Για δεύτερη σερί χρονιά είχαμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε όλο και πιο κοντά στο να επανακτίσουμε τις ζωές μας. Ότι το lockdown θα είναι μια μακρινή ανάμνηση, η «Μετακίνηση 6» ένα κακό αστείο σαν τις φάρσες του Φουσέκη και ο κορονοϊός θα μετατραπόταν πλέον σε μια γρίπη που δεν θα μας άγγιζε. Κυρίως όμως αυτό που θέλαμε όλοι περισσότερο στο φινάλε της χρονιάς ήταν να περάσουμε τις γιορτές μαζί με τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους και κανείς να μην μας ενοχλήσει.
Δυστυχώς όμως όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση, με τις μεταλλάξεις της Όμικρον, της Δέλτα ή όποιου άλλου γράμματος ακολουθήσει, δεν είναι υπερβολή ότι αυτές οι μέρες του 2021 είναι πραγματικά οι πιο δύσκολες και συνάμα οι πιο περίεργες.
Πλέον η κατάσταση έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην ξέρεις πού πατάς και τι να κάνεις. Αυτό το «προσέχω» ή «δεν βγαίνω σε νυχτερινά κέντρα» μοιάζει αφελές καθώς κάθε μέρα το τηλέφωνο χτυπάει και όλο και κάποιος βγαίνει θετικός στον κορονοϊό, έχει συμπτώματα ή ξεστομίζει την πλέον «φορεμένη» φράση «ήρθα σε επαφή με κρούσμα προχτές και χτες σε είδα». Ακόμα και όσοι νόσησαν δεν έχουν ασπίδα άμυνας κόντρα στις μεταλλάξεις.
Ανεμβολίαστος ή εμβολιασμένος να είσαι δεν έχει σημασία, η ουσία είναι ότι ξανά οι ΜΕΘ γέμισαν, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα πήγαν στο Θεό και πλέον δεν έχει να κάνει με το αν η κυβέρνηση παίρνει σωστά ή λάθος μέτρα για την επιβίωσή μας ή των συνανθρώπων μας, αλλά τι κάνουμε εμείς οι ίδιοι για το «αύριο» μας.
Θες να δεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα; Προφανώς και το θες. Αν όμως είναι να μεταφέρεις το ιικό φορτίο που μπορεί να «τσίμπησες» στη δουλειά ή από τον πλέον άκυρο τρόπο, προς στον μεγαλύτερο γονιό ή συγγενή, ή τον φίλο που θα πάει σπίτι στη δική του οικογένεια, είναι ένα ρίσκο. Μεγάλο ρίσκο.
Τι μένει; Να μην βλέπουμε κανέναν. Είναι αυτό λύση; Για να μην μεταδοθεί ο ιός, σίγουρα ναι. Για το μυαλό και τα λογικά μας ωστόσο είναι άλλο ένα πισωγύρισμα. Ίσως το χειρότερο από όλα.
Τι θας μας φέρει το 2022; Κανείς δεν ξέρει
Σύντομα θα βγουν «ειδικοί» και θα μιλάνε για λάθος μέτρα και σταθμά, ύστερα θα ακουστούν διάφορα άλλα από «βιολόγους» του διαδικτύου που θα «απασφαλίζουν» κόντρα στον κορονοϊό, ύστερα θα ανακαλυφθούν διάφορα κορονοπάρτι και κάπως έτσι θα γίνουμε ένας αχταρμάς, όπως συνηθίζουμε άλλωστε να κάνουμε σε αυτή τη χώρα και σε όλο τον κόσμο.
Αυτό το σκληρό φινάλε του 2021, μιας χρονιάς που ξεκίνησε με lockdown και σταδιακά μας έβαλε ξανά σε ένα ρυθμό καθημερινότητας αλλά στο τέλος της μας ξανατρομάζει, είναι μια αλήθεια που δεν θέλαμε με τίποτα αλλά θα πρέπει να καταπιούμε αν θέλουμε να συνεχίσουμε. Η μιζέρια διασπείρεται εύκολα, το ίδιο και η παράνοια (κυρίως λόγω εγκλεισμού) με αποκορύφωμα τα τόσα εγκλήματα, γυναικοκτονίες και άλλα ευτράπελα που ακούμε καθημερινά.
Μια μέρα σαν και αυτή, αν όλοι πρέπει να κάνουμε μια ευχή αυτό είναι να έχουμε την υγεία μας πάνω από όλα και μετά όλα τα άλλα. Αυτή είναι το θεμέλιο για να κάνεις οτιδήποτε. Αυτή που θα σε βοηθήσει να έχεις καθαρό μυαλό και όχι παράνοια μετά ένα καβγά με το ταίρι σου ή στη δουλειά, αυτή που σου επιτρέψει να δεις τον κοντινό σου άνθρωπο και να αγκαλιαστείτε θερμά δίχως φόβο, αυτή που θα σου επιτρέψει να χαμογελάς.
Να αγαπάς και να νοιάζεσαι λίγο παραπάνω για τον εαυτό σου, έτσι ώστε να μπορούν να νοιαστούν και οι γύρω σου για τους ίδιους. Καλή χρονιά και κυρίως καλά μυαλά. Θα τα χρειαστούμε.
Όπως έχει πει και η Scarlett O' Hara: «Αύριο είναι μια άλλη μέρα».
