Η απρόσμενη επιτυχία του Tulsa King αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τηλεοπτικά φαινόμενα των τελευταίων ετών. Κανείς δεν φανταζόταν ότι μια σειρά που συνδυάζει κωμικο-δραματικό ύφος με μαφιόζικη θεματική, τοποθετημένη μάλιστα σε μια πόλη όπως η Τάλσα της Οκλαχόμα, θα κατάφερνε να τραβήξει τόσο έντονα το ενδιαφέρον του κοινού. Κι όμως, η παρουσία του Σιλβέστερ Σταλόνε στον πρωταγωνιστικό ρόλο δεν ήταν απλώς ένα διαφημιστικό κόλπο· αποδείχτηκε καταλυτική για την επιτυχία της σειράς και για τη μετάβαση του ηθοποιού σε ένα τηλεοπτικό σύμπαν που μέχρι πρότινος ήταν έξω από τη σφαίρα του.
Ο Σταλόνε χτίζει εδώ μια τελείως διαφορετική περσόνα από τις κλασικές του κινηματογραφικές δημιουργίες. Ο Ντουάιτ “The General” Μανφρέντι είναι ένας γκάνγκστερ παλαιάς κοπής, που μετά από 25 χρόνια στη φυλακή, αντί να επιστρέψει στο γνώριμο έδαφος της Νέας Υόρκης, εξορίζεται ουσιαστικά στην Τάλσα για να στήσει από το μηδέν μια νέα “επιχείρηση”. Η ειρωνεία, η αμηχανία του ήρωα μπροστά στη σύγχρονη Αμερική και η ακατέργαστη σοφία που κουβαλάει συνδυάζονται με χιούμορ και δράμα, δημιουργώντας έναν χαρακτήρα πολύ πιο σύνθετο από τον σκληροτράχηλο κινηματογραφικό Σταλόνε που γνωρίζαμε.
Η επιτυχία του Tulsa King δεν οφείλεται μόνο στη γοητεία του πρωταγωνιστή. Ο τρόπος με τον οποίο η σειρά ακροβατεί μεταξύ δράσης, εγκλήματος και κομψής κωμικής αίσθησης, θυμίζει κάτι από τα κλασικά «ψευδογκαγκστερικά» έργα αλλά με φρέσκια ματιά. Δεν προσπαθεί να γίνει ούτε υπερ-σκοτεινή σειρά τύπου Sopranos, ούτε μια εντελώς ανάλαφρη κωμωδία. Βρίσκει τη δική της ισορροπία, κάνοντας τον θεατή να νοιάζεται για τον Ντουάιτ χωρίς να υπεραναλύει τους κώδικες της μαφίας.
Και μέσα από όλο αυτό, ο Σταλόνε μπαίνει θριαμβευτικά στον τηλεοπτικό μαφιόζικο χάρτη. Ήταν ένας χώρος όπου κυριαρχούσαν άλλοι ηθοποιοί, με άλλου είδους υπόσταση—ο Τζέιμς Γκαντολφίνι, ο Τζο Πέσι σε κινηματογραφικό επίπεδο, ακόμη και νεότερη γενιά όπως ο Τζόναθαν Μπέιλι ή ο Ρέι Λιότα σε πιο πρόσφατες δουλειές. Ο Σταλόνε, όμως, έφερε έναν απρόσμενο συνδυασμό: το σωματικό του εκτόπισμα, την εμπειρία του σε ρόλους ηρώων δράσης, αλλά και μια απρόσμενη τρυφερότητα που φωλιάζει κάτω από το αγριωπό του βλέμμα. Αυτό είναι που κάνει τον Μανφρέντι τόσο ενδιαφέροντα: ένας άνθρωπος που έχει υπάρξει θρύλος στις παλιές του γειτονιές, αλλά βρίσκεται χαμένος στο νέο τοπίο που τον υποδέχεται με smartphones, νόμιμη κάνναβη και ένα σωρό «μοντέρνες ανοησίες» που τον αφήνουν άφωνο.
Η σειρά εξελίσσεται με τρόπο που δίνει χώρο στον Σταλόνε να παίξει με αποχρώσεις, να αυτοσαρκαστεί και να παρουσιάσει μια ώριμη, πολυεπίπεδη ερμηνεία. Αυτή η μεταστροφή τον καθιέρωσε πλέον όχι μόνο ως action icon, αλλά και ως έναν ηθοποιό που μπορεί να κρατήσει μόνιμο τηλεοπτικό ρόλο με συνέπεια, βάθος και μια δόση κωμικής ευαισθησίας.
Καθώς το Tulsa King ανανεώθηκε για τρίτη σεζόν, η επιτυχία του αποδεικνύεται σταθερή και όχι απλώς «πυροτέχνημα». Η νέα σεζόν αναμένεται να εμβαθύνει ακόμη περισσότερο στις συνέπειες των προηγούμενων αποφάσεων του Ντουάιτ, ιδίως καθώς οι συμμαχίες του αρχίζουν να τρίζουν επικίνδυνα. Το ενδιαφέρον τώρα δεν είναι μόνο στο πώς ο πρωταγωνιστής θα επεκτείνει την επιρροή του στην Τάλσα, αλλά στο κατά πόσο μπορεί να διατηρήσει τον έλεγχο όσο το σύμπαν γύρω του γίνεται πιο περίπλοκο και τα παλιά φαντάσματα επιστρέφουν.
Η τρίτη σεζόν φαίνεται πως θα παίξει σε ένα πιο βαρύ συναισθηματικό επίπεδο. Ο Ντουάιτ δεν είναι πλέον ένας «καινούριος» στην πόλη—είναι παράγοντας ισχύος. Με αυτό όμως έρχονται και οι μεγαλύτερες απειλές. Είναι η στιγμή που το αφήγημα πρέπει να εξελίξει όχι μόνο τη δράση, αλλά και τη θεματική γύρω από το τι σημαίνει πραγματικά να ηγείσαι ενός εγκληματικού δικτύου σε μια εποχή που η εγκληματικότητα δεν λειτουργεί πια με τους κανόνες που γνώριζε. Η Τάλσα μπορεί να φάνταζε αρχικά ως εύκολο πεδίο για ένα παλιό λιοντάρι σαν τον Μανφρέντι, αλλά τώρα γίνεται ολοένα πιο εμφανές ότι οι νέες γενιές, τα νέα συστήματα και η νέα οικονομική πραγματικότητα θα τον αναγκάσουν να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο δράσης του.
Παράλληλα, η σειρά προετοιμάζει σταδιακά το έδαφος για μια ακόμη βαθύτερη προσωπική σύγκρουση: κατά πόσο ο Ντουάιτ μπορεί να αποσυνδέσει τη βία του παρελθόντος από το μέλλον που ίσως προσπαθεί να χτίσει. Η τρίτη σεζόν υπόσχεται να φωτίσει περισσότερο τα ρήγματα στη σχέση του με τους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν, τους οποίους άλλοτε θεωρεί «οικογένεια» και άλλοτε «εργαλεία».
Σε τελική ανάλυση, το Tulsa King έγινε επιτυχία επειδή ακριβώς δεν ακολούθησε τις πεπατημένες. Τοποθέτησε τον Σταλόνε σε έναν ρόλο που του ταίριαξε αλλά ταυτόχρονα τον εξέλιξε, δημιούργησε ένα σύμπαν γκανγκστερικό αλλά όχι μίζερο, και πρόσφερε κάτι φρέσκο χωρίς να προδώσει το είδος. Ο Σταλόνε δεν μπήκε απλώς στον μαφιόζικο τηλεοπτικό χάρτη· μπήκε με τρόπο που επαναπροσδιορίζει τον ίδιο και επαναφέρει το κοινό σε μια πιο ανθρώπινη, πιο χιουμοριστική και ταυτόχρονα πιο ωμή εκδοχή του τηλεοπτικού εγκλήματος.
Με την τρίτη σεζόν στον ορίζοντα, η σειρά δείχνει έτοιμη όχι μόνο να διατηρήσει το ενδιαφέρον, αλλά και να βαδίσει σε ακόμη πιο ώριμα μονοπάτια. Και ο Σταλόνε, στα 70+ του, δείχνει πιο ζωντανός, πιο εύστοχος και πιο ανανεωμένος από ποτέ.
