Καταρχάς «αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία». Δεύτερον, θα στα πω όλα αναλυτικά, καθώς τα γνωρίζω από «πρώτο χέρι» και μέσα σε 1000 (νταν) λέξεις θα σε πείσω γιατί οι γυναίκες μπορούν άνετα να έχουν δίπλα τους κάποιον ηλικιακά μικρότερο, κόντρα σε όλους όσοι πιστεύουν πως ο άντρας πρέπει να περνά τη γυναίκα -τουλάχιστον- δύο χρόνια.
Πριν ξεκινήσουμε, όλες εμείς οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις stars του διεθνούς πενταγράμμου (βλ. Madonna, JLo, Jennifer Aniston) που κατέρριψαν το στερεότυπο του «οι άντρες πρέπει να είναι μεγαλύτεροι», όμως στην Ελλάδα θα περιοριστούμε σε ένα παράδειγμα του τύπου Άννα Βίσση - Λάμπης Λιβιεράτος. Δεν είναι και λίγα τα παραδείγματα.
Σήμερα που μιλάμε διανύω την αρχή της τέταρτης δεκαετίας της ζωής μου, aka 33 ετών (για όσους μπερδεύονται με τις δεκαετίες). Έχοντας καταγεγραμμένες λίγες μόνο σχέσεις στο «κοντέρ» μου (όλες όμως με μεγαλύτερους άντρες -από ένα έως και 9 χρόνια), θα μιλήσω για τη «φωτεινή εξαίρεση» που ήρθε να αλλάξει ριζικά τη ζωή μου (προς το -πολύ- καλύτερο).
Όλα ξεκίνησαν το 2014, όταν γνώρισα τον Α. Μέχρι τότε ενστερνιζόμουν την άποψη πως ένα αγόρι πρέπει να είναι μεγαλύτερο 2-3 χρόνια από ένα κορίτσι, καθώς σύμφωνα με όσα μας έχουν μάθει στο σχολείο (νομίζω), η γυναίκα από βιολογικής άποψης είναι 3 χρόνια μεγαλύτερη από έναν συνομήλικο άντρα. Μπούρδες (sic).
28 εγώ τότε, στα 23 εκείνος. «Μικροί ήσασταν» θα πείτε. Θα σας το δώσω. Μόλις που είχε πάει φαντάρος. Ούτε μεταπτυχιακό δεν είχε κάνει ο άνθρωπος. Γευτήκαμε, ωστόσο, ένα σύντομο και νόστιμο… φλερτ, διάρκειας 2-3 μηνών, με ανεξίτηλες αρκετές -προσωπικές κυρίως- στιγμές.
Φεύγει, το λοιπόν, για το μεταπτυχιακό του στας εξωτερικάς, συνάπτει και σχέση με άλλη κορασίδα, fuck που θα έλεγαν οι «κλέφτες» των γλυπτών του Παρθενώνα, merd που θα έλεγαν και οι «Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη», το… χάσαμε το κορμί πατριώτη που θα λέγαμε κι εμείς εδώ, στην επαρχία της Ευρώπης.
Τα έφερε έτσι η ζωή που τον συνάντησα ξανά στα 32 μου όμως, απαλλαγμένο από κορασίδες, σπουδές και στρατιωτικές υποχρεώσεις, ολίγον τι πιο συνειδητοποιημένο από το αγόρι που είχα συναντήσει πριν 4 ολόκληρα χρόνια. Πιο κατασταλαγμένο. Με μεγαλύτερη όρεξη να «δουλέψει» τον εαυτό του, την καθημερινότητά του, την ποιότητα της ζωής του, ακόμη και τη σχέση του.
Και εγώ ανακάλυψα ξανά τη χαρά της ζωής. Βγαίνοντας από μία «σχέση» που μόνο θλίψη μου προκαλούσε, άρχισα ξανά να γελάω, να νιώθω, να ερωτεύομαι. Και κάπως έτσι ανακάλυψα πώς είναι αυτός ο… έρωτας. Πώς αυτό το μεγαλείο μπορεί να σε κάνει να κοιμάσαι ήρεμος τα βράδια και να ξυπνάς ευτυχισμένος τα πρωινά. Πώς αυτό το συναίσθημα μπορεί να σε κρατήσει ξάγρυπνο από την αγωνία ή κολλημένο με ένα smartphone σε μία άλλη ήπειρο της Γης, μόνο για να μη χάσεις στιγμή επικοινωνίας από τον έρωτά σου. Πόσο εύκολα βγαίνουν οι λέξεις από το στόμα, όταν αυτά που νιώθεις είναι πρωτόγνωρα και τόσο δυνατά. Πώς φτάνεις 33 ετών για να πεις «σ’ αγαπώ» -τι πιο απλό, όταν είναι αληθινό;
Ο 5λογος της επιτυχίας
Συνοπτικά θέλω να σου πω γιατί ένας μικρότερος άντρας είναι το βούτυρο στο ψωμί, το παγάκι στο ούζο, το μαγνητάκι στο ψυγείο, στη ζωή μιας γυναίκας:
1# Είναι δημιουργικός. Γιατί θέλει να διασκεδάσει, να ανακαλύψει και να βιώσει νέες εμπειρίες. Και αυτό, για μία πολυάσχολη/δυναμική γυναίκα είναι οι «μπαταρίες» που χρειάζεται.
