Υπήρξε για χρόνια ο τύπος παίκτη που φοβάσαι και ταυτόχρονα... χαίρεσαι να αντιμετωπίζεις από το να τον έχεις στην ομάδα σου. Ο Μάικ Τζέιμς ήταν πάντα το απόλυτο μπασκετικό ταλέντο, αλλά συνοδευόταν από το στερεότυπο του «μοναχικού πιστολέρο». Σουτάρει, σκοράρει, αλλά μπορεί να τινάξει και τη χημεία σου στον αέρα. Ένας μπασκετικός Καρμέλο Άντονι της Ευρώπης, με τρομερή ικανότητα, αλλά χωρίς τη σιγουριά ότι μπορεί να σε οδηγήσει μέχρι το τέλος. Σε έναν τελικό της Euroleague, για παράδειγμα. Σίγουρα όχι ως ηγέτης.
Κι όμως, σήμερα, ο Μάικ Τζέιμς είναι εδώ. Στον τελικό της Euroleague. Όχι ως κομπάρσος, αλλά ως ηγέτης. Και πίσω από αυτό το απρόσμενο plot twist δεν κρύβεται παρά ένας άλλος τύπος που ήξερε καλά πώς να μεταμορφώνει αμφισβητούμενους σε ήρωες: ο Βασίλης Σπανούλης.
Την ίδια μέρα Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν... φιλικό στο Άμπου Ντάμπι!
Ο rookie head coach σε επίπεδο Euroleague της Μονακό δεν πήγε στο Άμπου Ντάμπι για... τουρισμό και στον ημιτελικό απέναντι στον Ολυμπιακό, υπέγραψε ένα προπονητικό μανιφέστο που είχε τίτλο: «Έτσι νικάς μια υπερπλήρη ομάδα με μυαλό και καθαρό σχέδιο». Το τελικό 78-68 δεν ήταν απλώς η αποκαθήλωση των «ερυθρολεύκων» αλλά η απόδειξη ότι ο Τζέιμς μπορεί να έφτασε στα 34 του, αλλά επιτέλους ωρίμασε. Δεν είναι πια ο παίκτης που φοβάσαι στα... τελευταία λεπτά, αλλά ο τύπος που θες να έχεις όταν καίει η μπάλα.
Δεν ήταν μόνο οι 17 πόντοι, τα 7 ριμπάουντ, οι 7 ασίστ και τα 3 κλεψίματα. Ήταν ο τρόπος που έπαιξε. Ήρεμος, συνετός, κοφτερός. Ούτε ένα άναρχο τρίποντο υπό πίεση στα σημεία που η μπάλα έκαιγε, καμία επίθεση χωρίς σχέδιο. Ήταν σαν να βλέπεις έναν Τζέιμς που έμαθε τι σημαίνει να είσαι ο άνθρωπος της τελευταίας πράξης, όχι απλώς της πρώτης.
Ο Μάικ Τζέιμς ξέρει να τρολάρει καλύτερα από τον καθένα
Και τώρα; Φενερμπαχτσέ. Γιασικεβίτσιους
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο τεστ. Ο Σάρας είναι στρατηγός, όχι coach. Ένας τύπος που στήνει τις ομάδες του σαν σκακιστική παρτίδα. Ο Τζέιμς θα βρει απέναντί του μια άμυνα κομμένη και ραμμένη για να τον «σβήσει» ή έστω για να τον αποκόψει από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Θα βρει παγίδες, αλλαγές, χέρια στο πρόσωπο σε κάθε drive, σε κάθε screen και πολύ μπασκετικό ξύλο.
Αλλά το ερώτημα δεν είναι πια αν ο Μάικ Τζέιμς μπορεί να σταθεί σε έναν τελικό. Το απέδειξε στον ημιτελικό. Το ερώτημα είναι: θα το ξανακάνει;
Έχει πια το know-how. Έχει δίπλα του τον Σπανούλη, που ξέρει από βραδιές σαν αυτή. Έχει συμπαίκτες που όπως είδαμε και στον ημιτελικό, δεν φοβούνται, όπως ο Άλφα Ντιαλό, ο Μπλόσομγκεϊμ ή και Ζαϊτέ. Έχει την αυτοπεποίθηση. Το μόνο που απομένει είναι να πατήσει παρκέ και να το τελειώσει.
Ο Mike James πιστεύει ότι θα «σκότωνε» τον Σπανούλη σε 1on1. Εσύ;
Γιατί αν το κάνει και αυτό, τότε, το legacy του αλλάζει για πάντα. Από ελεύθερο πνεύμα σε ηγέτη. Από highlight player σε πρωταθλητή Ευρώπης. Από παίκτης που όλοι φοβούνται αλλά κανείς δεν εμπιστεύεται, σε εκείνον που έμαθε να κερδίζει.
Απόψε στις 7 μ.μ. η παράστασή του αρχίζει και πάλι. Το πώς θα τελειώσει, είναι καθαρά δικό του θέμα...
