Για το American Gods στα είχαμε πει και εδώ. Η υπόθεση εκτυλίσσεται γύρω από έναν θνητό, τον υποδύεται ο Ricky Whittle, ο οποίος βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα πόλεμο ανάμεσα σε παλιές και νέες θεότητες. Ωστόσο, από το 1ο κιόλας επεισόδιο ήρθαμε αντιμέτωποι με μια έκπληξη. Δηλαδή όχι ακριβώς έκπληξη, αφού αν κάποιος είχε διαβάσει (ή αν είχε υποπτευθεί κάτι από το σχετικό teaser) για την ερωτική σκηνή της θεάς Bilquis στο μυθιστόρημα του Neil Gaiman («Sandman»), πάνω στο οποίο βασίζεται η σειρά, εύλογα θα απορούσε πώς θα μεταφερόταν στην τηλεόραση.
[Αν δεν θες spoiler και άλλα δαιμόνια, μην συνεχίσεις να διαβάζεις κάνε όμως ένα κινηματογραφικό κουίζ]
Η σκηνή έχει ως εξής: άνδρας μπαίνει σε μπαρ, πλησιάζει γυναίκα που έχει γνωρίσει σε site γνωριμιών, καταλήγουν στο κρεβάτι και στο τέλος όλο του το σώμα καταλήγει μέσα σε αυτό της γυναίκας. Η γυναίκα ή για να ακριβολογούμε η θεά Bilquis κατάπιε τον δύσμοιρο εραστή μέσω του αιδοίου της. Η θεά ανήκει στην παλιά θρησκεία και, όπως καταλαβαίνεις, δεν περνάει την καλύτερη φάση της, οπότε αναγκάζεται να κάνει τέτοιες κινήσεις απελπισίας προκειμένου να κρατά όσο το δυνατό ακμαίες τις θεϊκές της δυνάμεις.
Ωστόσο, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μία εκκεντρική ερωτική σκηνή, αλλά με σπουδαία σκηνοθεσία. Παρατηρούμε την Yetide Badaki να είναι γυμνή σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της σκηνής, αλλά είναι εκείνη που έχει τον απόλυτο έλεγχο. Τα πλάνα της είναι τέτοια ώστε να δείχνει πιο μεγάλη και πιο δυνατή απ ό,τι είναι στην πραγματικότητα (σκηνή στο μπαρ) και αποτελούν μια διαρκή υπενθύμιση ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια θεά. Κάνει ό,τι θέλει, όταν θέλει και έχει μια συγκεκριμένη αποστολή να επιτελέσει, την οποία και φέρνει εις πέρας με τον δικό της τρόπο.
«Η σκηνή αυτή δεν μιλά για τίποτα άλλο παρά για την πολύ βασική ανάγκη της ανθρώπινης επαφής», δήλωσε η Badaki, όταν ρωτήθηκε για τις ιδιαιτερότητες της σκηνής. Μιλάει όμως και για τον φόβο. «Η Bilquis», συνεχίζει η ηθοποιός, «και οι υπόλοιπες παλιές θεότητες φοβόνται ότι θα ξεχαστούν, ότι δεν θα έχουν πια ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Επομένως, προσπαθούν να επιβιώσουν. Μπορεί να είναι θεϊκές οντότητες, όμως ζουν πολύ ανθρώπινες καταστάσεις στην καθημερινότητά τους. Οι παλιοί θεοί έχουν σχεδόν ξεχαστεί και προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτήν την κατάσταση».
Επί της ουσίας, πρόκειται για μια σκηνή λατρείας. Ο θνητός είναι αδύναμος και ανίσχυρος απέναντι στη θεά, τη λατρεύει, αποτίει τιμές στο σώμα της μέχρι που θυσιάζεται για εκείνη (και για εκείνο). Κάθε ερωτισμός χάνεται και για το λόγο αυτό η συγκεκριμένη σκηνή απέχει πολύ από τις τυπικές ερωτικές σκηνές που το στηρίζονται σε πληθώρα γυμνής σάρκας που γεμίζει με το κιλό κάθε καρέ χωρίς να συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και η επιλογή της Badaki έχει το δικό της συμβολισμό. Η ηθοποιός κατάγεται από την Νιγηρία, από μια χώρα όπου γυναίκες δεν έχουν κανένα σχδόν έλεγχο πάνω στο σώμα τους και τη σεξουαλικότητά τους.
Ο Bryan Fuller, ο άνθρωπος που ανέλαβε την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου μαζί με τον Michael Green, όταν ρωτήθηκε για την περιβόητη σκηνή δήλωσε ότι «στο American Gods προσπαθούμε να εξερευνήσουμε το σεξ με έναν διαφορετικό τρόπο. Στη συγκεκριμένη σκηνή η Bilquis, βλέπουμε μια γυναίκα που έχει τον πλήρη έλεγχο της σεξουαλικότητάς της. Το σεξ για εμάς είναι δεσμός και χαρά, ένα μέσο για να γίνεις κάτι πιο σπουδαίο απ’ ό,τι ήσουν μέχρι εκείνη τη στιγμή».
Πάντα τέτοια να ευχηθούμε για το American Gods που ξεκίνησε όσο δυνατά αναμενόταν.
