Να είχαμε χίλια μάτια να διαβάζαμε αποθεωτικά κείμενα για τον Στέφανο Τσιτσιπά, έτσι δεν είναι; Για τον πατέρα, όμως; Για τον προπονητή και πατέρα που κρύβεται εκεί, στη γωνίτσα του, πίσω από τις κουρτίνες, να καμαρώνει, να χειροκροτεί, να κοιτάζει με περηφάνια να αντανακλώνται, στα σπινθηροβόλα, φιλόδοξα, πετυχημένα μάτια του γιου οι κοινές τους προσπάθειες, οι ατελείωτες ώρες προπόνησης, οι τσακωμοί.
Πριν από λίγο καιρό, ο Αντώνης Σρόιτερ, εκτός από «τρελά» νούμερα τηλεθέασης στον Alpha χάρισε στο τηλεοπτικό κοινό μία από τις πιο ολοκληρωμένες, επιτόπιες τηλεοπτικές συνεντεύξεις μέσω της εκπομπής του «Αυτοψία». Δίνοντας αρκετό, παράλληλο χώρο και χρόνο (μακριά από τη συνέντευξη του υιού) στον άνθρωπο, στον πατέρα, στον προπονητή, στον αφανή ήρωα που κρύβεται πίσω από την επιτυχία, πίσω από τις κάμερες, πίσω από τις θριαμβολογίες, τις οποίες, όπως καλά εμπεδώσαμε, «καρπώθηκε» ολόκληρη η χώρα: Τον Απόστολο Τσιτσιπά.
Λένε πως ένας καλός προπονητής, πρέπει να είναι και παιδαγωγός, ειδικά όταν προπονεί αθλητές ηλικίας 21 ετών. Και ποιος καλός προπονητής, ποιος καλός παιδαγωγός μπορεί να είναι ιδανικότερος από έναν καλό πατέρα;
Σε αυτή την ηλικία, λοιπόν, ο Στέφανος είναι ευλογημένος να έχει προπονητή τον πατέρα του. Ο οποίος, φαίνεται ότι έχει διαχωρίσει τους ρόλους του, σε αντίθεση με άλλους πατεράδες που αδυνατούν, επιδιώκοντας μανιωδώς να κάνουν κάτι που δεν ξέρουν, να γίνουν κάτι που δεν μπορούν, ή να γίνει το παιδί τους κάτι που και εδώ ή δεν μπορεί, ή απλά δεν θέλει. Έχουμε δει πατεράδες να γίνονται προπονητές...
Εδώ είδαμε το ανάποδο...
Η στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν απέχει πολλές ώρες από τη στιγμή που ο Στέφανος Τσιτσιπάς νίκησε τον Γκαέλ Μονφίς, προκρίθηκε στον τελικό του Ντουμπάι και μπήκε στο Top 10 της Παγκόσμιας Κατάταξης. Πολλή δόξα και πολλές επιτυχίες μαζεμένες για ένα 21χρονο παιδί που πάνω στην τρέλα και στους τρελαμένους παλμούς μετά από ένα κουραστικό και δύσκολο παιχνίδι ξέσπασε εκσφενδονίζοντας τη ρακέτα του με δύναμη.
Μία ενέργεια που, ακόμα κι αν για εμάς έμοιαζε με αθώο, δικαιολογημένο για την ηλικία του λαθάκι ώστε να κάνουμε τα στραβά μάτια, για τον πατέρα Τσιτσιπά, ήταν χειρότερο κι από ένα απλό «fault», όπως θα ήταν για τον προπονητή Τσιτσιπά. Ήταν αρκετό για να αφήσει στην άκρη τον ρόλο του κόουτς, να σταματήσει το χειροκρότημά του και να του κάνει την παρατήρηση, την οποία θα του έκανε είτε σε γήπεδο με χώμα, είτε σε γήπεδο με γκαζόν, είτε στο... σούπερ μάρκετ.
Έχουμε δει πατεράδες που ξεχνάνε τον ρόλο του πατέρα για να γίνουν προπονητές των παιδιών τους από την εξέδρα. Από εκεί, ο μπαμπάς Τσιτσιπάς, ξέχασε τον ρόλο του προπονητή για να θυμίσει στον γιο του ότι πρώτα είναι πατέρας του και ο ίδιος, πρώτα, σωστός άνθρωπος και έπειτα πετυχημένος αθλητής. Έστω και για μερικά δευτερόλεπτα, πριν επανέλθει στον «διπλό» του ρόλο και συνεχίσει να τον χειροκροτεί.
Όλα αυτά σε δευτερόλεπτα, όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο:
