Το ψυχογράφημα του Μαρσέλο, το είχε κάνει προσφάτως και επαρκώς ο Κώστας Βαϊμάκης, παραθέτοντας, απαριθμώντας και αναλύοντας τους λόγους που αυτή η τυπάρα, αν και Βραζιλιάνος, αν και παίκτης της Ρεάλ (σόρυ Κώστα) έχει καταλάβει τις ψυχούλες μας.
Από 'κει και πέρα, ό,τι και να γράψουμε εμείς είναι ψίχουλο, ή απλά μία ακόμα επιβεβαίωση για το πόσο ψυχούλα είναι αυτό το παιδί. Γιατί όταν ένας άντρας παραμένει παιδί, απλό παιδί, παρά τη δόξα, το χρήμα, την καταξίωση και την αναγνωρισιμότητα, σίγουρα έχει και καλή ψυχή.
Στο προκείμενο. Πριν από λίγες ημέρες έγινε αυτό:
Αυτό που μόλις είδατε ήταν ο γιος του Μαρσέλο (αγωνίζεται στις ακαδημίες της Ρεάλ) να κάνει κεφαλίτσες με όλους τους συμπαίκτες του πατέρα του στα αποδυτήρια της Ρεάλ Μαδρίτης μέχρι η μπάλα να καταλήξει στα άπλυτα με τα ρούχα. Αρκετά πετυχημένο και ευχάριστο στο μάτι, τόσο σαν εικόνα για τη σχέση πατέρα-γιου και γιου-συναδέλφων πατέρα, όσο και σαν ποδοσφαιρικό θέαμα για το μήλο που μάλλον έπεσε κάτω από τη μηλιά.
Έλα, όμως, που είχε και συνέχεια.
Αφού, λοιπόν, ο γιος Μαρσέλο ανέβηκε για λίγο στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ, ή έστω στα αποδυτήριά της, ήρθε η σειρά του μπαμπά να χαμηλώσει στο ύψος του γιου, να μπουκάρει στα αποδυτήρια των Ακαδημιών και μαζί με αυτά, να μπουκάρει ακόμα πιο βαθιά στις καρδιές μας. Ήταν η ώρα να μπει ο ίδιος στη μέση και να κάνει κεφαλίτσες με τους συμπαίκτες του γιου. Ο στόχος; Ίδιος. Να μην πέσει η μπάλα και να γυρίσει από κάθε κεφάλι πιτσιρικά μέχρι να καταλήξει στο επίσης ίδιο τέρμα: Τα άπλυτα.
Το αποτέλεσμα;
<3
