Τα 300 είναι ένας μυθικός αριθμός όταν μιλάμε για ταχύτητες αυτοκινήτων. Είναι το νούμερο που ξεχωρίζει τα σπορ μοντέλα από τα σούπερ σπορ. Είναι αυτό που βάζει τα αυτοκίνητα σε ένα κλειστό κλαμπ, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους οδηγούς που έχουν φτάσει αυτήν την ταχύτητα σε δημόσιο δρόμο.
Καταρχήν, για να φτάσεις ή και να ξεπεράσεις τα 300 (χωρίς μετά να περάσεις 300 μέρες πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, λέμε τώρα, έχοντας χάσει από αυτοκίνητο, μέχρι δίπλωμα και ένα σεβαστό ποσό από τον τραπεζικό σου λογαριασμό) ο προορισμός είναι ουσιαστικά ένας: Οι γερμανικές Autobahnen, όπου δεν υπάρχουν, υπό κανονικές συνθήκες, όρια ταχύτητας. Αν έχουν επιβληθεί λόγω έργων, καιρικών συνθηκών κ.λπ. ισχύει και εκεί το σενάριο νούμερο 1, περί φυλακής, προστίμων, απωλειών κ.λπ.
Έτσι, λοιπόν, η δεύτερη προϋπόθεση είναι ο καλός καιρός και το στεγνό οδόστρωμα και η τρίτη να μην έχει πολλή κίνηση. Σε περίπτωση που έχει, το αφήνεις για μια άλλη φορά, ενώ σε ό,τι αφορά το αυτοκίνητο, είναι ακόμα καλύτερα η προσπάθεια γίνει με κάποιο που η τελική του ξεπερνά κατά πολύ τα 300. Διότι αν είναι οριακά ή λίγο πάνω από τα 300 θα πρέπει να έχεις υπομονή και ίσως και να περιμένεις και μια κατηφορίτσα για να δεις το ταχύμετρο να σπάει το φράγμα…
Ανοιχτός δρόμος, καλός καιρός και λίγα αυτοκίνητα που κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Αρχίζεις να επιταχύνεις και βλέπεις τις ενδείξεις στο κοντέρ να περνούν γρήγορα: 100, 150, 200, 250 και κάπου εδώ ο ρυθμός αρχίζει να γίνεται λίγο πιο αργός αλλά η επιτάχυνση συνεχίζεται. Αισθητά πιο γρήγορη γίνεται όμως η ροή της αδρεναλίνης, ενώ έχεις μπει ήδη στη διαδικασία της «μέθης», καθώς η ταχύτητα είναι εθιστική. Πολύ εθιστική…
Έχεις εξοστρακίσει τις όποιες κακές σκέψεις, το οπτικό σου πεδίο γίνεται ολοένα και πιο στενό, νιώθεις σαν να κινείσαι σε ένα virtual τούνελ και όσο προσεγγίζεις το στόχο, τόσο εύχεσαι να μη σε κόψει κανένας. Και ναι, κάποια στιγμή ρίχνεις μια κλεφτή ματιά στο ταχύμετρο, μεταξύ μας το κάνεις συνέχεια αυτό, και βλέπεις το τριψήφιο νούμερο με το μαγικό 3 μπροστά: 301, 305, ίσως και 310 και κάπου εδώ, φουλ στην αδρεναλίνη και νιώθοντας όπως οι παλιοί ναυτικοί όταν περνούσαν για πρώτη φορά τον Ισημερινό, σηκώνεις σιγά σιγά το πόδι από το γκάζι. Το αυτοκίνητο λόγω της αεροδυναμικής αντίστασης κόβει γρήγορα ταχύτητα και έτσι σε λίγο χρόνο πέφτεις στα 240- 250. Αν κρατήσεις για λίγο αυτήν την ταχύτητα, που σε άλλες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα υψηλή, εσύ, ο νεόκοπος ή κατά συρροή 300άρης, αισθάνεσαι λες και είσαι σταματημένος ενώ πλέον έχει «ανοίξει» και το οπτικό σου πεδίο…
Κάπου εκεί αρχίζεις να παίζεις με τη σκέψη να σπάσεις πάλι το φράγμα, αλλά μάλλον δεν θα το προσπαθήσεις. Τουλάχιστον όχι αυτή τη φορά καθώς, όσο και αν ακούγεται τραβηγμένο, νιώθεις αρκετά κουρασμένος λόγω του peak της αδρεναλίνης, αλλά και επειδή η οδήγηση με 300 απαιτεί να τα έχεις 400. Και τα μυαλά σου και όλες τις αισθήσεις σου και κυρίως την αυτοσυγκέντρωσή σου.
Ο κίνδυνος υπάρχει και είναι μεγάλος. Όχι τόσο να συμβεί κάποια βλάβη ή να βγεις από το δρόμο, άλλωστε σε ευθεία το προσπαθείς, όσο γιατί οι άλλοι οδηγοί, έστω και αυτοί οι λίγοι που κινούνται παράλληλα μαζί σου, δεν μπορούν με τίποτα να αντιληφθούν πόσο γρήγορα κινείσαι.
Αν οι ίδιοι πηγαίνουν με 150 και ρίξουν μια ματιά στον καθρέφτη τους θα σε δουν στο βάθος, ενώ μετά από λίγα δεύτερα που θα ξανακάνουν την ίδια κίνηση θα δουν τη μάσκα σου τόσο κοντά που θα ξεχειλίζει από τον ίδιο καθρέφτη. Λογικό, μιας και η σχετική σου ταχύτητα είναι +150 χλμ./ ώρα. Είναι δηλαδή σα να είναι ακίνητοι και εσύ να περνάς με 150. Δεν είναι και λίγο…
Αν μπήκατε στο trip οι (γερμανικές) Autobahnen που είναι οι πλέον κατάλληλες για να σπάσετε τα 300 είναι οι:
1. A31, από Essen σε Emden, 253 χιλιόμετρα
2. A1, από Osnabrück σε Oldenburg, 109 χιλιόμετρα
3. A24/ A19, από Berlin σε Rostock, 234 χιλιόμετρα
4. A38, από Göttingen σε Leipzig, 229 χιλιόμετρα -πολύ καλή επιλογή, μιλώντας από πρώτο χέρι…
5. A3, από Frankfurt σε Bonn, 174 χιλιόμετρα. Για νυχτερινές προσπάθειες με 3 λωρίδες συνέχεια
6. A62, από Landstuhl σε Nonnweiler, 58 χιλιόμετρα
7. A5, από Karlsruhe σε Basel, 193 χιλιόμετρα -για πρωινά Κυριακής. Ιδανική για την πρώτη σας προσπάθεια.
8. A92, από Munich σε Deggendorf, 145 χιλιόμετρα
9. A96, από Landsberg σε Bregenz, 124 χιλιόμετρα
Επίσης μην ξεχάσετε και μια κάμερα GoPro, προσαρμοσμένη κατάλληλα για να καταγράψετε τα πάντα και να τα δείχνετε στα εγγόνια σας, τα οποία μάλλον δεν θα οδηγούν, γιατί τότε τα αυτοκίνητα θα είναι αυτόνομα. Και ηλεκτρικά.
