The Wire: Η σειρά που δεν έκρυψε ποτέ τη σκληρή αλήθεια του (υπο)κόσμου

Είχαμε 2002, όταν η τηλεόραση άρχισε να παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά. Το Sopranos είχε δείξει τον δρόμο, το Six Feet Under έψαχνε ψυχές σε ταφές, το 24 είχε αρχίσει ήδη να δημιουργεί εξάρτηση στον κόσμο ενώ το Deadwood βρισκόταν ακόμα στα σκαριά. Κάπου εκεί όμως ήρθε το The Wire για να τα διαλύσει όλα. Όλα όμως.

Ο δημιουργός του, ο πρώην ρεπόρτερ David Simon, δεν ήθελε να κάνει άλλη μια αστυνομική σειρά, αλλά να φτιάξει ένα monument ειλικρίνειας. Ένα τηλεοπτικό ντοκουμέντο για την Αμερική που σαπίζει εκ των έσω, μέσα από τα συστήματα που υποτίθεται πως τη στηρίζουν.

Και ο άνθρωπος που μας έβαλε μέσα σε αυτόν τον κόσμο ήταν ένας Βρετανός που μέχρι τότε δεν τον ήξερε ούτε η γειτονιά του: ο Dominic West.

Γεννημένος gentleman, αλλά προορισμένος να γίνει cop με ψυχή και καταστροφή μαζί, ο Jimmy McNulty δεν ήταν «ήρωας» αλλά ένας κατεστραμμένος, εγωκεντρικός, ιδιοφυής αστυνομικός που δεν μπορούσε να σωθεί ούτε από τον ίδιο του τον εαυτό. Κι όμως, μέσα από αυτόν, γεννήθηκε μια νέα εποχή στην τηλεόραση.

Με αφορμή τα γενέθλια του Dominic West, θυμηθήκαμε λοιπόν το The Wire, την τηλεοπτική σειρά που ακόμα και σήμερα ανταγωνίζεται το The Sopranos στην κορυφή των αγαπημένων TV Series ever!

Αν το The Wire ήταν δάσκαλος, οι μαθητές του έγιναν αστέρες. Ο Idris Elba έγινε το απόλυτο σύμβολο coolness ως Stringer Bell, ένας drug dealer με πτυχίο και business plan. Ο μετέπειτα Adonis Creed, Michael B. Jordan εμφανίστηκε στη σειρά πριν καν κλείσει τα 16, ενώ ο Michael K. Williams (Omar Little) έγραψε ιστορία με μια φράση: «A man’s gotta have a code.»

Και όλο αυτό το σύμπαν έδωσε τηλεοπτική ζωή σε ανθρώπους που μέχρι τότε η mainstream TV προσπερνούσε. Δηλαδή τους «άλλους Αμερικανούς, εκείνους που δεν είχαν καμία σχέση με το «American Dream».

Εδώ δεν υπήρχαν καλοί και κακοί, ούτε «good cops» που θα υπερασπίζονταν το σύστημα. Το ίδιο το σύστημα ήταν το πρόβλημα. Η αστυνομία, η πολιτική, τα σχολεία, τα media, η αγορά εργασίας στο The Wire αποτελούσαν κομμάτια μιας μηχανής που καταπίνει τους ανθρώπους της και παράγει στατιστικά, όχι δικαιοσύνη.

Ο Simon δεν έκανε προπαγάνδα, αλλά ανατομία. Έδειξε ότι η «μάχη κατά των ναρκωτικών» ήταν απλώς ένας άλλος τρόπος να γίνει πόλεμος στους φτωχούς. Και όταν ο McNulty ρωτάει στο πρώτο επεισόδιο «Γιατί τον αφήνατε να παίζει αφού πάντα έκλεβε τα λεφτά;» ο πιτσιρικάς του απαντά: Got to, man. This is America.».

Μέσα σε δύο προτάσεις, έχεις το σύνολο της αμερικανικής ψευδαίσθησης.

Η κάθε σεζόν ήταν και μια θεματική διάλεξη: Η πρώτη, για την αστυνομία και το εμπόριο ναρκωτικών, η δεύτερη, για την εξαφάνιση της εργατικής τάξης, η τρίτη, για την πολιτική και τη διαφθορά, η τέταρτη, για τα σχολεία και τη νέα γενιά και η πέμπτη, για τα media που κάνουν το ψέμα, κανόνα.

Και μέσα σε όλα αυτά, κανείς δεν τη γλίτωσε. Ούτε καν οι «καλοί» της υπόθεσης. Ο Simon το είχε πει ξεκάθαρα: «Το The Wire είναι για τον θάνατο της εργασίας. Για το πώς οι άνθρωποι παύουν να πιστεύουν στον ρόλο τους μέσα στους θεσμούς που υπηρετούν.».

Τα πάντα είναι επίκαιρα, από τον περίφημο «War on Drugs», την αστυνομική αυθαιρεσία, τους πολιτικούς που κυνηγούν νούμερα και όχι λύσεις κ.α. Το The Wire δεν γέρασε, γιατί δεν μιλούσε αποκλειστικά για τη Βαλτιμόρη αλλά για όλη την Αμερική, σε σημείο που αν το δεις σήμερα, νιώθεις ότι παρακολουθείς ένα προφητικό έγγραφο για τη δυσλειτουργία του σύγχρονου κόσμου.

Από τότε η τηλεόραση έφτιαξε δεκάδες «σημαντικές» σειρές, από το Breaking Bad μέχρι το True Detective, όλες τους όμως χρωστούν την ύπαρξή τους στο The Wire. Ο λόγος; Μα γιατί μέχρι να αρχίσει να προβάλλεται μέσω του ΗΒΟ, καμία άλλη δεν είχε το θάρρος να μιλήσει με τόσο μεγάλη ειλικρίνεια.

Σήμερα (15/10) ο Dominic West μπορεί να γιορτάζει τα 56α του γενέθλια, αλλά στην πραγματικότητα το The Wire είναι αυτό που γιορτάζουμε.

Γιατί ήταν η πρώτη σειρά που μας μίλησε χωρίς να μας καλοπιάσει, δείχνοντας ότι οι πραγματικοί «ήρωες» δεν σώζουν τον κόσμο, απλώς προσπαθούν να μη χαθούν μέσα του.

Κι όπως θα έλεγε και ο Omar: «You come at the king, you best not miss». 

Στην προκειμένη περίπτωση, το The Wire δεν αστόχησε ποτέ.