Η Ημέρα της Γυναίκας μέσα από τον επικό αγώνα μίας Σουφραζέτας

Η ιστορία της Έμελιν Πάνκχερστ δίνει αξία στα «χρόνια πολλά» που θα ειπωθούν.

Είναι 8 το πρωί και το ραδιόφωνο έχει ξεκινήσει ήδη τις αναφορές για την Ημέρα της Γυναίκας. Τραγούδια με αγαπησιάρικους στίχους και ραδιοφωνικούς παραγωγούς που μοιράζουν αγάπη στις γυναίκες. Οι ιστοσελίδες με γυναικείο περιεχόμενο έχουν γεμίσει με «ενωτικά» μηνύματα για όλες τις γυναίκες στον κόσμο και η μέρα αναμένεται να τελειώσει με ομαδικές εξόδους ανάμεσα σε κολλητές για ποτά.

Αυτή είναι η Ημέρα της Γυναίκας το 2020 και πολύ λογικό μας φαίνεται και μπράβο τους και χρόνια πολλά τους. Εκτός όμως από τις αγάπες, τα λουλούδια, την διασκέδαση και τα ποτά, υπάρχει και μία άλλη πλευρά της σημερινής γιορτής που οι γυναίκες δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν. Η πλευρά που τις κάνει να ξεχωρίζουν. Που ανυψώνει τον δυναμισμό τους. Που δείχνει ότι είναι ικανές να αλλάξουν τον κόσμο.

 

mrs pankhurst in clements inn office1

 

Ο αγώνας της Έμελιν Πάνκχερστ

Στις αρχές του 1900 στο Ηνωμένο Βασίλειο, έδρασε μία γυναίκα που δεν είχε αρκετό χρόνο για αγάπες και λουλούδια. Δεν μπορούσε να απολαύσει ένα ποτό στο μπαρ, γιατί απλούστατα δεν επιτρεπόταν η είσοδος στις γυναίκες. Δεν είχε την δυνατότητα να σχολιάσει με τις λιγοστές φίλες που είχε ένα οποιοδήποτε κοινωνικό ή  πολιτικό θέμα, γιατί απλούστατα οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στα κοινά. Για την ακρίβεια, δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.

Η Έμελιν Πάνκχερστ, ήταν μία γυναίκα που το 1900 δεν μπορούσε να χαρεί την ζωή της, γιατί ένιωθε κατώτερη. Το 1880 είχε διατυπώσει τις ιδέες της για την πλήρη ισότητα με τον άντρα στο Κίνημα των Σουφραζετών, αλλά γρήγορα ήρθε σε ρήξη με όσες πίστευαν πως «μόνο οι παντρεμένες γυναίκες έπρεπε να έχουν δικαίωμα ψήφου. Η Έμελιν όμως δεν τα παράτησε. Θα μπορούσε να πάει σπίτι, να κλείσει την πόρτα και να μην ξανασχοληθεί με αυτά. Να βολευτεί στη ζωή που ήδη είχε. Ήταν παντρεμένη με ένα δικηγόρο που την λάτρευε και θα μπορούσε να ζήσει μία ζωή που άλλες γυναίκες της εποχής ζήλευαν σε ασύλληπτο βαθμό. Όμως η Έμελιν απλά αποφάσισε να μην το βάλει κάτω.

Emmeline Pankhurst 014

 

Πολλά τα κότσια

Η Έμελιν βασικά, είναι εκείνη η φίλη σας που δεν σκέφτεται την πάρτη της. Που όταν της μιλάτε για τα προβλήματά της δεν βρίσκει μία ηλίθια δικαιολογία για να κλείσει το τηλέφωνο και να πάει να συναντήσει τον γκόμενο. Είναι η γυναίκα που για να νιώθει καλά η ίδια, πρέπει πρώτα να νιώθουν καλά όλες οι υπόλοιπες της παρέας. Τι έκανε λοιπόν; Το πήρε «Μανιάτικα» και δεν το έβαλε κάτω. Η Έμελιν Πάνκχερστ, την οποία υποδύθηκε η Μέριλ Στριπ στην ταινία «Σουφραζέτες», έκανε πράγματα που λίγες γυναίκες και λίγοι άντρες θα έκαναν σήμερα. Δεν είναι οι πορείες διαμαρτυρίας και το ξύλο με την αστυνομία (σ.σ.: και οι γυναίκες τότε έτρωγαν πολύ ξύλο από την αστυνομία). 

meryl streep suffragette focus features everett 080826

 

Ο «πόλεμος» που είχε κηρύξει η Πάνκχερστ, ήταν ένας πόλεμος ενάντια σε ένα κατεστημένο. Σε έναν συντηρητικό τρόπο σκέψης. Σε ένα σύστημα που την στιγμή που είχε την γυναίκα ανάγκη περισσότερο από ποτέ, δεν την υπολόγιζε ως μέρος του κοινωνικού συνόλου. Ήταν ένας πόλεμος απέναντι στον φαλοκρατισμό, αλλά κυρίως, απέναντι στον φόβο. Τον  φόβο για τον διαφορετικό. Το αλλιώτικο.

 

Φυλάκιση και απεργία πείνας

Η Έμελιν Πάνκχερστ κατέληξε στις φυλακές Χόλογουεϊ για τις ιδέες της και ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα να δοθεί δικαίωμα ψήφου σε όλες τις γυναίκες της χώρας. Αποφυλακίστηκε με τον νόμο Άσκουιθ και παρότι συνέχισε δυναμικά της κινητοποιήσεις, στήριξε την κυβέρνηση της χώρας που όδευε προς τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πρώτη δικαίωση, ήρθε μετά το τέλος του πολέμου όπου δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες που είχαν συμπληρώσει τα 30 έτη. Η Πάνκχερστ ήταν η γυναίκα που ήξερε να προσφέρει. Που δραστηριοποιήθηκε δυναμικά για τους άστεγους, για τις γυναίκες χωρίς προίκα, για τα ορφανά παιδιά. Λέγεται πως εκτός από τις κόρες τις, υιοθέτησε άλλα τέσσερα παιδιά και πως μέχρι το τέλος της ζωής της, το 1928, έψαχνε την απόλυτη ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα.

ad 209595758


Τι ακριβώς είναι όμως η Πάνκχερστ σήμερα; Για εσάς, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Θα σας πούμε όμως το πώς την βλέπουμε εμείς ως άντρες. Είναι ο ορισμός της σύγχρονης γυναίκας. Ήταν μία μαχήτρια, που δίδαξε τις γυναίκες ότι δεν υπάρχει «αδύναμο φύλο». Μόνο αδύναμα μυαλά.  Αντιπροσωπεύει την γυναίκα που θέλουν οι πραγματικοί άντρες. Όχι τα παιδάκια.  Ένας άνθρωπος που έβαλε τον εαυτό του στο περιθώριο για να κυνηγήσει το όραμα. Και τα κατάφερε.

Μας αρέσει να σας βλέπουμε ευτυχισμένες. Μας αρέσει να χαμογελάτε. Και να περνάτε όμορφα γιατί η ζωή πλέον είναι πολύ δύσκολη. Σε αυτή την χώρα τουλάχιστον. Θέλουμε όμως και αυτό: να παθιάζεστε με την ζωή με τον ίδιο τρόπο που το έκανε η Έμελιν Πάνκχερστ. Να γίνεστε καλύτερες, να κυνηγάτε το αδύνατο και να σέβεστε καθημερινά τον εαυτό σας. Γιατί διαφορετικά κανείς και καμία δεν πρόκειται να το κάνει για εσάς. Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό της ζωής.

Όσο για την Έμελιν, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, κάπου ανάμεσα στα χαμόγελα και στις βραδινές εξόδους για ποτό, δεν θα σας κάνει κακό να θυμάστε το νόημα πίσω από την σημερινή γιορτή.

Γιατί είναι πράγματι μία τεράστια γιορτή.

Είναι μία νίκη.

ad 209595827


«Ο πόνος…ο πόνος μικρή μου είναι προσωρινός. Η αξιοπρέπεια μένει για πάντα»
- απόσπασμα από γράμμα της Έμελιν Πάνκχερστ στην κόρη της, Σύλβια.



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved