Εδώ και μέρες ήταν η μόνιμη κουβέντα μας. Στο γραφείο, στην καφετέρια, στα γυμναστήρια, ακόμα και στο κομμωτήριο (ναι, και εκεί), τα λόγια ήταν τα εξής: «Το βλέπεις να παίζουν οι αιώνιοι στον τελικό;»
Το πρώτο τζάμπολ του Final-4 ξεκίνησε από το Λούβρο του Άμπου Ντάμπι
Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. «Ο Παναθηναϊκός AKTOR είναι ομάδα του Αταμάν, έχει το know-how», λέει ο ένας. «Ο Ολυμπιακός έχει εμπειρία. Εδώ και τέσσερα χρόνια βρίσκεται σε Final-4», απαντάει ο άλλος. Και η κουβέντα φουντώνει. Κουβέντα, όμως, που –όπως αποδείχτηκε– είχε χτιστεί σε ροζ σύννεφα.
Γιατί όταν παίζεις σε Final Four, τα όνειρα έχουν την κακή συνήθεια να σκάνε με εκκωφαντικό θόρυβο. Ο Ολυμπιακός παραδόθηκε αμαχητί σε μια Μονακό που του έκανε προπονητικό σεμινάριο, με τον Βασίλη Σπανούλη –ναι, εκείνον– να τον καρφώνει με μαθηματική ακρίβεια και ψυχρή εκτέλεση. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός πάλεψε, αλλά κόλλησε στη μετριότητα, απέναντι σε μια Φενέρ που απλώς έκανε... τη δουλειά της.
Και τώρα;
Οι δύο ελληνικές ομάδες θα βρεθούν τελικά στο παρκέ —όπως όλοι περίμεναν— αλλά την Κυριακή, στο μικρό τελικό. Στο παιχνίδι που κανείς δεν θυμάται, κανείς δεν βλέπει μέχρι τέλους, και κανείς δεν πανηγυρίζει. Στο πιο αδιάφορο ντέρμπι αιωνίων όλων των εποχών.
Θα μπορούσε να είναι ένα glorified φιλικό προετοιμασίας. Ή ένα teaser για τους τελικούς της Basket League που ξεκινούν σε λίγες μέρες στο ΟΑΚΑ. Ένα «καλησπέρα σας» πριν το πραγματικό μπρα-ντε-φερ. Το μόνο που λείπει είναι ένα drone με μπάνερ που γράφει «Βαριέμαι αλλά ήρθα».
Σαν να μην είχαν ιδέα στο Άμπου Ντάμπι ότι γίνεται Final-4
Μιλάμε για το μοναδικό Final Four της ιστορίας που αντί να φέρει εθνική υπερηφάνεια, φέρνει... meh. Ποιος να το περίμενε: ο μεγάλος τελικός μετατράπηκε σε υποχρέωση. Το ματς της χρονιάς έγινε προθέρμανση για την Α1.
Από 'κει που πίστευες ότι θα γραφτεί ιστορία στο Άμπου Ντάμπι, τώρα σκέφτεσαι ποιος θα βάλει λιγότερη ένταση για να μην τραυματιστεί εν όψει των «πραγματικών» τελικών. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα αναμετρηθούν, αλλά με τον ενθουσιασμό δύο πρώην που απλώς συναντιούνται στην ίδια δεξίωση.
Το Άμπου Ντάμπι δεν είναι Ντουμπάι
Ίσως να ήμασταν υπερβολικά σίγουροι. Ίσως το κλασικό ελληνικό σύνδρομο της πρόωρης πανηγυρικής αυτοεπιβεβαίωσης να έκανε ξανά το θαύμα του. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η «ελληνική υπόθεση» στο Άμπου Ντάμπι δεν πήγε όπως την είχαμε φανταστεί.
Και κάπως έτσι, το μόνο που θα μείνει από το Final Four 2025 είναι η φράση που όλοι σκέφτονται αλλά κανείς δεν λέει:
«Ωραία θα ήτανε. Αλλά δεν ήταν».
Υ.γ ΑΝ κρατάμε κάτι αυτό, είναι σίγουρα η παρακάτω φωτογραφία:
