτε τον συμπαθεί κανείς, είτε όχι, είτε είναι ψηφοφόρος του, είτε δεν είναι, έχει σίγουρα ενδιαφέρον.
