Καλή η Μύκονος, δυνατή η Πάρος, τονωτική η Τήνος, ερωτική και η Φολέγανδρος. Παρόλα αυτά αν έχεις διάθεση να ηρεμήσει το κεφάλι σου από την δύσκολη καθημερινότητα, να ξεφύγει το μυαλό σου και να απολαύσεις παραλίες αλλά δεν θες να απομακρυνθείς από το Αιγαίο, ίσως ο τελικός προορισμός να μην είναι η πολυσύχναστη Νάξος αλλά ένα νησάκι στα νότιά της. Ένα μέρος συνολικά 8,144 τ.μ. που σου λύνει το πρόβλημα της μετακίνησης καθώς όχημα για αποστάσεις κρίνεται περιττό. Μιλάμε για τη Σχοινούσα.
Τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος στην τουριστική πίτα, καθώς τις παρθένες ομορφιές και τα ήσυχη μέρη της δύσκολα θα τα βρεις κάπου αλλού. Εφόσον δεν έχεις επισκεφτεί ποτέ το «διαμαντάκι» των Μικρών Κυκλάδων, να ξέρεις πως δεν θα αργήσεις πολύ για να γνωρίσεις τις ομορφιές της.
Έρωτας με την πρώτη ματιά…
…και δεν υπερβάλλουμε. Μόλις πιάσεις λιμάνι μαγεύεσαι από την πρώτη εικόνα και τα χρώματα της θάλασσας. Και πρόσεχε, δεν μιλάμε απλά για τις παραλίες στα πέριξ του νησιού αλλά για τα καταγάλανα νερά του λιμανιού. Δεν είναι υπερβολή ότι ακόμα και εκεί που δένει το καράβι, που σε άλλα μέρη έχεις πει την ατάκα «αν βουτήξω θα βγάλω και τρίτο πόδι», στην Σχοινούσα νιώθεις ότι είσαι σε πεντακάθαρη πισίνα, σε τέτοιο βαθμό που διακρίνεις και τα μεγάλα ψάρια στο βυθό.
Επειδή όμως το νησί φημίζεται για τις παραλίες του, υπάρχουν πολλές επιλογές για το μπάνιο σου. Από την παραλία Μερσίνι, το πασίγνωστο Τσιγκούρι, το Λιβάδι, τη Λιόλιου, την Ψιλή Άμμο, μέχρι τον Αλμυρό αλλά και πολλές άλλες ξέρες που σε προκαλούν για να βουτήξεις από τα βράχια.
Για μας ιδιαίτερα που τιμήσαμε το Τσιγκρούρι Beach, το νησάκι που βρισκόταν περίπου 500 μέτρα απόσταση από την παραλία αποτέλεσε την ιδανική «σημαδούρα» και ταυτόχρονα ωραία διαδρομή για κολύμπι (και πάλι πίσω) στις πρωινές μας βουτιές. Με την απουσία ξένων τουριστών βλέπεις, δεν είχαμε να ανησυχούμε για την βαβούρα και το αν θα βρούμε μέρος να κάτσουμε στην παραλία. Τα νερά είναι μαγικά, ενώ μπορείς να πάρεις το καραβάκι και να πας σε διάφορα μέρη. Είναι σαν να ζεις το Blue Lagoon αλλά σε ελληνική έκδοση.
Το πρόγραμμα ήταν λίγο πολύ δεδομένο: Όλη μέρα παραλία, ξυπνάς το πρωί και απευθείας πας για βουτιά. Άμα νυστάζεις κιόλας δεν σε νοιάζει γιατί είσαι χαλαρός και μόνος σου, οπότε συνεχίζεις τον ύπνο σου εκεί αντί το κρεβάτι σου. Ύστερα τρως το πρωινό σου, ακολουθεί περπάτημα-εξερεύνηση και το βράδυ ένα χαλαρό ποτό (νωρίς) σε κάποιο μπαρ και επίσης νωρίς για ύπνο. Η φάση είναι παραλία και βόλτα στη Χώρα.
Αν ψάχνεις για κάτι που να σου φτιάξει τη διάθεση, αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι η συμπάθεια που σου δείχνουν οι ντόπιοι. Στη Χώρα οι άνθρωποι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μαζί σου, είναι ανοιχτοί και διατεθειμένοι να σου μιλήσουν και μετά από 2-3 μέρες δένεσαι μαζί τους. Δεν είσαι πλέον φιλοξενούμενος αλλά μέρος της καθημερινότητάς τους, σαν να έγινες τμήμα του νησιού.
Είναι ιδανικό για να πας και να αλλάξεις παραστάσεις. Φεύγεις από το νησί και σου λείπουν αυτοί οι άνθρωποι. Θες να ξαναπάς. Σε αγκαλιάζουν επειδή είσαι και Έλληνας. Σε νιώθουν δικό τους.
Υπάρχουν όμως και άλλα...
Εκτός από τους ντόπιους είναι δεδομένο ότι θα συναναστραφείς και με τους απλούς επισκέπτες. Να είμαστε ειλικρινείς πετύχαμε πολύ ωραίο κόσμο, τους οποίους τους πετυχαίνεις σε ιδιαίτερα χαλαρή φάση της ζωής τους. Οπότε αν βρεθείς ποτέ στο νησί μην νομίζεις ότι επειδή είδες κάποιον να ψαρεύει σε κάποιο βραχάκι ότι το κάνει για την «επιβίωσή» του. Μπορεί να είναι δισεκατομμυριούχος από το εξωτερικό που απλώς ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό και χαλαρό από ότι συνήθως. Είναι ίσως μία από τις ξεχωριστές μαγείες που μπορεί να προσφέρει το συγκεκριμένο νησί.
Πολλές φορές αισθάνεσαι ότι έχεις ταξιδέψει όχι απλά στο χρόνο αλλά σε άλλη πραγματικότητα. Επομένως αν βρεθείς ποτέ στη Σχοινούσα μην περιμένεις να παρτάρεις όπως στη Νάξο και την Πάρο. Ίσως και να μην ερωτευθείς όπως στη Φολέγανδρο και τη Μήλο. Σίγουρα όμως από τη στιγμή που την επισκεφτείς οι μέρες θα σου φαίνονται πολύ λίγες για να την απολαύσεις. Ένα μέρος που σου μένει ανεξίτηλο, όχι για την τρομερή ζωή του αλλά για την καθημερινότητα που σε φέρνει σε μια άλλη διάσταση από τη ρουτίνα και την εποχή που ζεις.
Εφόσον βρεθείς ποτέ στη Σχοινούσα, θυμήσου να τρέξεις κατά τη Δύση του ηλίου στο λιμάνι. Εκεί που θα απολαύσεις ένα ηλιοβασίλεμα που ούτε αυτό της Σαντορίνης δεν θα μοιάζει αρκετό. Άλλωστε «ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις που δε μένει στο τέλος παρά η αλήθεια», όπως λέει και ο Ελύτης.
