Ο Rune, ο Asbjørn, o Fredrik και ο Frederik (σ.σ.: Δανός ο πρώτος, Νορβηγός ο δεύτερος), δεν είναι οι κλασσικοί σολίστ που θα είχε συνηθίσει κανείς. Χωρίς τα έγχορδά τους, θα μπορούσαν να είναι χαρακτήρες στην τηλεοπτική σειρά Vikings ή στο Game of Thrones. Οι τρεις πρώτοι γνωριζόντουσαν από παιδιά, όπου εκτός από την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο, μοιράστηκαν και την αγάπη για μουσική. Και δη την κλασσική. Τελικά θα έφταναν μέχρι την Βασιλική Μουσική Ακαδημία της Δανίας υπό την επίβλεψη του καθηγητή Tim Frederiksen στην Κοπεγχάγη και θα συμπλήρωναν το κουαρτέτο των εγχόρδων τους με τον Frederik στο βιολοντσέλο. Και το Danish String Quartet είχε ολοκληρωθεί.
Στην εμφάνισή τους την Πέμπτη 8 Μαΐου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με ένα line up που απαρτίζεται από δύο βιολιά, μια βιόλα και το βιολοντσέλο, απόδωσαν τιμές σε ένα μουσικό ήρωα των δικών τους παιδικών χρόνων, που έχει αποτελέσει έμπνευση όχι μόνο για μουσικούς, αλλά για σκηνοθέτες και ηθοποιούς, για συγγραφείς και ζωγράφους και άλλους ειδήμονες του καλλιτεχνικού χώρου. Το Danish String Quartet έφερε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών δύο από τις πιο γνωστά κουαρτέτα εγχόρδων του Dmitri Shostakovich, αποδίδοντας φόρο τιμής με αυτόν τον τρόπο στα 50 συμπληρωμένα χρόνια από τον θάνατο του Ρώσου συνθέτη το 1975. Εκτός από τα κουαρτέτα εγχόρδων 3 σε Φα μείζονα, έργο 73 και 4 σε Ρε μείζονα, έργο 83, το Danish String Quartet προσέφερε και στο κοινό και την δική του ξεχωριστή πλαισίωση στο κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής της Σκανδιναβίας.
Οι Danish String Quartet άνοιξαν τη σκηνή με το πρώτο κουαρτέτο εγχόρδων, γραμμένο το 1946 σε πέντε ρυθμικές αγωγές και αποτελεί ένα από τα πιο εκφραστικά έργα του Ρώσου συνθέτη σε ένταση και χαρακτήρα – με το κουαρτέτο από τη Δανία να δείχνουν τις μοναδικές τους ικανότητες στην τρίτη ρυθμική αγωγή του allegro non troppo. Πριν την έναρξη του δεύτερου μέρους με το έργο 83 σε Ρε Μείζονα, ο Asbjørn που στο σχήμα παίζει τη βιόλα, μοιράστηκε με το κοινό μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το έργο και την ζωή του Shostakovich την εποχή της σύνθεσης του συγκεκριμένου το 1948. Λίγο-πολύ, οι δυσκολίες ανάμεσα στον συνθέτη και το σοβιετικό καθεστώς είναι γνωστές, μιας και η μουσική του χαρακτηριζόταν ως ελιτιστική και είχε πολλά προβλήματα μέχρι να του επιτραπεί να παίξει δημόσια κάποια από τα έργα του – μάλιστα τα κομματικά όργανα των εφημερίδων αναφερόντουσαν στις συνθέσεις του με τον όρο παραφωνία. Ο Asbjørn ανέφερε επίσης ότι το συγκεκριμένο έργο παραλίγο να στείλει τον Shostakovich στα γκούλαγκ. Το εν λόγω, το οποίο όπως είπαμε συντέθηκε το 1948 και παρουσιάστηκε ένα χρόνο μετά, είναι αρκετά σκοτεινό και έντονο στη μνήμη του φίλου του συνθέτη, του ζωγράφου Pyotr Williams. Ένα από τα πράγματα που είχα διαβάσει κάποια στιγμή σχετικά με το συγκεκριμένο έργο, είναι πως το allegretto μέρος στο συγκεκριμένο κουαρτέτο εγχόρδων θα μπορούσε εύκολα να είναι η μουσική υπόκρουση για κάποια ταινία του Hitchcock.
Associated Press
H μουσική από τη Σκανδιναβία είχε στο τέλος της παράστασης την τιμητική της, αφού αποδεικνύει όχι μόνο τις ρίζες του σχήματος, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο έχουν καταφέρει να βρουν διεξόδους έκφρασης για αυτή μέσω της κλασσικής μουσικής. Μια μικρή υπενθύμιση για το πως η νεότερη έκφραση μουσικών όπως οι Danish String Quartet, μπορούν να δώσουν το κάτι παραπάνω επί σκηνής. Όμως ο μεγάλος πρωταγωνιστής της βραδιάς αυτής, ήταν η άριστη εκτέλεση των κουαρτέτων εγχόρδων, που ταξίδεψαν το κοινό στα 40s και στην πολυτάραχη ζωή του Dmitri Shostakovich.
Μια ζωή δύσκολη, όπου η έκφραση μέσα από την μουσική ήταν σχεδόν αδύνατη μέχρι την άφιξη του συνθέτη στη Νέα Υόρκη και σε μια εποχή που η ανθρωπότητα είχε περισσότερο από ποτέ ανάγκη την μουσική. Αυτό το κληροδότημα ωστόσο, αποδείχτηκε όχι μόνο διαχρονικό αλλά και τελικά αναγκαίο. Εμφανίσεις όπως αυτή του Danish String Quartet, το πιστοποιούν για ακόμη μια φορά.
Οι Danish String Quartet είναι οι:
Rune Tonsgaard Sørensen - βιολί
Frederik Øland - βιολί
Asbjørn Nørgaard - βιόλα
Fredrik Schøyen Sjölin - βιολοντσέλο
