Το 1943 ήταν χρονιά άκρως σημαδιακή για τον ελληνικό κινηματογράφο και το ελληνικό θέατρο. Ήρθε στον κόσμο, σαν σήμερα 12/10, ο Κώστας Τσάκωνας, αυτός ο σίφουνας γέλιου, αυτή η μηχανή κλασικής ατάκας, το τέρας της κωμωδίας. Ο ίδιος έλεγε πάντα με το χαμόγελο: «Τον θάνατο και την εφορία δεν τα γλιτώνει κανείς». Αλήθειες μεγάλες βγαίνανε από το στόμα του. Αυτή η ιστορική καράφλα μας έμαθε να ζούμε τη ζωή σαν κοινοί θνητοί, εργάτες της ζωής και μαθητές της χαράς. Η ζωή του όμως δεν υπήρξε ποτέ εύκολη και μάλιστα από μικρό παιδί όλα του ήρθαν δύσκολα. Παιδί ακόμη όταν βγήκε για το μεροκάματο. Οι συνθήκες δεν καλυτέρεψαν ούτε όταν μετακόμισε με την οικογένειά του από τα Πετράλωνα στην Αργυρούπολη.
Ο Κώστας Βουτσάς έζησε σαν ολοκληρωμένος άντρας
Και πάμε τώρα στο δια ταύτα: Οι δύο ταινίες που τον έκαναν διάσημο ήταν εκείνες που έκανε τον μάστορα με τον γκαφατζή βοηθό του. «Κλασική Περίπτωση Βλάβης» και «Η Μεγάλη Απόφραξη: Το σκατόμουτρο» ήταν δύο βιντεοταινίες που άφησαν ιστορία στις καρδιές μας. Κυριολεκτικά μιας και οι αρτηρίες μας όντως ξεβούλωσαν με τόσο γέλιο που ρίξαμε όταν τις βλέπαμε.
Ο Τσάκωνας για κάποιο λόγο πάντα μου θύμιζε λίγο τον πατέρα μου μιας κι εκείνος ήταν μάστορας σε οικοδομή για χρόνια. Ο Τσάκωνας είχε πιάσει όλα τα vibes τα μαστόρικα και η ερμηνεία του είναι τόσο κοντά στην πραγματικότητα που πραγματικά απορείς αν όντως το κάνει στ’ αλήθεια και στην κανονική του ζωή.
Κι όμως έγινε ηθοποιός από λάθος. Δεν είχε σκοπό να το κάνει. Ουσιαστικά ο Τσάκωνας ήταν στο μεροκάματο κι έκανε ό,τι δουλειά του ερχόταν. Πάνω κάτω σαν τον μάστορα στην πρώτη ταινία που έκανε τεράστια επιτυχία στην Ελλάδα. Εκεί ήταν που τον έμαθε όλη η Ελλάδα. Το «Κλασική Περίπτωση Βλάβης» είναι αυτό που λέμε μία από τις πιο κλασικές βιντεοταινίες ever. Δεν υπάρχει άνθρωπος και Έλληνας που να μην την έχει δει. Η ταινία πραγματεύεται τις περιπέτειες δύο μαστόρων, οι οποίοι καταστρέφουν με απίστευτο τρόπο τις πάσης φύσεως οικιακές συσκευές που αναλαμβάνουν να επισκευάσουν, επιδεικνύοντας παράλληλα θρασύτατη συμπεριφορά στους πελάτες. Η φάπα πάει σύννεφο στον βοηθό και φυσικά τα πάντα καταστρέφονται. Ο άτυχος που θα τους καλέσει δεν έχει κανένα μέλλον. Τα καίνε όλα μαζί ακόμη και τα εγκεφαλικά μας κύτταρα από το πολύ γέλιο.
«Σπιρτόκουτο»: Η ταινία που άνοιξε την ταφόπλακα της ελληνικής οικογένειας
Οι δυο μάστορες επισκέπτονταν τα σπίτια των πελατών, εξαπολύοντας ασυγκράτητη καφρίλα προς εκείνους, όταν τους ζητάνε να εξηγήσουν τα ανεξήγητα, προκαλώντας επίσης ασυγκράτητο γέλιο σε μία από τις πιο κλασικές βιντεοταινίες της δεκαετίας του 1980. Ο μαστρο-Γιάννης (Κώστας Τσάκωνας) κι ο βοηθός του, ο Βλάσης (Τάσος Κωστής), είναι ίσως οι χειρότεροι μάστορες στην πιάτσα. Ό,τι αναλαμβάνουν, παντός είδους, να επισκευάσουν μόνο χειρότερα καταλήγει και καταλήγει αμέσως στα σκουπίδια. Και δεν φτάνει μονάχα αυτό, αλλά ο ματρο-Γιάννης είναι προσβλητικός με τους πελάτες, εκτός κι αν είναι κάποια αιθέρια ύπαρξη που δεν μπορεί να της αντισταθεί. Κλασική περίπτωση Έλληνα μάστορα δηλαδή, αυτοδημιούργητου και κάφρου. «Κλασική περίπτωση βλάβης» και στην συνέχεια έχουμε το sequel «Η Μεγάλη Απόφραξη: Το σκατόμουτρο». Και τα δύο κλασικά κομμάτια βιντεοταινίας. Έγραψαν ιστορία.
Ο Τάκης Βουγιουκλάκης στη θέση του σκηνοθέτη κάνει μαθήματα στην φαρσοκωμωδία και δείχνει τον δρόμο για πολύ κόσμο. Ποιος δεν θυμάται την επική σκηνή όπου προσπαθούν να ξεβουλώσουν την τουαλέτα της θεάς Φρύνης Αρβανίτη και τελικά καταφέρνουν να ρουφήξουν τον γείτονα από την κάτω τουαλέτα; Πραγματικά απίστευτες σουρεαλιστικές στιγμές που γίνονται μόνο σε κάτι τέτοιες ελληνικές βιντεοταινίες. Και κάτι που δεν το ξέρει πολύς κόσμος είναι αυτό: Σε αυτή την ταινία ο Κώστας Τσάκωνας τραυματίστηκε όταν έπεσε από μία πτυσσόμενη σκάλα, στην προσπάθεια να ανεβεί στο πατάρι για να φτιάξει έναν θερμοσίφωνα, και σταμάτησαν τα γυρίσματα της ταινίας για δέκα μέρες. Πραγματικά ο Τσάκωνας το ζούσε στα στενά. Αυτό φαίνεται και στις δύο ταινίες όπου κάθε σκηνή είναι και μία απόφραξη των αρτηριών σου από το γέλιο.
Εμείς ευχαριστούμε αυτόν τον «μάστορα» της κωμωδίας, Κώστα Τσάκωνα θα σε θυμόμαστε για πάντα με γέλιο και χαρά. Μας έκανες τις ζωές μας πιο ελαφριές, έστω και για λίγο.
