Παραθαλάσσιο Πήλιο: Εκεί όπου το βουνό συναντά τη θάλασσα

Γράφει η Δέσποινα Λάνου

Υπάρχουν προορισμοί που δεν είναι τόσο κοσμικοί και αυτή είναι μάλλον και η ομορφιά τους, έχουν παραμείνει αναλλοίωτοι στον χρόνο και έχουν το δικό τους χαρακτήρα και αυτό είναι αρκετό καθώς καταφέρνουν να μένουν αυθεντικοί. Σε αυτό το πλαίσιο επισκέφθηκα το Πήλιο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου και πιστεύω ότι είναι ένα διαφορετικό είδος διακοπών. Η δική μου εμπειρία είχε αφετηρία τον Άγιο Ιωάννη και φυσικά τη θάλασσα. Παρακάτω θα βρεις μερικά χρήσιμα info για να οργανωθείς σωστά για την εκδρομή σου σε αυτό το μαγικό μέρος και εννοώ το παραθαλάσσιο κομμάτι του.

Αν είσαι από τους τύπους που αγαπάς τα road trips είσαι στο κατάλληλο σημείο. Αν ξεκινάς από Αθήνα, η απόσταση είναι περίπου τέσσερις ώρες. Όμως, το ζήτημα είναι ότι όταν πλέον φτάσεις Πήλιο, θα βρεις στενούς δρόμους που έχουν στροφές, αλλά που είναι μέσα στο πράσινο. Οπότε θέλει σίγουρα όχημα και συνήθως το να πας σε διάφορες παραλίες απαιτεί χρόνο, βέβαια, θα δεις επιβλητικά τοπία.

Εξάλλου, το πρώτο πράγμα που σε κερδίζει είναι οι εικόνες. Πεύκα που ριζώνουν σχεδόν πάνω στην άμμο, σκιάζοντας τα κύματα∙ γαλαζοπράσινα νερά που λάμπουν στο φως του ήλιου∙ χωριά με λευκά σπίτια και κρυμμένα μέσα στη βλάστηση, σαν να παίζουν κρυφτό με τον επισκέπτη. Κάθε στροφή του δρόμου σου χαρίζει και μια νέα ανακάλυψη, μια μικρή εναλλαγή που σε κάνει να αισθάνεσαι πως βρίσκεσαι σε τόπο ανεξερεύνητο.

Συμβουλή: Δεν πας για διήμερο στο Πήλιο, χρειάζεσαι παραπάνω ημέρες και για να μπορέσεις να ξεκουραστείς

Ο Άγιος Ιωάννης είναι ένα καλό μέρος για να μείνεις. Δεν θα βρεις εδώ lux καταστάσεις στα καταλύματα, αλλά θα βρεις πολύ καλά δωμάτια για να μείνεις με καλό πρωινό. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα καταλύματα δεν έχουν πάρκινγκ, αλλά έχουν τις δικές τους ξαπλώστρες στη παραλία που κάποια από αυτά τις διαθέτουν δωρεάν. Για παράδειγμα, το κατάλυμα που μέναμε εμείς, είχαμε τις ξαπλώστρες χωρίς χρέωση, αλλά και καλύτερες τιμές στο εστιατόριο του.

Στον Άγιο Ιωάννη εκτός από τη δική του παραλία, μπορείς να επισκεφθείς και την Παπά Νερό, που πέρα από μία όμορφη παραλία, κοντά της θα βρεις και οργανωμένο camping. Να σου πω κάπου εδώ ότι δεν είναι οι κλασικές νησιωτικές παραλίες, αλλά είναι ένας ιδιότυπος συνδυασμός, μεγάλοι λόφοι από άμμο, πράσινο, βουνό πιο πέρα -αλλιώτικο, αλλά όμορφο και διαφορετικό τοπίο.

Ακόμη: Έστω και λίγο αέρα να έχει, είναι ικανό να σηκώσει τεράστια κύματα και τα όποια δύσκολα προσφέρονται για κολύμπι. Σε αυτή την περίπτωση θα πας στον Παγασητικό, που το πιθανότερο είναι να έχει ήρεμα νερά.

Οι παραλίες εναλλάσσονται σαν σε ζωγραφιά: Ήρεμες και οικογενειακές στον Παγασητικό, άγριες και εντυπωσιακές στο Αιγαίο, με βράχια που βουτούν κατευθείαν στη θάλασσα και σπηλιές που σε καλούν για μια κρυφή βουτιά. Κάθε μέρα είναι μια νέα εμπειρία, μια νέα μικρή αποκάλυψη.

Παραλίες όπως ο Μυλοπόταμος είναι εξαιρετικά εντυπωσιακές, όπως και η Πλάκα είναι μία αφοπλιστικά όμορφη παραλία. Το Πήλιο δεν είναι μόνο θέαμα, είναι και αίσθηση. Είναι ο ήχος του κύματος που σκάει ήρεμα σε μια μικρή αμμουδιά, ενώ από πίσω ακούγεται το τραγούδι των τζιτζικιών. Είναι η μυρωδιά του γιασεμιού που ξεχύνεται από τις αυλές των σπιτιών, μπερδεμένη με το ιώδιο της θάλασσας. Είναι η δροσιά που σε αγκαλιάζει όταν, μετά από μια βουτιά, περπατάς ξυπόλυτος στην άμμο και το βλέμμα σου χάνεται στο απέραντο γαλάζιο.

Υπάρχει κάτι το αυθεντικό στο παραθαλάσσιο Πήλιο;

Οι ταβερνούλες δίπλα στο κύμα, με φρέσκο ψάρι και τσίπουρο, οι βραδιές με το φως του φεγγαριού να καθρεφτίζεται στη θάλασσα. Στον Άγιο Ιωάννη θα βρει πολλά μαγαζιά για έξοδο, θα βρεις φαγητό σε μεγάλη ποσότητα και νόστιμο κρέας. Το Πήλιο έτσι και αλλιώς φημίζεται για το φαγητό του. Το σπεντζοφάι είναι το πιο διάσημο φαγητό του Πηλίου. Γίνεται με πικάντικο λουκάνικο, πιπεριές (κυρίως πράσινες και κόκκινες), ντομάτα και ελαιόλαδο. Σερβίρεται ως κυρίως ή μεζές με ψωμί ή τσίπουρο.

Το παραθαλάσσιο Πήλιο δεν είναι απλώς προορισμός∙ είναι συναίσθημα. Σε γεμίζει με εικόνες, μυρωδιές και ήχους που μένουν χαραγμένα μέσα σου. Και όταν το αποχαιρετάς, νιώθεις μια γλυκιά νοσταλγία.