Ο γιγάντιος σωματοφύλακας Andrew Morris, πλησιάζει στην πόρτα του δωματίου. Η δουλειά του περιορίζεται πολλές φορές μέσα στο σπίτι της περιοχής Camden Square και άλλες φορές, πολλές περισσότερες, έξω από αυτό. Για την ακρίβεια, καλείται να προστατεύει καθημερινά την αντιδραστική του αδερφή, έτσι τουλάχιστον περιέγραψε τη σχέση μεταξύ αυτού και της «κοκαλιάρας» τραγουδίστριας. Δεν υπάρχει κανένας δεσμός αίματος που να τους ενώνει. Εκείνος, είναι ψηλός, μαύρος και σωματώδης, εκείνη σχετικά κοντή, λευκή και λεπτή σαν κλαράκι, έτοιμη να σπάσει στα δύο.
Το προηγούμενο βράδυ, κάθονταν μαζί και παρακολουθούσαν παλαιότερα βίντεο από διάφορες εμφανίσεις της. Το συνηθίζουν αυτό τα αδέρφια, έτσι δεν είναι; Να σκοτώνουν την ώρα τους κρατώντας ένα κινητό και να γελούν ή να σχολιάζουν. «Ω, φίλε, μπορώ να τραγουδήσω», είπε εκείνη όταν το βίντεο τερμάτισε και έφτασε ξανά στα μηδέν δευτερόλεπτα. Αν το σκεφτεί κανείς βαθύτερα, η ζωή ξεκινάει από το μηδέν και τελειώνει στο μηδέν. Λίγο πριν η Amy Winehouse φτάσει στη δική της «κουλούρα», τη δεύτερη και τελική, σε μια έκρηξη αυτοθαυμασμού, επιτέλους παραδέχτηκε αυτό που εκατομμύρια κόσμου είχαν αναγνωρίσει. Ήταν μια καταπληκτική τραγουδίστρια. «Θα τα άλλαζα όμως όλα αυτά για μια απλή βόλτα στο δρόμο χωρίς να με ενοχλούν», συνέχισε τότε κάπως θλιμμένα.
Ο Andrew Morris ακουμπά το χέρι του στο πόμολο. Ανοίγει την πόρτα. Αυτή θα είναι η προτελευταία φορά που θα χρησιμοποιήσει την τεράστια δύναμή του για κάτι τόσο απλό, όπως το άνοιγμα μια απλής πόρτας. Συνήθως, κουβαλούσε το υπό κατάρρευση κορμί της «αδερφής» του μετά από κάποια συναυλία ή έξοδο. Έπινε πολύ. Έπινε τα πάντα. Οι paparazzi που τόσο μισούσε, είχαν γεμίσει τις σελίδες των περιοδικών με τις φωτογραφίες της. Στις περισσότερες από αυτές, δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της. Αυτό που αντικρίζει ο κολοσσιαίος σωματοφύλακας καθώς το δωμάτιο απλώνεται μπροστά του, είναι ένα ακίνητο σώμα πάνω σε ένα κρεβάτι. Η ώρα είναι δέκα το πρωί. Ήταν αρκετά νωρίς για ένα άτομο που συνήθως ξενυχτά, οπότε η πρώτη σκέψη του Morris, πως η Amy κοιμάται, ήταν απόλυτα λογική.
Η τελευταία φορά που μίλησε μαζί της, ήταν δύο τα ξημερώματα. Πριν από αυτό, την είχε ακούσει να γελά, να ακούει μουσική και να βλέπει τηλεόραση. Η κοινή τους ώρα, αυτή με την παρακολούθηση παλαιότερων βίντεο, είχε φτάσει στο τέλος της πριν κάτι ώρες. Είναι πάντα όμορφο να περνάς χρόνο με τον «αδερφό» σου, όμως και ο πιο προσωπικός, αυτός μεταξύ εσένα και των σκέψεων σου, έχει τη δική του αξία. Τότε, κανείς από τους δύο δεν γνώριζε πως αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα αντάλλαζαν κάποιο σχόλιο. Κανείς από τους δύο δε γνώριζε πως αυτό θα ήταν το τελευταίο τους κοινό γέλιο πάνω από μια οθόνη κινητού.
«Ήταν ακόμα ήσυχα, κάτι που μου φάνηκε περίεργο». Έτσι, μετά το πρώτο τσεκάρισμα στις δέκα, ήρθε και η σειρά του δεύτερου στις δύο και μισή του μεσημέρι. Αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που ο Andrew Morris θα αγγίξει το πόμολο και θα ανοίξει την πόρτα της Amy Winehouse. «Βρισκόταν στην ίδια θέση με το πρωί. Προσπάθησα να βρω σφυγμό μα δεν βρήκα». Αιτία; Αλκοολική δηλητηρίαση. Ήταν μόλις 27 χρονών. Όταν ο θάνατός της επιβεβαιώθηκε, εκείνος αναστατώθηκε και άρχισε να τρέμει. Άλλωστε, ήταν σαν αδερφή για εκείνον.
Εδώ με τον θρυλικό Tony Bennett σε ένα εκπληκτικό ντουέτο:
