5 ταινίες που θα ανατρίχιαζαν ακόμη και τον Χίτσκοκ

 Το κείμενο που πρέπει να διαβάσει κάθε λάτρης των θρίλερ.

Alfred Hitchcock, ο σκηνοθέτης συνώνυμο του τρόμου. Ο άνθρωπος που έκανε τη λέξη «θρίλερ» αυτό που είναι σήμερα.

Από το «The Man Who Knew Too Much» στο «The Birds» και από το «Vertigo» στο ιστορικό «Psycho», ο τύπος έπαιρνε μία ιστορία, την έπλαθε στο μυαλό του με τον ανατριχιαστικότερο δυνατό τρόπο και έπειτα έκανε αυτό για το οποίο έμεινε γνωστός στην κινηματογραφική ιστορία.

 

 

Ο Hitchcock γεννήθηκε για να εμπλουτίσει με τρόμο τον βαρετό μας κόσμο και εμείς με τη σειρά μας θυμόμαστε 5 χαρακτηριστικές ταινίες που δεν προκάλεσαν απλώς την κλασική ανατριχίλα που γεννάει μια σπλατεριά ή το τίναγμα που εκβιάζουν τα ηχητικά εφέ. Ταινίες που στο άκουσμά τους και μόνο σκίζονται τα σωθικά μας. Πόσο μάλλον, στην προβολή τους...

ΥΓ: Επειδή οι ταινίες τρόμου είναι πολλές, αλλά η λίστα μικρή, θα δεις ότι λείπουν πολλά κλασικά φιλμ τύπου «Psycho», «28 Days Later», «The Thing», «Τhe Sixth Sense» και «Paranormal Activity». Παρ' όλα αυτά στις βάζουμε στο poll που βρίσκεται στο τέλος για να ψηφίσεις.

 

1. The Shining (1980)

Έχεις Stanley Kubrick από τη μία, Jack Nicholson από την άλλη με φόντο το απόλυτο λογοτεχνικό θρίλερ του Stephen King. Αποτέλεσμα; Κάτι απόλυτα τρομακτικό. Και όχι απλά τρομακτικό. Ανατριχιαστικό. Και μόνο το στόρι - ένας τύπος πάει σε ένα τεράστιο ξενοδοχείο στη μέση του πουθενά προκειμένου να ηρεμήσει και να βρει την έμπνευση για να γράψει το μυθιστόρημά του - σε προϊδεάζει ότι κάτι κακό βρίσκεται στα σκαριά.

Και ο Kubrick ήταν ο κατάλληλος τύπος για να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα που πέρασε ο King μέσα από τις σελίδες του - το βιβλίο είναι πολύ πιο τρομακτικό από την ταινία. Με την γνωστή χρήση της κλασικής μουσικής, με ρυθμό αργό και πλάνα όχι πολυσύνθετα, στηριζόμενος στις εξαιρετικές ερμηνείες και τον Nicholson να δίνει ρεσιτάλ ψυχοπαθή, είναι βέβαιο ότι κράτησε τα μάτια του κοσμάκη ορθάνοιχτα για αρκετά βράδια.

Η απόλυτη στιγμή του τρόμου: «Heeeere’s Johnny»! Τα υπόλοιπα είναι περιττά.

 

2. The Exorcist (1973)

Όσες φορές και να δεις τον «Εξορκιστή» του 1973, η εικόνα της νεαρής Regan να βασανίζεται από την ξένη δύναμη που την έχει κυριεύσει είναι κάτι που δύσκολα ξεχνάς. Πόσο μάλλον όταν ο δαίμονας δείχνει ότι έχει κυριεύσει πλήρως το σώμα και μιλά κατευθείαν στους εξορκιστές. Τόσο ανατριχιαστική, που σε πονάνε μέχρι και τα κόκκαλά σου.

