Υπάρχει κάτι μαγικό στις χριστουγεννιάτικες ταινίες. Κάθε χρόνο, μεταμορφώνουν το άγχος των γιορτών σε αίσθημα θαλπωρής, ενώ προσφέρουν ίσως το μοναδικό είδος ταινίας στο οποίο μπορεί να συμφωνήσει σχεδόν όλη η οικογένεια. Από υπερμεγέθη ξωτικά μέχρι φανταστικές ιστορίες, εορταστικά φαντάσματα και κλασικά χολιγουντιανά μιούζικαλ, αυτές είναι οκτώ από τις καλύτερες επιλογές για να αποφύγετε τον… οικογενειακό πόλεμο του τηλεκοντρόλ.
«Το Die Hard δεν είναι χριστουγεννιάτικη ταινία» ακούμε και απορούμε
Elf (2003)
Είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το Elf παραμένει μια από τις λίγες χριστουγεννιάτικες ταινίες που συνδυάζουν αβίαστα το κωμικό με την ειλικρινή συγκίνηση. Η ακούραστη ενέργεια του Γουίλ Φέρελ, που υποδύεται τον Μπάντι το Ξωτικό έναν άνθρωπο μεγαλωμένο από ξωτικά στον Βόρειο Πόλο δίνει στην ταινία τη ζεστασιά και την τρέλα που τη χαρακτηρίζουν. Η φήμη ότι ο Τζιμ Κάρεϊ ήταν αρχικά υποψήφιος για τον ρόλο ακούγεται πλέον σχεδόν αδύνατο να πιστέψει κανείς: Ο Φέρελ είναι απλώς αξεπέραστος. Παρά τις επίμονες φήμες για συνέχεια, ο ηθοποιός απέρριψε την ιδέα ενός Elf 2 και ίσως αυτό είναι όντως το πραγματικό χριστουγεννιάτικο θαύμα.
Το πολικό εξπρές (2004)
Λίγες ταινίες αποτυπώνουν την παιδική πίστη στα χριστουγεννιάτικα θαύματα όπως το Πολικό Εξπρές. Βασισμένο στο βιβλίο του Chris Van Allsburg, το φιλμ του Ρόμπερτ Ζεμέκις μετατρέπει μια απλή ιστορία ύπνου σε ψηφιακό ταξίδι γεμάτο μουσική, μαγεία και… πολλαπλές ερμηνείες του Τομ Χανκς. Ως η πρώτη ταινία στην ιστορία που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου με motion capture, απέκτησε τη χαρακτηριστική σχεδόν «ονειρική» αισθητική της. Η διεύθυνση του μικρού Billy προέρχεται από το πραγματικό παιδικό σπίτι του Ζεμέκις στο Σικάγο, ενώ η ταινία κέρδισε υποψηφιότητες για Όσκαρ χάρη στον άρτιο ήχο της. Δύο δεκαετίες μετά, παραμένει μια γλυκιά υπενθύμιση ότι τα πιο τρελά ταξίδια ξεκινούν από μια απλή πίστη στο όνειρο.
Ο απλός τρόπος που ο Jude Law κατέστρεψε τη μαγεία «The Holiday»
National Lampoon’s Christmas vacation (1989)
Τίποτα δεν φωνάζει «Χριστούγεννα» όπως ηλεκτρικές βλάβες, οικογενειακές εντάσεις και μια φλεγόμενη γαλοπούλα και ο Κλαρκ Γκρίσγουολντ του Τσέβι Τσέις το αποδεικνύει περίτρανα. Κατά τα γυρίσματα, ο Τσέις έσπασε πραγματικά το δάχτυλό του στη σκηνή με τα φωτάκια, αλλά συνέχισε να παίζει κανονικά. Μικρές πίσω-από-τις-κάμερες λεπτομέρειες όπως το ότι ο νεαρός Λεονάρντο Ντι Κάπριο εξετάστηκε για τον ρόλο του Ράστι προσθέτουν στη διαχρονική γοητεία της ταινίας, η οποία ειρωνικά δεν φτάνει ποτέ στη ημέρα των Χριστουγέννων: Όλα συμβαίνουν την Παραμονή.
Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία (1983)
Βασισμένη στις ιστορίες του Jean Shepherd, αυτή η ταινία ακολουθεί τον μικρό Ράλφι Πάρκερ και την εμμονή του να αποκτήσει ένα πιστόλι BB ως το απόλυτο χριστουγεννιάτικο δώρο.Το διάσημο σπίτι των Parker βρίσκεται στο Κλίβελαντ και σήμερα λειτουργεί ως τουριστικό αξιοθέατο. Η σκηνή με την παγωμένη γλώσσα γυρίστηκε με έναν κρυφό μηχανισμό αναρρόφησης για απόλυτη ασφάλεια, ενώ η κλασική λάμπα-πόδι προήλθε από πραγματικό βραβείο του πατέρα του Shepherd. Το στούντιο είχε μάλιστα εξετάσει τον Τζακ Νίκολσον για τον ρόλο του Γέρου, αλλά τελικά δεν μπόρεσε να υποστηρίξει το κόστος.
Gremlins (1984)
Μπορεί να ακούγεταιπαράδοξο, αλλά το Gremlins αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο το πνεύμα των Χριστουγέννων: Ζεστασιά και χάος σε ίσα μέρη. Το σενάριο του Κρις Κολόμπους παρουσιάζει ένα μυστηριώδες πλάσμα, τον Gizmo, και τους τρεις απλούς κανόνες που φυσικά παραβιάζονται όλοι.Ο Χάουι Μάντελ δανείζει τη φωνή του στον Gizmo, ενώ ο Τιμ Μπάρτον ήταν αρχικά υποψήφιος για τη σκηνοθεσία πριν την αναλάβει ο Τζο Ντάντε. Η ταινία θεωρείται μία από αυτές που οδήγησαν στη δημιουργία της βαθμίδας PG-13, όταν οι γονείς αντιλήφθηκαν ότι η «οικογενειακή» ταινία ήταν αρκετά… σκοτεινή. Μετά από 40 χρόνια, παραμένει μια αξιαγάπητα χαοτική υπενθύμιση: ίσως καλύτερα να αρκεστούμε στις κάλτσες αυτά τα Χριστούγεννα.
Τζακ Φροστ (1998)
Ο Τζακ Φροστ είναι μια απροσδόκητα τρυφερή ταινία που συνδυάζει θλίψη, χιούμορ και… έναν μετενσαρκωμένο χιονάνθρωπο. Ο Μάικλ Κίτον υποδύεται έναν μουσικό και πατέρα που πεθαίνει σε ατύχημα και επιστρέφει με μορφή χιονάνθρωπου για να διορθώσει τις σχέσεις με τον γιο του. Ο ρόλος προοριζόταν αρχικά για τον Τζορτζ Κλούνεϊ, και ο χιονάνθρωπος είχε σχεδιαστεί για να του μοιάζει, προτού ο ηθοποιός αποχωρήσει για το Batman & Robin. Ο Κίτον όχι μόνο ανέλαβε τον ρόλο αλλά συνέγραψε και δύο τραγούδια για το soundtrack. Μια «παράξενη» ταινία των ’90s, αλλά και απροσδόκητα συγκινητική.
Το μαγαζί γύρω από τη γωνία (1940)
Η αυθεντική ρομαντική κομεντί «από εχθρούς σε εραστές», σε σκηνοθεσία του Έρνστ Λούμπιτς. Ο Τζέιμς Στιούαρτ και η Μάργκαρετ Σάλαβαν υποδύονται δύο υπαλλήλους που συγκρούονται καθημερινά, ενώ χωρίς να το γνωρίζουν αλληλογραφούν ως ανώνυμοι ερωτικοί σύντροφοι.Ο Λούμπιτς ήταν γνωστός για την ακρίβειά του: Έφτασε στο σημείο να ξεβάψει ένα φθηνό φόρεμα στον ήλιο ώστε να δείχνει πιο ρεαλιστικό. Η ταινία ενέπνευσε αργότερα τη δημοφιλή ρομαντική κομεντί You’ve Got Mail, αποδεικνύοντας ότι λίγη χριστουγεννιάτικη μαγεία ακόμη και μέσω γράμματος είναι παντοτινή.
Ο Μάγος του Οζ (1939)
Δεν είναι αυστηρά χριστουγεννιάτικη ταινία, αλλά αποτελεί την ιδανική επιλογή για όσους θέλουν ένα διάλειμμα από την υπερβολική εποχική γλύκα. Με την Τζούντι Γκάρλαντ στο ρόλο της Ντόροθι, ο θεατής ταξιδεύει από το σκονισμένο Κάνσας στον πολύχρωμο κόσμο του Οζ. Το εμβληματικό Over the Rainbow παραλίγο να κοπεί ως «πολύ μελαγχολικό», πριν τελικά χαρίσει στην ταινία Όσκαρ. Η Γκάρλαντ κέρδισε ειδικό βραβείο για την ερμηνεία της, και το φιλμ παραμένει διαχρονικό σημείο αναφοράς. Αν έχετε ενθουσιαστεί με το Wicked, δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή να επιστρέψετε εκεί όπου άρχισαν όλα.
