Η πρώτη εντύπωση ήταν, είναι και θα είναι η πιο σημαντική. Γι’ αυτό πρόσεξε πού θα την πας στο πρώτο ραντεβού. Μην κάνεις την ίδια μαλακία που έκανε και εκείνος ο φανταστικός μου φίλος από το σχολείο, ο οποίος είχε τη φαεινή ιδέα να την πάει να δουν το Κινγκ Κονγκ! Είναι λίγο χαζούλης και αρκετά σινεφίλ ο φίλος μου. Οπότε σκέφτηκε πως «Χμ, καλή ιδέα το σινεμά. Και θα δω την ταινιάρα μου και δεν θα χρειαστεί να μιλάμε». Είπε και λίγες ώρες μετά επέστρεψε στην μπακούρικη ζωή του.
Μπορεί και να μην είναι κακή ιδέα το σινεμά. Αν επιλέξεις την κατάλληλη ταινία, ή αν συνδυαστεί με ένα χαλαρό ποτάκι. Αλλά όχι και Κινγκ Κονγκ, ρε φίλε! Ούτε την ανιψιά μου δεν θα πήγαινα σ’ αυτό. Και όλα είχαν την εξέλιξη που αρμόζουν σε ένα ραντεβού που εξελίσσεται σε μία αίθουσα 7 ατόμων, αλλά και ένα τέλος πολύ διαφορετικό από το happy end του έργου. Πάνε, λοιπόν στο σινεμά, και η αρχή του ραντεβού προδικάζει το τέλος. Ο τύπος ξεκινά με κίτρινη κάρτα, αφού αργεί να φτάσει και έτσι χάνουν το καλύτερο μέρος της ταινίας. Τα προσεχώς. Αυτός παίρνει ποπ κορν, νάτσος, ζελεδάκια και κοκα κόλα. Αυτή, όμως, δεν τρώει το βράδυ! Προχωράνε προς την αίθουσα, αυτή πάει μπροστά σε κανονικούς ρυθμούς, εκείνος πίσω, στο ένα χέρι τα ποπ κορν και η κόκα, στο άλλο τα ζελεδάκια και τα νάτσος και στο στόμα τα εισιτήρια. Του πέφτουν ποπ κορν κάτω, δίνει τα εισιτήρια με το στόμα στο παιδί που κάθεται στην είσοδο, ενώ χάνονται ψάχνοντας την αίθουσα, αφού αυτός κοιτά πώς να μην του πέσουν τα πράγματα κι όχι να την βρει.
Βρίσκουν με τα πολλά την αίθουσα, μπαίνουν μέσα και βλέπουν ότι είναι αυτοί και άλλοι πέντε. Ψιλοχαίρεται στην αρχή, αφού σου λέει ο μάγκας (όπα, θα φασώσουμε). Είναι γάτα ο φίλος μου. Μυαλό να σκεφτεί καμιά καλύτερη ταινία δεν είχε. Επίσης είναι τόσο ξύπνιος, που σου λέει δεν χρειάζεται να ψάχνω τώρα και τη θέση, εμείς κι εμείς είμαστε. Κάτσε εδώ μωρέ. Μα έλα που ο φίλος μου είναι Ο γκαντέμης και το ζευγάρι που μπαίνει λίγο μετά στην αίθουσα, από τις 234 άδειες θέσεις κάθεται εκεί και τους σηκώνει! Τι ψυχαναγκαστικοί κι αυτοί πάντως. Ξεκινάει η ταινία και όσο η ώρα περνά, ο Κινγκ Κονγκ βρυχάται, τέρατα πετάγονται από ‘δω κι από ‘κει και στο πρόσωπό της η ξενέρα μεγαλώνει τόσο που νομίζεις ότι θα σηκωθεί πάνω και θα αρχίσει να χτυπά κι αυτή το στέρνο της σαν τη γυναίκα του Κινγκ Κονγκ! Το πόσο λάθος έκανε που επέλεξε να δει αυτό το έργο με κοπέλα το κατάλαβε πάντως στην ατάκα που του είπε κάπου στο μέσο της ταινίας: «πολύ άγριο είναι αυτό το πιθηκάκι».
Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία της φράση στη διάρκεια του έργου το οποίο συνέχισε να βλέπει ανέκφραστη και αμίλητη. Το μοναδικό σημείο που την είδε να σκάει ένα χαμόγελο και κάτι να μουρμουρά δείχνοντάς σου ότι δεν κοιμάται ήταν όταν ο Κινγκ Κονγκ έσωσε τη φωτογράφο κι όταν η φωτογράφος αγκαλιάστηκε με τον μορφονιό.
Τελείωσε το έργο, αλλά αυτός μυαλό δεν έβαλε. Της ζήτησε να κάτσουν λίγο παραπάνω για να δουν και ένα… extra μετά από τους τίτλους τέλους. Κάτσατε κανά 10λεπτο να περιμένετε με άλλους τρεις καμένους, είδανε και αυτή τη σκηνή, η οποία ουσιαστικά σου λέει ότι θα υπάρξει και επόμενο Κινγκ Κονγκ. Το κατάλαβαν και οι δύο από τα συμφραζόμενα, γυρνάς, την κοιτάει και σκέφτεται να της πει «θα έρθουμε να δούμε και το επόμενο;». Ευτυχώς δεν το ‘πε.
Τουλάχιστον του έμειναν μερικά ποπ κορν για την τσόντα για το σπίτι…
