Κάθε παραγωγή έχει το δικό της τρόπο να προμοτάρει την εκάστοτε ταινίας της. Άλλες καταφεύγουν στη συνηθισμένη οδό που ακούει στο όνομα «social media» και τηλεοπτικές διαφημίσεις, άλλες πάλι οργανώνουν ειδικά events με κεντρικό θέμα την ταινία για την καλύτερη προώθησή της.
Τρανό παράδειγμα σωστού marketing ήταν η ταινία «Joker» του Todd Phillips, που εκμεταλλευόμενη την λεπτότητα του ρόλου και της εμβληματικής ερμηνείας του Heath Ledger στο «Dark Knight» αλλά και των διθυραμβικών σχολίων από τους κριτικούς κινηματογράφου, δημιούργησε τεράστιο ντόρο και προσδοκίες στο κοινό μήνες ακόμα πριν την πρώτη της προβολή.
Όλοι οι τρόποι λοιπόν αποδεκτοί και συνήθως με εγγυημένη απήχηση. Τι γίνεται όμως όταν ορισμένες ταινίες και συγκεκριμένα τέσσερα θρίλερ, καταφεύγουν σε πιο επιθετικό μάρκετινγκ;
Και όταν κάνουμε λόγο για επιθετικό μάρκετινγκ, μιλάμε για εφαρμογή στην καθημερινότητα, συγκεκριμένα τεσσάρων τρομακτικών παραγωγών που έχουν μάλιστα στοιχείο τους το μεταφυσικό. Αυτές του παρακάτω άλμπουμ:
Εκεί δηλαδή που θα πίνεις τον καφέ σου να συνειδητοποιείς ότι η διπλανή σου έχει την τηλεπαθητική δύναμη της Carrie και σαν τζεντάι να κολλήσει στον τοίχο έναν τύπο που της κάνει μπούλινγκ ή εκεί που θα κάθεσαι σε ένα μαγαζί και θα βλέπεις τη Samara του «The Ring», ξαφνικά να πεταχτεί ένα χέρι μέσα από την τηλεόραση.
Και για να έχεις μια καλύτερη αίσθηση, το παρακάτω βίντεο σου δείχνει την πλήρη εικόνα:
Όπως μπορείς να δεις υπάρχουν πολλοί τρόποι μάρκετινγκ στη σύγχρονη εποχή. Άλλοι είναι πιο άμεσοι, άλλοι πάλι όχι. Στην περίπτωση των συγκεκριμένων ταινιών οι άτυχοι περαστικοί κατάλαβαν και με το παραπάνω πώς θα βίωναν τα συγκεκριμένα περιστατικά στη ζωή τους.
Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, όσο άμεσο και αστείο και αν είναι ένα τέτοιο μάρκετινγκ, οι κίνδυνοι για πιθανά εμφράγματα και ατυχήματα είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να σκέφτονται διαφημιστές και παραγωγοί.