2# Δεν έχει κόμπλεξ. Πιο πιθανό είναι να έχει κόμπλεξ η γυναίκα που κυκλοφορεί με έναν μικρότερο άντρα, παρά ένας άντρας που στην τελική σκέφτεται: «Για να είναι μαζί μου και να απέρριψε όλους τους άλλους (μεγαλύτερους), σημαίνει πως της κάνω».
3# Σε κρατά σε εγρήγορση. Ναι, μπορεί ταυτόχρονα αυτό να σε γεμίζει ανασφάλεια, όμως τι άλλο θέλει μια γυναίκα για να μην «παρατήσει» τον εαυτό της και κατ’ επέκταση και την ίδια τη σχέση; Το αντικείμενο του πόθου της να της υπενθυμίζει διαρκώς πως δεν είναι «δεδομένο». Όχι πως δεν μπορεί να συμβεί, όμως η ηλικία βοηθά (και) σε αυτό.
4# Η ηλικία είναι σχετική. Η κάθε σχέση είναι διαφορετική και ο κάθε άνθρωπος- ανεξάρτητα από την ηλικία του- μπορεί να ταιριάζει ή όχι με τον σύντροφο που επιλέγει. Το αν ένας άνθρωπος είναι ώριμος ή όχι, δεν εξαρτάται από την ηλικία (στο λέω με πάσα σιγουριά).
5# Χιούμορ. Έχει ή δεν έχει χιούμορ, ένας άντρας νεότερος ηλικιακά από μία γυναίκα, μπορεί να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με χιούμορ. Δεν δραματοποιεί, δεν μεγεθύνει. Τα βλέπει στην πραγματική (ίσως και μικρότερη) διάσταση τα πράγματα.
Ένα πράγμα θέλω να υπενθυμίσω: Η μεγαλύτερη γυναίκα, σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (ή όχι), είναι πιο έμπειρη από έναν μικρότερο άντρα (ή ναι). Αυτό δεν είναι ανάγκη να υπενθυμίζεται με κάθε τρόπο, καθώς μπορεί να προκαλέσει ανασφάλεια στον άντρα και να αποβεί μοιραίο για τη σχέση (απλό).
Και τι θα πει ο κόσμος;
Και αντί επιλόγου, περνάμε σε κάτι λιγότερο σημαντικό: Ο περίγυρος. Εδώ εξαρτάται από το πόση σημασία δίνει ο καθένας από εμάς στο «τι θα πει ο κόσμος». Όμως, η απάντηση είναι απλή: Δεν είσαι ο κόσμος. Δεν ζεις με τον κόσμο. Δεν είναι μέσα στο σπίτι, το μυαλό ή την καρδιά σου. Τι σε νοιάζει λοιπόν τι θα πει ο κόσμος, ο πατέρας ή η συνάδελφός σου; Αν ένα ζευγάρι είναι και ζει ευτυχισμένο, η ηλικία δεν έχει καμία -μα καμία- σημασία. Κοινωνικό θέμα, λοιπόν, δεν υπάρχει, τα ταμπού και τα στερεότυπα δεν χωράνε στον έρωτα. Μόνο το ζευγάρι γνωρίζει πώς και τι θέλει. Όταν, λοιπόν, οι άλλοι ξεκινούν διαλόγους σχετικά με την ηλικία, αυτοί καλό είναι να διακόπτονται (εκτός αν προέρχονται από τον θεραπευτή σας). Μην επιτρέψετε σε κοινωνικές και βιολογικές συνθήκες να σας κάνουν να αμφιβάλλετε για την επιλογή σας. Και αν η (μεγαλύτερη πάντα) γυναίκα ονειρεύεται γάμο και παιδιά, είναι καθαρά θέμα της δικής της διαχείρισης και της αποδοχής που θα δείξει ο σύντροφός της στα βαθιά και ειλικρινή της θέλω, τα οποία καλείται να του επικοινωνήσει όταν αυτά πλέον θα την απασχολούν πραγματικά. Την απόφαση θα πάρει το ζευγάρι.
Αρκετά έγραψα, αρκετά είπα και πέρασε η ώρα.
Ή μήπως κι αυτή, είναι… απλά ένας αριθμός;
