Ένα από τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτήματα στην ιστορία του κινηματογράφου, είναι το αν ο James Dean θα είχε γίνει μια μυθική φιγούρα στο Χόλιγουντ αν δεν είχε πεθάνει σε τροχαίο ατύχημα τον Σεπτέμβριο του 1955 σε ηλικία μόλις 24 ετών.
Ο ηθοποιός είχε μόνο τρεις σημαντικές κινηματογραφικές εμφανίσεις εκείνη την εποχή, αλλά αυτό ήταν περισσότερο από αρκετό για να τον χαρακτηρίσει ως ένα από τα πιο φυσικά και ισχυρά ταλέντα της εποχής του. Ο James Dean είχε σημειώσει αρκετούς απροσδιόριστους ρόλους πριν από την πραγματική του ανακάλυψη στο East of Eden, μια ταινία που αποδείχθηκε τόσο ισχυρή που ενέπνευσε τόσο τον Leonardo DiCaprio όσο και τον Nicolas Cage να ακολουθήσουν την υποκριτική. Η νατουραλιστική, αυθεντική του ερμηνεία ως Cal Trask, ήταν η μόνη από τις ταινίες του που κυκλοφόρησε όταν ήταν ακόμα ζωντανός, δημιουργώντας έναν νερό σούπερ σταρ.
Η διασκευή του μυθιστορήματος του John Steinbeck μπορεί να ήταν ένα κομμάτι εποχής μετά τις προσπάθειες του Trask να ανακαλύψει τη δική του ταυτότητα, αλλά ο Dean μίλησε σε μια ολόκληρη γενιά απογοητευμένων και δυσαρεστημένων νέων, κάτι που θα γινόταν χαρακτηριστικό της διαχρονικής του κληρονομιάς.Tόσο το Rebel Without a Cause όσο και το Giant κυκλοφόρησαν μετά θάνατον και τα δύο κέρδισαν υποψηφιότητες για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Σχεδόν ο πιο κουλ που έχει δει ποτέ η οθόνη εκείνη την εποχή, ο χαρισματικός ταραχοποιός Jim Stark αντιμετωπίζει έναν δύσκολο χρόνο να κρατηθεί μακριά από προβλήματα αφού μετακομίζει σε μια νέα πόλη. Και τα τρία από τα κορυφαία εγχειρήματα του Dean είναι από μόνα τους εκπληκτικά, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο ξεπέρασε τα διαχωριστικά για να προσελκύσει πολλά επίπεδα, το Rebel Without a Cause είναι το καλύτερο έργο του.
Πέρα από την δυναμική του εμφάνιση στην ταινία, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο προσπάθησαν να μιμηθούν το χτένισμα, την αίσθηση του ντυσίματος και το φασαριόζικο στυλ του, με το Rebel Without a Cause να επισημαίνεται ως η βασική στιγμή στην άνοδο της κουλτούρας του rock n’ roll στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.
Η ίδια η ταινία ήταν ένα σκληρό κατηγορητήριο για την απαξίωση και την αποξένωση που ένιωθαν ολοένα και περισσότερο οι έφηβοι κατά τη διάρκεια μιας περιόδου όπου απομακρύνθηκαν από τους γονείς τους περισσότερο από ποτέ, την οποία ο Dean μετέτρεψε στο επίκεντρο μιας ιστορίας ενηλικίωσης. που τους έκανε ρομαντικούς, τους συμπονούσε και τους μίλησε ευθέως χωρίς μισόλογα και ωραιοποιήσεις.
Όσον αφορά το πώς η ταινία ξεπέρασε τον κινηματογράφο για να αφήσει πίσω της ένα μνημειώδες αποτύπωμα σε πολλά διαφορετικά κοινωνικά στρώματα για τα επόμενα χρόνια, το Rebel Without a Cause βρίσκεται σε ένα δικό του πρωτάθλημα. Βοηθά επίσης ότι είναι η καλύτερη ταινία του James Dean, αλλά μακροπρόθεσμα, κατέληξε να σημαίνει πολύ περισσότερα από αυτό.
