Περίεργο άθλημα το μπάσκετ. Εκεί όπου νόμιζες ότι τα έχεις δει όλα, ξαφνικά έρχεται η πραγματικότητα να αμφισβητήσει την κοσμοθεωρία σου και να παίξει με τις επιβεβαιώσεις σου. Όπως συμβαίνει εδώ και κάτι μήνες με αυτόν τον ωραίο τύπο που ακούει στο όνομα Τι Τζέι Σορτς. Βλέποντας τον κόσμο από τα 175 εκατοστά, δεν τον λες και πρώτο μπόι, την περασμένη σεζόν “σμπαράλιασε” κάθε άμυνα με τη φανέλα της Παρί και έκανε όλη την μπασκετική Ευρώπη να “σφαχτεί” για την υπογραφή του. Ποιος την κέρδισε; Μα φυσικά ο 7 φορές πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Παναθηναϊκός AKTOR, στη νέα του εποχή, είναι ο πιο ελκυστικός προορισμός για κάθε παίκτη και όχι άδικα. Κερδίζοντας, λοιπόν, την υπογραφή του Αμερικανού γκαρντ, ο Εργκίν Αταμάν ξεκίνησε να αισθάνεται “ανακουφισμένος” στην τοποθεσία “Telekom Center Athens”. Έκλεισε τη γραμμή της περιφέρειας με τους Ναν - Σλούκα - Γκραντ - Σορτς - Γκριγκόνις να είναι σαν τα διαμάντια της αιωνιότητας στο γάντι του Thanos.
Και κάπου εκεί ξεκίνησαν οι προβληματισμοί. Όχι για εμάς αλλά για τον πολύπειρο κόουτς. Πώς θα ταιριάξουν όλοι μαζί; Ποιος θα μοιραστούν οι χρόνοι; Θα καταφέρουν να συνυπάρξουν οι Ναν - Σορτς και να αποτελέσουν ένα δίδυμο που θα τρομοκρατεί τους πάντες; Θα δεχτεί ο Σορτς να μείνει πίσω στο rotation την ίδια στιγμή που είχε βολευτεί στη θέση του ηγέτη στην Παρί; Ε, λοιπόν, οι απαντήσεις έρχονται σταδιακά και όχι στα social media, αλλά στο παρκέ.
Είναι γάτα ο κοντός
Όχι δεν έπαθα Ρίτα Σακελλαρίου και δεν έχω κανέναν καημό να δω τον 28χρονο από την Καλιφόρνια με γραβάτα. Ωστόσο αυτός ο τύπος είναι πανέξυπνος. Το mindset του πρέπει να διδάσκεται σε ακαδημίες και κάθε παίκτης στο ρόστερ του “τριφυλλιού” οφείλει να μάθει καθημερινά από εκείνον. Ο Τι Τζέι Σορτς προσαρμόζεται. Και η προσαρμογή είναι απαραίτητη συνθήκη για την επιβίωση. Σε μια ομάδα που έχει χτιστεί για να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης, εκείνος δεν ήρθε για να γίνει σταρ. Υπάρχει ήδη και τον λένε Κέντρικ Ναν. Έρχεται για να δώσει λύσεις. Να προσθέσει ενέργεια, ρυθμό και χαρακτήρα σ’ έναν Παναθηναϊκό που μοιάζει να έχει τα πάντα, αλλά στο παρκέ πάντα χρειάζεται κάτι παραπάνω. Φέρνει μαζί του όλα όσα δεν γράφουν οι αριθμοί: ένταση, πίεση, και κυρίως, συνείδηση ρόλου. Στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όπου το εγώ συχνά προηγείται του «εμείς», δείχνει να έχει καταλάβει κάτι απλό αλλά σπάνιο, ότι ο δρόμος προς την επιτυχία περνά μέσα από την ομάδα.
Το λιλιπούτειο αλλά κομψό στυλ του T.J. Shorts
Δε νιώθει αδικημένος, δεν κλαίγεται όπως ο Βινίσιους. Δεν ασχολείται με τα λεπτά του, δεν τον πειράζει αν δεν έχει την μπάλα συνέχεια στα χέρια του αλλά όταν την έχει κάνει “παπάδες”. Ξέρει ότι τίποτα δε θα του χαριστεί και αυτό είναι το σωστό mindset. Σκοράρει, σερβίρει, μαρκάρει και μεταδίδει σε όλους τον ενθουσιασμό του που αγωνίζεται. Του αρέσει το μπάσκετ, απολαμβάνει τη στιγμή και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Δεν είναι εύκολο για έναν παίκτη που προέρχεται από πρωταγωνιστικό ρόλο να αποδεχθεί ότι τώρα είναι κομμάτι μιας μηχανής. Ο Αταμάν, όμως, βρήκε στο πρόσωπο του Σορτς αυτό που χρειάζεται κάθε ομάδα που στοχεύει στην κορυφή. Αυτό που δεν κατάφερε ποτέ να βρει στον Λορέντζο Μπράουν: έναν παίκτη-εργαλείο.
Το μεγάλο στοίχημα με τον Ναν
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν ο Αταμάν μπορεί να βρει τη φόρμουλα που θα επιτρέψει στον Ναν και τον Σορτς να συνυπάρξουν δημιουργικά. Ο ένας είναι ο σταρ, ο άλλος ο καταλύτης. Αν η χημεία δουλέψει, ο Παναθηναϊκός μπορεί να αποκτήσει μια από τις πιο εκρηκτικές backcourts στην Ευρώπη. Ένα δίδυμο που θα το συζητάμε για χρόνια. Ο Ναν έχει το σκοράρισμα και το ένστικτο του killer. Ο Σορτς φέρνει ταχύτητα, ενέργεια και ροή. Αν αυτά τα δύο στοιχεία συνδυαστούν σωστά, τότε μιλάμε για μπάσκετ εξωπραγματικού επιπέδου. Και ακόμη περιμένουμε τον Ματίας Λεσόρ.
Ότι δεν έχει σε ύψος, το έχει σε καρδιά
Ο Τι Τζέι Σορτς είναι το ζωντανό παράδειγμα ότι δεν χρειάζεται να είσαι δίμετρος γκαρντ για να κάνεις καριέρα και ν’ αντέξεις στο σημερινό μπάσκετ. Αυτό που το βλέπουμε ως αδυναμία, εκείνος το μετατρέπει σε υπερόπλο, χρησιμοποιώντας το χαμηλό κέντρο βάρους του για να διαλύει κάθε αμυντικό σύστημα.
Μάλιστα αποτελεί παράδειγμα για κάθε παιδί εκεί έξω να αρπάξει την “σπυριάρα” και να κάνει όνειρα μαζί της.
