Ασταμάτητος, θρασύς και πυραυλοκίνητος. Γίνεται να μην είσαι φαν του Jordan Poole;

Τον απολαμβάνουμε σε όλη τη regular season, πλέον όμως έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε σοβαρά ότι δεν πρόκειται για παίκτη που περνάει αυτή τη στιγμή σαν κομμήτης μπροστά στα μάτια μας για να αποτελέσει σύντομα έναν καλό ρολίστα ή κάποιον που θα καταλήξει σε λίγα χρόνια στην Ευρώπη ή την Κίνα. Με λίγα λόγια, στον Jordan Poole των Golden State Warriors βλέπουμε ένα ανερχόμενο αστέρι που κάνει ζέσταμα για τις υψηλές πτήσεις που θα δούμε από αυτόν στο μέλλον, ένας νέος πόλο στο δίδυμο των Splash Brothers, που ενδεχομένως να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τα επόμενα χρόνια του ΝΒΑ.

Μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια των Playoffs κόντρα στους Nuggets, γίνεται να μην το πιστεύεις;

 

 

Δεν ξέρω αν στο νο.28 του ντραφτ μπορεί να θεωρείται αυτό που λέμε στην αργκό του ΝΒΑ ως «κλοπή», ωστόσο βλέποντας κάτι παίκτες που έχουν επιλεγεί πριν από αυτόν (βλ. Luka Šamanić, Jarrett Culver, Nickeil Alexander-Walker, Dylan Windler) και ορισμένους ακόμα που ναι μεν έχουν αποδείξει την αξία τους αλλά δεν έχουν δικαιολογήσει την επιλογή τους σε ανώτερη θέση τότε μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ότι στο Golden State αγόρασαν λαχείο και έπιασαν λαβράκι.

Βέβαια και για τον ίδιο τον Poole το γεγονός ότι βρέθηκε στους Warriors τη συγκεκριμένη εποχή όπου ψάχνονταν και περίμεναν καρτερικά να επιστρέψει ο Klay Thompson για να ξαναγίνουν φαβορί σίγουρα λειτούργησε υπέρ έτσι ώστε να κερδίσει χρόνο, αυτοπεποίθηση και πλέον να στήνει τα περίφημα «Poole Party» στο Chase Center του Σαν Φρανσίσκο.

 Μια και μιλήσαμε για Klay Thompson...

 

Μας αρέσει γιατί

Φέτος είναι πυραυλοκίνητος, ούτε η επάνοδος του Thompson έδειξε να τον αποθαρρύνει, ίσα ίσα μάλιστα που συνέχισε να «θερίζει» μπροστά, δίνοντάς μας έναν λόγο να ξαναδούμε τους Warriors σοβαρά μετά τη φυγή του Durant για τους Nets. Το άναρχο στυλ που διαθέτει πάντα λειτουργούσε υπέρ του θεάματος, κυρίως όμως η μπασκετική του ευφυΐα και το τσαγανό που εμφανίζει στα παρκέ δημιουργεί έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στον προπονητή του Steve Kerr αλλά και σε όλους εμάς που δεν θέλουμε στιγμή να πηγαίνει στον πάγκο.

Στα φετινά NBA Playoffs έχει ξεκινήσει σαν να μην υπάρχουν πλάι του οι παλιοσειρές Curry, Thompson, Wiggins ή Green, ωστόσο αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει το DNA της ομάδας εδώ και χρόνια. Από τα χρόνια των Run TMC (Tim Hardaway, Mitch Richmond και Chris Mullin) στις αρχές των 90’s, μάλλον ζούμε στην εποχή μιας νέας τριάδας που βγάζει γούστο και τρομοκρατεί όποιον βρίσκεται απέναντί της. Όσο υπάρχει ο Curry σίγουρα όλα τα φώτα θα είναι στραμμένα πάνω του, ποιος όμως μπορεί να μην ρίχνει κλεφτές ματιές σε αυτόν τον τύπο πάνω στον οποίο στήνονται οι Warriors της επόμενης 10ετίας;

 

 
©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved