Η εμβύθιση του παίκτη στα RPGs είναι μια περίπλοκη δυναμική που οι developers συχνά παλεύουν να πετύχουν, αλλά αποτελεί βασικό κομμάτι του παζλ για να χαρακτηριστεί ένα παιχνίδι πραγματικά σπουδαίο. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που το Red Dead Redemption 2 της Rockstar συνεχίζει να κυριαρχεί στη σκηνή χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ωριμάζοντας σαν καλό κρασί, παρά τον εξαιρετικά ανταγωνιστικό χώρο. Ως εκ τούτου, αποτελεί το φωτεινό πρότυπο σε πολλά επίπεδα που αξίζει να αντιγραφούν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση του Kingdom Come: Deliverance 2, του νέου τίτλου της Warhorse Studios (που αρχικά είχε παρουσιαστεί ως ένα μεσαιωνικό Red Dead Redemption). Με αυτό στο μυαλό, μπορούν να γίνουν αρκετές συγκρίσεις μεταξύ των δύο παιχνιδιών, παρότι το Kingdom Come: Deliverance 2 κουβαλά και τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα.
Δεδομένης της τεράστιας επιτυχίας και της διαχρονικής απήχησης του Red Dead Redemption 2, είναι απόλυτα λογικό τα νέα RPGs να προσπαθούν να γίνουν κάπως σαν "πνευματικοί διάδοχοί" του. Πρόκειται για μια δύσκολη αποστολή, ιδίως όταν λάβει κανείς υπόψη τον αριθμό των μεταβλητών που πρέπει να δέσουν αρμονικά, από το γραφικό σχεδιασμό μέχρι τις άυλες λεπτομέρειες της αφήγησης. Αν κρίνουμε, όμως, από τα ρεκόρ πωλήσεων και τις εξαιρετικές κριτικές που έχει συγκεντρώσει το Kingdom Come: Deliverance 2, φαίνεται πως καταφέρνει να αγγίξει παρόμοιες κορυφές, παρότι τοποθετημένο σε ένα τελείως διαφορετικό –μεσαιωνικό– περιβάλλον. Μένει να φανεί αν αυτά τα εντυπωσιακά πρώτα δείγματα θα αντέξουν στον χρόνο, αλλά οι ομοιότητες με το Red Dead Redemption 2 μπορούν σίγουρα να κεντρίσουν το ενδιαφέρον όσων λάτρεψαν το ταξίδι του Arthur Morgan.
RDR2 και Kingdom Come: Deliverance 2 Μοιράζονται την Ίδια Αγάπη για τον Ρεαλισμό
Παρότι το RDR2 ξεχωρίζει σε πολλά σημεία, ο πρωταγωνιστής του, Arthur Morgan, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που το παιχνίδι απέκτησε θρυλικό status, χάρη στο βάθος του χαρακτήρα του. Παρά το εγκληματικό του υπόβαθρο, η ιστορία του και η εξέλιξή του καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού βοήθησαν σημαντικά στην εμβύθιση του παίκτη. Το Kingdom Come: Deliverance 2 ακολουθεί την ίδια κατεύθυνση με τον Henry, έναν απλό σιδερά στο Βασίλειο της Βοημίας το 1403. Ο ρεαλισμός είναι στο επίκεντρο της πλοκής του KCD2, και επεκτείνεται εξίσου στο gameplay, όπως συμβαίνει και στο RDR2. Η φροντίδα του inventory και των αλόγων στο παιχνίδι της Rockstar απαιτούσε προσοχή από τον παίκτη, με ενέργειες όπως το καθάρισμα του εξοπλισμού και οι αναβαθμίσεις στα stables. Το KCD2 προχωρά ακόμα περισσότερο, αφού οι παίκτες πρέπει να τρώνε, να κοιμούνται και να συντηρούν τα όπλα και την πανοπλία τους για να επιβιώσουν. Η παραμέληση αυτών των αναγκών κάνει τον Henry σημαντικά πιο αδύναμο στη μάχη και ευάλωτο στον θάνατο — ένας τρόπος του developer να κρατά την προσοχή του παίκτη ακόμα και στις φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες.
Βάθος Επιλογών Χαρακτήρα και Πραγματική Ελευθερία: Κοινό Δυνατό Σημείο
Εκεί όπου το KCD2 πραγματικά λάμπει, είναι στις αποφάσεις που αναγκάζει τον παίκτη να πάρει. Η ανθρώπινη πλευρά του Arthur Morgan αναδεικνύεται έντονα προς το τέλος του RDR2, μέσα από τυχαίες συναντήσεις με συγγενείς NPCs που είχε σκοτώσει νωρίτερα στο παιχνίδι. Το Kingdom Come: Deliverance 2, αντίθετα, είναι πολύ πιο στοχευμένο στις συνέπειες των επιλογών, ηθικά και κοινωνικά. Δεν υπάρχουν «μικρές» αποφάσεις, αφού κάθε ενέργεια επηρεάζει το πώς οι NPCs βλέπουν τον Henry, ενώ μπορεί ακόμα και να τον οδηγήσει στον θάνατο. Σε αντίθεση με το RDR2, όπου ο Arthur μπορούσε να διαπράξει φόνο μέρα μεσημέρι και να κυκλοφορεί μετά ανενόχλητος στην πόλη, ο Henry μπορεί να γίνει στόχος φρουρών και NPCs αν τον αναγνωρίσουν ως υπεύθυνο για μια πράξη, όσο μικρή κι αν φαίνεται. Η στοχευμένη αυτή προσέγγιση της παικτικής ελευθερίας είναι ίσως το μεγαλύτερο διαφοροποιητικό στοιχείο του KCD2 σε σχέση με τον τίτλο της Rockstar — όμως η κοινή βάση ρεαλισμού και ταυτιζόμενου χαρακτήρα κάνει το παιχνίδι της Warhorse Studios μια εξαιρετική επιλογή για όσους νοσταλγούν τον κόσμο του Arthur Morgan.
