Ο Πελέ έχει σήμερα γενέθλια. Γίνεται 78 ετών. Σχεδόν όσο κι ο παππούς μου. Που επίσης έπαιζε ποδόσφαιρο μικρός.
Τι σχέση έχει ο παππούς μου με τον Πελέ; Ότι όταν αυτοί έπαιζαν μπάλα, εγώ δεν ήμουν ούτε καν στα… προκαταρκτικά των γονιών μου.
Ποια η διαφορά του Πελέ από τον παππού μου; Το YouTube.
Στην είδηση των γενεθλίων του, σου έρχονται πολλά πράγματα στο μυαλό. Η «Μεγάλη απόδραση των 11», η ατάκα «κλαίει η μάνα του Πελέ», ο σχολικός εξάψαλμος της μάνας σου «όλο με μια μπάλα γυρνάς αντί να διαβάζεις λες και είσαι ο Πελέ» και οι ατελείωτοι τσακωμοί του παππού σου και του πατέρα σου για το αιώνιο δίλημμα «Πελέ ή Μαραντόνα;». Τίποτα σχετικό με ποδόσφαιρο και Πελέ.
Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τέτοιου είδους διλήμματα. Έχουμε το δικό μας. Αλλά έχουμε χιλιάδες λόγους, σχεδόν όσα και τα γκολ που πέτυχε με Σάντος και εθνική Βραζιλίας, για να ζηλέψουμε τους μπαρμπάδες μας που, σε αντίθεση με αυτούς, εμείς δεν τον ζήσαμε ούτε σε ένα ματς.
Παρά μόνο στην ρομαντική μεν, χασματική δε, ασπρόμαυρη αποτύπωση των γκολ που πέτυχε σαν ένα απομεινάρι της ποδοσφαιρικής ιστορίας, που όμως μάς φαίνεται τόσο ξένο. Και κυρίως τόσο μακρινό. Το να εξηγήσει ένας 30άρης «ποιος ήταν ο Πελέ» είναι σαν να ζητάς από ένα μωρό να καταλάβει τι εννοούσε ο πατέρας του όταν στη γέννησή του φώναζε «Πελέ θα γίνει!».
Επειδή, όμως, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν ηλικιακά σύνορα, κι επειδή ποδοσφαιρικά διλήμματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχουν Πελέ, Μαραντόνα, Μέσι και Ρονάλντο, τι θα λέγατε αν καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι (καφετέριας, καφενείου, Προποτζίδικου) όλοι μαζί, εμείς οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας, ψηφίζοντας τον καλυτερότερο των καλυτερότερων; Να ενώναμε όλα αυτά τα διλήμματα σε ένα και τελικά να βγάζαμε πόρισμα ανάλογα, όχι με την ηλικία και τα βιώματα του καθενός, αλλά με το έρεισμά του εκάστοτε στο ποδοσφαιρικό κοινό.
Εμείς επιλέξαμε τους υποψήφιους. Ελάτε να το συζητήσουμε. Κι αν έχετε να αντιπροτείνετε κάποιον, είμαστε όλοι αυτιά.