Η απόλυτη στιγμή του τρόμου: Υπάρχει τίποτα χειρότερο από το κεφάλι της Regan που κάνει περιστροφή 360 μοιρών;

 

3. A Nightmare on Elm Street (1984)

Είναι ένας από τους κλασικότερους δολοφόνους στην ιστορία του σινεμά. Σε αντίθεση όμως με τους υπόλοιπους όμοιούς του (βλ. Jason VorheesMike Myers ή Leatherface) εκείνος έχει την ιστορία που θα σου δημιουργήσει τα περισσότερα ψυχολογικά.

Ποιος είναι άλλωστε ο σκοπός ενός θρίλερ; Να σε τρομάξει τόσο πολύ σε σημείο που να μην μπορείς να κοιμηθείς. Και ο Freddy Krueger ήταν ένας παραπάνω λόγος για να σε κρατήσει ξύπνιο. Πού να κοιμηθείς άλλωστε σκεπτόμενος ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας τύπος με καμμένο πρόσωπο και υπεφυσικές δυνάμεις που στοιχειώνει τα όνειρά σου με έναν και μοναδικό σκοπό: Να μην ξυπνήσεις ποτέ.

Η απόλυτη στιγμή του τρόμου: Όταν τα νύχια του… Wolverine ξεπροβάλουν μέσα από τη μπανιέρα. Ακόμα και το αφρόλουτρο, φάνταζε απειλητικό μετά από αυτό. 


4. The Blair Witch Project (1999)

Δεν γίνεται να μιλάμε για αντριχιαστικές ταινίες και η σκέψη να μην σε οδηγήσει σε αυτό το φιλμ. Διότι δεν είναι καν ταινία. Θα μπορούσες να είσαι εσύ με τους φίλους σου και ένας εξ αυτών να τραβάει με την κάμερα ολόκληρη την περιπέτειά σας η οποία όμως κάποια στιγμή στραβώνει. Και στραβώνει τόσο που θες να ουρλιάξεις. Να τρέξεις να κρυφτείς. Να σώσεις τη ζωή σου. Το ότι τα πλάνα είναι ερασιτεχνικά έκανε πολύ κόσμο να το θεωρήσει μούφα, αλλά μόλις αρχίζει η δράση τότε ξεκινά το τρέμουλο. Και όλο αυτό διότι σκέφτεσαι: «Λες αυτό να έγινε και στην πραγματικότητα;»

Η πρώτη ταινία που απέδειξε ότι ένα φιλμ στηριζόμενο σε ερασιτεχνικό μονοκάμερο χωρίς καν ειδικά εφέ και μουσική μπορεί να σου ρημάξει την ψυχολογία. 

Η απόλυτη στιγμή του τρόμου: Η πρώτη φορά που ακούγεται θόρυβος έξω από τη σκηνή. Και δεν ήταν η αλεπού του δάσους...


5. Ju-on (2002)

Οι Αμερικάνοι το έχουν στο DNA τους να «δανείζονται» ταινίες από την Ασία. Αυτό έκαναν με το «Godzilla», το «Oldboy», το «Seven Samurai» - a.k.a. «The Magnificent Seven». Το ίδιο προσπάθησαν να κάνουν και με το «The Grudge» (2004), το οποίο ήταν remake του γιαπωνέζικου θρίλερ, «Ju-On» (2002) αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν θετικό. Μπορείς άλλωστε να κάνεις remake το ανατριχιαστικότερο των θρίλερ που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα; Σίγουρα όχι.

Όσο για το αυθεντικό φιλμ, κάθε στιγμή προσφέρεται για σφιξίματα στο στομάχι και την καρδιά. Σε τέτοιο σημείο που μπορεί να σε... πιάσεις με κλειστά τα μάτια αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ταινίας. Α και φυσικά τον Toshio. Το πιο τρομακτικό παιδί στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η απόλυτη στιγμή του τρόμου: Τι τρέχει κάτω από τα σκεπάσματα; - έκανα να σκεπαστώ με πάπλωμα κάνα μήνα και ας είχαμε χειμώνα.

  

Τώρα που αναλύσαμε τις ταινίες έφτασε η στιγμή για να αναδείξεις την τρομακτικότερη. Πού θα ρίξεις την ψήφο σου; 

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved