Ο Γαλλοαμερικανός διανοούμενος πέρασε περισσότερα από πενήντα χρόνια ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο Τσώρτσιλ, συνεργαζόταν με πολλά ΑΕΙ και μέσα ενημέρωσης και είχε αναπτύξει πλούσιο συγγραφικό έργο.
Γεννημένος στη Γαλλία από Αυστριακούς Εβραίους γονείς, ο Φράνσις Τζορτζ Στάινερ και η οικογένειά του διέφυγαν στις ΗΠΑ το 1940.
Το βιβλίο που γνωρίσαμε στα ελληνικά, ήταν «Ο θάνατος της τραγωδίας» (1961), στη μετάφραση του Φώντα Κονδύλη.
Δε νομίζω ότι υπήρξε κάποιο άλλο πριν από αυτό. Έτσι μάθαμε για τον Τζορτζ Στάινερ [George Steiner], ο οποίος έχει πει ότι «καμιά κουλτούρα δεν έχει συμβόλαιο με την αιωνιότητα». «Οι συνθήκες που έκαναν δυνατή την ύπαρξη των γιγάντων στην ποιητική, αισθητική, φιλοσοφική παράδοση της Δύσης δεν υπάρχουν πια». Ο Στάινερ πιστεύει ότι «δεν μπορεί να υπάρξει Αμλετ χωρίς το Φάντασμα, Missa Solemnis χωρίς τη λειτουργία».
Πώς η φιλοσοφία θα σώσει την Ιστορία και τον Άνθρωπο.
Πολύγλωσσος και πολυμαθής, ο Στάινερ υπήρξε πολυγραφότατος και μπορούσε να περάσει από τον Πυθαγόρα και τον Αριστοτέλη στον Δάντη, το Νίτσε και τον Τολστόι μέσα σε μόλις μία παράγραφο. Οι θαυμαστές του, άλλωστε, τον θεωρούσαν ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά στη σύγχρονη λογοτεχνία.
Μεγάλωσε μιλώντας αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά και στη συνέχεια έμαθε ιταλικά.
Σπούδασε στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και του Σικάγο προτού βρεθεί στη Βρετανία, όπου εργάστηκε στον Economist για περίπου τέσσερα χρόνια.
Ως ένας από τους μόλις δύο Εβραίους μαθητές από το σχολείο του στη Γαλλία που κατάφερε να γλιτώσει από το Ολοκαύτωμα, ο Στάινερ ασχολήθηκε και έγραψε εκτενώς για τη μαύρη αυτή περίοδο της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Φιλόσοφος και δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, γεννημένος στο Παρίσι το 1929, όπου και έζησε τα πρώτα του χρόνια.
Ο Steiner ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό του διανοούμενο ούτε πανεπιστημιακό, αλλά ως έναν άνθρωπο που μπορεί να δείξει “πώς να διαβάσετε”...
Τον αγαπήσαμε ακριβώς γι’ αυτό. Για την αγάπη του στα βιβλία και τη φιλολογία. Μια αγάπη τόσο ισχυρή που δεν συνάντησα ξανά σε άλλον διανοητή.
Η οικογένειά του έμενε στο 16ο διαμέρισμα. «Ηταν μια πολύ φιλελεύθερη συνοικία – πολλοί οι μορφωμένοι, όπως και μεγάλη εβραϊκή παρουσία» αφηγείται ο ίδιος στη ραδιοφωνική συνέντευξη που έδωσε στον Antoine Spire και δημοσιεύτηκε ακολούθως σε βιβλίο (στα ελληνικά στο βιβλίο Η βαρβαρότητα της άγνοιας).
«Η παιδική μου ηλικία ήταν εντελώς προνομιούχα, προστατευμένη, σ’ ένα σπίτι γεμάτο βιβλία, πολλή μουσική, μια υπέροχη μητέρα, Βιεννέζα στην καταγωγή, πολύγλωσση, ένας πατέρας Τσέχος στην καταγωγή, από μια πολύ μικρή άγονη περιοχή (…). Και μια αγωγή βασισμένη στην ελπίδα, με τον πολύ χαρακτηριστικό ουμανισμό αυτού του κόσμου, έναν ουμανισμό γαλλικό και ταυτόχρονα κεντροευρωπαϊκό».
Παρά το γεγονός ότι ήταν μεγάλος υποστηρικτής των τεχνών συχνά σημείωνε ότι αυτές δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως ασπίδα για τη φρίκη το Ολοκαυτώματος.
Ο Στάινερ ήταν επίτιμος διδάκτωρ σε πολλά πανεπιστήμια και είχε λάβει τιμητικές διακρίσεις και από τη Γαλλία.
Στα γραπτά του συμπεριλαμβάνονται λογοτεχνικά και μη κείμενα, ενώ αρθρογραφούσε σε πολλά έντυπα.
Ο Στάινερ αφήνει πίσω του τη σύζυγό του, ιστορικό και ακαδημαϊκό Ζάρα Στάινερ, και τα δυο τους παιδιά.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις τα σημαντικότερα βιβλία του George Steiner:
