Τι πιο σύνηθες να συμβεί. Ο Κέντρικ Ναν σηκώνεται για τρεις ώστε να φέρει το παιχνίδι στην ισοφάριση και να οδηγήσει το ματς στην παράταση, ο Βενσάν Πουαριέ του χτυπάει το χέρι και οι Γιαβόρ, Χορντόβ, Περούγκα κάνουν το προφανές. Κλείνουν τα μάτια σε αυτό που είδε όλη η Ευρώπη και χαρίζουν τη νίκη στην Εφές. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Δεν είναι η πρώτη φορά, άλλωστε, που τα αγόρια με τις μαύρο-πορτοκαλί στολές εθελοτυφλούν. Όλως τυχαίο το θύμα που επιλέγουν να περάσουν πριονοκορδέλα είναι ο Παναθηναϊκός AKTOR.
Οι λόγοι; Τους γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι. Εμείς δε βρισκόμαστε εδώ για να γνωρίζουμε τι γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες αλλά να βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν στο παρκέ. Αυτός είναι ο καθρέφτης και εκεί φαίνεται γυμνή η πραγματικότητα. Οι διαιτητές, καλώς ή κακώς, είναι σημαντικό κομμάτι του αγώνα και κρίνονται και οι ίδιοι. Αν θέλουν να είναι αρνητικοί πρωταγωνιστές, με ξεκάθαρη εμμονική συμπεριφορά, τότε θα κριθούν από το απαιτητικό κοινό. Εξάλλου τον κόσμο οφείλεις να τον σέβεσαι. Διότι είναι αυτός που πληρώνει από το πορτοφόλι του για να ψυχαγωγηθεί μέσω του αθλητισμού και αφιερώνει τον χρόνο που θα μπορούσε να τον περάσει με την οικογένειά του ή να κάνει οτιδήποτε άλλο τον ευχαριστεί.
Πιστεύω πως ζούμε σε μία δυστοπία που αγγίζει τα όρια της χλεύης. Την ίδια στιγμή που η διοίκηση του Παναθηναϊκού AKTOR έχει κάνει τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει δει ποτέ το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αναβαθμίζοντας σε δυσθεώρητα ύψη το προϊόν, η Ευρωλίγκα -για να έναν απροσδιόριστο λόγο- συνεχίζει να του φέρεται εκδικητικά και να κάνει επίδειξη δύναμης. Αντί να κάνουν ελκυστικό το προϊόν, το κατεβάζουν στα μέτρα τους γιατί δεν μπορούν ν’ ακολουθήσουν.
Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός AKTOR έχει θέματα να λύσει στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Στις απουσίες των Λεσόρ, Γκριγκόνις, Παπαπέτρου, ήρθε να προστεθεί ο τραυματισμός -εντός του αγώνα- του Οσμάν ενώ ο Γκέμπριελ έπαιζε στη χθεσινή αναμέτρηση με πόνους. Η Εφές έχει βρει τον τρόπο να κρατήσει σε χαμηλές πτήσεις τον Κέντρικ Ναν και πραγματοποιώντας μία μυθική εμφάνιση στο 4ο δεκάλεπτο (με τη βοήθεια του Γιαβόρ) κατάφερε να φύγει νικήτρια από το glass floor του ΟΑΚΑ. Τι έχουμε πλέον; Μία συνθήκη όπως η περσινή κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Η αρμάδα του Εργκίν Αταμάν πρέπει να βρει τον τρόπο ώστε να φύγει από την Κωνσταντινούπολη με -τουλάχιστον- μία νίκη. Το τρίτο ματς της σειράς είναι το πιο σημαντικό. Μία νίκη κόβει τα φτερά των Τούρκων και σε κάνει ξανά το αφεντικό. Μάλιστα σου δίνει τη δυνατότητα να τελειώσεις μια και καλή την υπόθεση πρόκριση, όπως ακριβώς το έχεις κάνει στο παρελθόν κόντρα στη Σιένα.
Αν οι πρωταθλητές Ευρώπης θέλουν να υπερασπιστούν τον τίτλο, πρέπει να εμφανιστούν όπως στην περσινή σειρά κόντρα στον Ολυμπιακό στους τελικούς της Α1. Αν δεν υπάρχει δρόμος για το Άμπου Ντάμπι, θα τον φτιάξουν ο Ναν, ο Σλούκας, ο Γκραντ, ο Χουάντσο και ο Αταμάν. Κόντρα σε όλους και σε όλα. Όπως πέρσι.
