«Είσαι σοβαρός; Αυτό είναι απλά ένα βίντεο με τον τύπο απο το Parks & Recreation να κάθεται να πίνει whisky επί τρία τέταρτα» Απλοϊκή και επιφανειακή ματιά ενός αριστουργήματος (δεν μιλάμε για το Lagavulin, αυτό έχει κερδίσει τη θέση του) το οποίο μέσω της απλότητας του θυμίζει όλα όσα είναι πραγματικά σπουδαία. Η καύση του yule log είναι ένα έθιμο που χάνεται στα βάθη του βορειοευρωπαϊκού παγανισμού και σε κάθε χώρα υπάρχει μία ή και περισσότερες ιστορίες από πίσω. Σε γενικές γραμμές είναι ένα τελετουργικό καύσης ενός χοντρού κομματιού ξύλου ή κούτσουρου. Τα μεγάλα κομμάτια ξυλείας είναι συνήθως βραδύκαυστα και συντηρούν τη θερμοκρασία του χώρου μιας φωτιάς που πρακτικά δεν σβήνει ποτέ.
Ουσιαστικά νοηματοδοτούν το χρονικό διάστημα μεταξύ της ημέρας των Ευχαριστιών και των Χριστουγέννων. Είναι ο πυρήνας της οικογενειακής επανένωσης των γιορτών και χαλάρωση που προσφέρει η εικόνα της καύσης γεμίζει τις μπαταρίες για το δύσκολο διάστημα που ακολουθεί τη γιορτή. Μέσω της μισάνθρωπης καρικατούρας του Ron Swanson πέρασε με έξυπνο και χιουμοριστικό τρόπο πανανθρώπινες αξίες που είχαμε ξεχάσει. Ανέδειξε την αξία του να τρως αυτό που πραγματικά σου αρέσει χωρίς τύψεις και ενοχές. Στην εποχή της ψευδεπίγραφης μαρκετίστικης ευγένειας του kind reminder και του hope this email finds you well, ότι δεν είναι κακό να είσαι ειλικρινής και μάλιστα είναι και πολύ ανακουφιστικό.
Σε ένα spin off αυτής της καρικατούρας, ο Nick Offerman έκανε μια σειρά από βίντεο εξυμνώντας τον ακρογωνιαίο λίθο της περσόνας του, το whisky. Ανάμεσα στα έξυπνα και χιουμοριστικά στιγμιότυπα ξεχωρίζει το yule log. Το ξύλο καίγεται ήδη στο τζάκι και δεν χρειάζεται φροντίδα. Ένα μπουκάλι είναι σε ένα τραπεζάκι δίπλα, αλλά δεν το πίνει όλο. Δεν είναι το να κάνει κεφάλι το νόημα, άσε που θα ήταν κακοποίηση για ένα Lagavulin. Ναι απλά κάθεται δίπλα στο τζάκι και πίνει χωρίς να κάνει τίποτα, αλλά αυτό δεν είναι το νόημα των γιορτών στο σπίτι;
