Ο βραβευμένος με Όσκαρ Guillermo del Toro, ο «Master of Monsters», επιστρέφει με μια εντυπωσιακή, γοτθική και βαθιά ανθρώπινη εκδοχή του Frankenstein της Mary Shelley. Η ταινία έχει ήδη κατακτήσει το Νο. 1 στις αγγλόφωνες ταινίες του Netflix, συγκεντρώνοντας πάνω από 29,1 εκατομμύρια προβολές και μπαίνοντας στο Top 10 σε 93 χώρες, με κορυφαία θέση σε 72 από αυτές.
Το κοινό φαίνεται να αγκαλιάζει τη νέα κινηματογραφική δημιουργία του del Toro, με τη βαθμολογία κοινού στο Rotten Tomatoes να φτάνει στο 95%.
Η ερμηνεία του Jacob Elordi ως Πλάσμα, του Oscar Isaac ως Victor Frankenstein και της Mia Goth ως Elizabeth έχει μπει στο κέντρο του ενδιαφέροντος του κοινού.
Ένας «Frankenstein» αλλιώτικος από τους άλλους
Ο Guillermo del Toro επιχειρεί εδώ και δύο δεκαετίες να φέρει στη ζωή τη δική του εκδοχή του Frankenstein, και το αποτέλεσμα δικαιώνει την αναμονή. Αν και μένει πιστός στην ουσία του έργου της Shelley, ανανεώνει το μύθο: Άνθρωπος δημιουργεί τέρας, άνθρωπος το απορρίπτει, το τέρας εκδικείται -όμως με μια νέα, πιο ευαίσθητη και υπαρξιακή ματιά.
Ο Elordi παραδίδει έναν τραγικά τρυφερό χαρακτήρα, μακριά από τα κλισέ του κινηματογραφικού τέρατος: Ένα πλάσμα που ψάχνει για κατανόηση και σύνδεση, εγκλωβισμένο σε ένα σώμα που ακόμη «μαθαίνει να υπάρχει».
Ο Isaac, από την άλλη, δίνει στον Victor μια επικίνδυνη ανθρώπινη διάσταση, ένας δημιουργός που γίνεται θύμα της ίδιας του της εμμονής, αγωνιζόμενος να τιθασεύσει τη δύναμη της ζωής που ο ίδιος προκάλεσε. Η Mia Goth, ως Elizabeth, φέρνει μια σχεδόν μεταφυσική ηρεμία στον ρόλο, ενώ η παρουσία του Christoph Waltz προσθέτει ένα σκοτεινό, θεατρικό βάθος στην αφήγηση.
Με «Φρανκεστάιν» ξεκίνησε ο Νοέμβριος στο Netflix
Ένα τέρας διαφορετικό
Η αντίδραση του κοινού για το τέρας ήταν καταιγιστική, με τα social media να πλημμυρίζουν από σχόλια θαυμασμού για το πλάσμα που ενσαρκώνει ο Elordi. Το Polygon το αποκάλεσε «σέξι», το CNN «κάπως σέξι» και το Digital Spy απλώς «σέξι τέρας».
«Frankenstein»: Η κλασική ιστορία τρόμου επιστρέφει με δύο ολοκαίνουργιες ταινίες
Ακόμη και ο Isaac, ως Victor, έγινε αντικείμενο λατρείας: «Ευχαριστούμε που κάνατε τον Oscar Isaac σέξι επειδή είναι», έγραψε χαρακτηριστικά χρήστης του Reddit.
Το μυθιστόρημα της Mary Shelley (1818), «Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας», στηριζόταν στην αναζήτηση του ανθρώπου να ξεπεράσει τα όρια της δημιουργίας. Εδώ, ο σκηνοθέτης βάζει τη δική του σφραγίδα: Μεταφέρει την ιστορία στη βικτωριανή Αγγλία, προσθέτει συμβολισμούς για τη σχέση πατέρα και γιου, δημιουργού και δημιουργήματος. Κάνει τοντέρας να παίρνει ανθρώπινη διάσταση και να αποζητά επαφή και σύνδεση.
Γίνεται αυτό ή «κλωτσάει» η ταινία σε αυτό; Ένα τέρας το οποίο είναι αποτέλεσμα ανθρώπου μπορεί να επιζητά ό,τι ένας άνθρωπος; Ή μήπως είναι κάτι που δεν υπάρχει; Μπορεί να πραγματεύεται τις αρχές της ανθρώπινης φύσης ή είναι κάτι που δεν μπροεί να υπάρξει;
Εξάλλου, σε αυτά τα ζητήματα βασίζεται η ταινία, σε humanize του τέρατος. Μήπως όμως για να προαχθεί αυτό, υστερεί στα υπόλοιπα κομμάτια της πλοκής;
