40 (οκ, 30+) βαθμοί, λιώνει το κορμί, η λύση είναι μία, πάμε παραλία. Αυτό μας παρακινεί να κάνουμε ένα πολύ γνωστό τραγούδι και ποιος είμαι εγώ που θα φέρω αντίρρηση; Να μην στα πολυλογώ, αυτό έκανα. Ναι, ναι αναγκάστηκα, δεν ήθελα, πώς το λένε; Έκλαψα λίγο αλλά πήγα, κάπως έτσι. Όχι μόνος μου φυσικά, αλλά με τους τρεις κολλητούς.
Αφού κολυμπήσαμε σαν άλλοι Μάικλ Φελπς (ναι, θα θέλαμε), οι δυο από εμάς είπαμε να επιδοθούμε στο πιο δημοφιλές άθλημα παραλίας, στο οποίο είναι γνωστό ότι είμαστε top. Κάποιοι (όχι εμείς) μας λένε «Τσιτσιπάς της ρακέτας» και μπορεί να είναι λίγο υπερβολικό αλλά το δεχόμαστε.
Εντάξει, η (σκληρή) αλήθεια είναι ότι απέχουμε αρκετά χιλιόμετρα από οποιονδήποτε τέτοιον χαρακτηρισμό. Ζήτημα αν καταφέρνουμε να κρατήσουμε δύο σετ χωρίς να πέσει το μπαλάκι κάτω στην άμμο. Δηλαδή, όχι να πέσει αλλά να πεταχτεί σε κάποιον άνθρωπο που κάθεται κοντά μας.
Το too Goody’s σκηνικό που «άνοιξε» την όρεξη όλων
Και ποιος θα μπορούσε να είναι καλύτερος στόχος, από μία κοπέλα που κάθεται κάτω από την ομπρέλα και διαβάζει το βιβλίο της. Διότι, εδώ που τα λέμε, πολύ άνετη φαίνεται, δεν χρειάζεται τόση χαλαρότητα, πρέπει να είναι σε εγρήγορση. Οπότε, τι καλύτερο από το να έχει να ασχολείται με ένα κίτρινο μπαλάκι που πέφτει πάνω της κάθε τρεις και λίγο; Τίποτα, θα πούμε εμείς.
Η κοπέλα, πάντως, μάλλον δεν το βλέπει έτσι αν κρίνουμε απ’ το ότι έρχεται προς το μέρος μας. Κάπως τσαντισμένη, να το πούμε, κάπως σαν να θέλει να μας «λούσει» με διάφορα κοσμητικά επίθετα που δεν είναι γραμμένα σε κανένα επίσημο λεξικό να το πούμε, κάπως… κατάλαβες.
Όσο έρχεται κατά πάνω μας, για καλή μας τύχη, πλησιάζει και ο τρίτος της παρέας, ο Κώστας ή αλλιώς, αυτός που δεν ήθελε να δείξει το «ταλέντο» του στις ρακέτες, κρατώντας κάποιες σακούλες. Όχι όποιες και όποιες, γιατί δεν είναι και κανένας τυχαίος, αλλά τις γνώριμες σακούλες από Goody’s Burger House (μπράβο για την προνοητικότητά του, όχι μπράβο). Βλέπεις, λίγο η θάλασσα, λίγο το κολύμπι, πολύ θέλει; Τώρα άνοιξε η όρεξη όλων μας, ωραία.
Ανοίγει, λοιπόν, ο Κώστας τις σακούλες και τι να δούμε; Green με μπιφτέκι από Μικρές Φάρμες. Λαχταριστό ψωμάκι με ζουμερό μπιφτέκι, τυρί cheddar, φρέσκια τομάτα, μαρούλι, κρεμμύδι, πίκλες, κέτσαπ, dressing sauce. Εντάξει, τρέχει λίγο σάλιο και μόνο που σκεφτόμαστε αυτόν τον συνδυασμό υλικών να φτάνει στον ουρανίσκο μας.
Εχμ, κάτσε, η κοπέλα που πήγε, θα αναρωτιέσαι. Εδώ είναι, θα σου πούμε, αλλά η διάθεσή της άλλαξε με το που είδε τις σακούλες Goody’s Burger House. Αντί να μας «στολίσει» καλοκαιριάτικα, όπως περιμέναμε, μας χαμογέλασε και μας έδωσε το μπαλάκι ενώ ρώτησε πού μάθαμε να παίζουμε τόσο καλά ρακέτες. Εμείς;
Κοιταχτήκαμε λίγο, απορήσαμε πολύ και, επειδή καταλάβαμε ότι την ενοχλήσαμε, συμφωνήσαμε με τα μάτια να επανορθώσουμε και να την καλέσουμε στην παρέα μας για να την κεράσουμε ένα Green με μπιφτέκι από Μικρές Φάρμες. Και ήρθε.
Και έφαγαν αυτοί καλά και εμείς ακόμα καλύτερα.
Όπως λένε και στο χωριό μας, too Goody’s to be true!
