Τις προβλέψεις μας για τα φετινά Όσκαρ τις κάναμε χτες, ζητήσαμε (και εξακολουθούμε να ζητάμε) και τη δική σου γνώμη. Ας πάμε όμως στις μεγάλες και μικρότερες αποσίες, ταινίες και ερμηνείες που πέρασαν απαρατήρητες και δεν κατάφεραν να βρεθούν στις τελικές υποψηφιότητες. Μην ξεχάσεις να συμπληρώσεις τη λίστα με τις δικές σου «ασυγχώρητες» απουσίες στα σχόλια.
1. Patterson
Ειλικρινά, ποτς γκέγκεν αυτό; Το Patterson είναι μια ταινία που μένει μέσα σου για μέρες κι ας μιλάει για μια ζωή που δεν θα ζήσεις και για έναν τύπου που δεν θα γίνεις. Όμως είναι ανακουφιστικό να ξέρεις ότι κάπου, κάποιος κάποτε κατάφερε να γίνει ένα με την ποίηση που (δυνητικά) έχουν τα πράγματα και οι καταστάσεις. Κι αν αυτά δεν σου λένε κάτι, η ερμηνεία του Adam Driver.
2. Amy Adams
Τη θες γλωσσολόγο στο μετριότατο Arrival; Τη θες δήθεν ριζοσπαστική μα κατά βάθος συγκλονιστικά μικροαστή ψυχρή σύζυγο στο «Νυχτόβια Πλάσματα», η απουσία της από τις υποψηφιότητες είναι πιο τεράστια και από τα γαλάζια της μάτια.
3. Deadpool
Θα ήταν ένα τολμηρό βήμα για την Ακαδημία. Δεν το έκανε. Η ευκαιρία πέρασε και άγνωστο πότε θα ξαναπαρουσιαστεί. Μεταξύ μας, ούτε και τα fanboys θα την ήθελαν την υποψηφιότητα. Όλοι ευχαριστημένοι λοιπόν.
4. Sing Steeet
Αν είσαι πιτσιρικάς δεν γίνεται να μην το λατρέψεις. Αν είσαι μεγαλύτερος δεν γίνεται να μην νοσταλγήσεις. Κι αν δεν νοσταλγήσεις, δεν γίνεται να μην αφεθείς στο τσουνάμι feelgood διάθεσης που σε λούζει. Α ναι! Και ωραίες μουσικές.
5. Μάικλ Κίτον
Όχι πρώτης τάξης μεγέθους έκπληξη, όμως η ερμηνεία του ακροβατεί ανάμεσα στην τυπική ερμηνεία μια τυπικής βιογραφικής ταινίας και σε κάτι πιο βαθύ: ενσαρκώνει την εκ του πονηρού καπατσοσύνη, την μοχθηρία και την απληστία.
