Είναι πολύ σύνηθες να δουλεύεις και 15 ώρες την ημέρα και έτσι μπορεί να περάσουν δύο και τρεις εβδομάδες. Δεν είναι ότι πιο εύκολο να δουλεύεις σε κουζίνα κι όλα αυτά που σου πλασάρουν στα τηλεοπτικά show δεν είναι η πραγματικότητα σε καμία περίπτωση.
Δες τι μας είπε ένας sushi chef.
Εσύ μπορεί να τρως το ωραίο σου πιάτο, σενιαρισμένος και ήρεμος στο τραπέζι σου, αλλά μέσα στη κουζίνα γίνεται κυριολεκτικά πόλεμος, Βιετνάμ, κόλαση, πανζουρλισμός.
Είναι μια πραγματική παρέλαση τρέλας.
Μπορεί οι σεφ και όλοι οι άνθρωποι που εργάζονται στις κουζίνες να είναι τελειομανείς αλλά κανείς δεν ξέρει τι περνάνε εκεί μέσα. Χρειάζονται σκληρά νεύρα για να τη «βγάλεις».
Εργάζονται σκληρά για να επιβιώσουν και να κρατήσουν την επιχείρηση τους ή τη δουλειά τους.
Και κάποιες στιγμές μπορεί να μοιάζει και κωμικό ακόμη. Χαμός μέσα στη κουζίνα, σάλτσες πετάγονται δεξιά κι αριστερά, καυτό λάδι πάνω στο δέρμα σου, ζυμάρια στα ρούχα και στα μαλλιά, ντουζ από σπαγγέτι και ρύζι και ακόμη αναρωτιέσαι γιατί μυρίζεις σαν τσιπούρα ακόμη και στο σπίτι.
Χαμογελάς με σαρδόνιο και κάπως λερωμένο χαμόγελο και συνεχίζεις για την επόμενη παραγγελία.
Τα χαρτάκια των παραγγελιών έχουν γίνει κομφετί κι εσύ απλά έχεις ξεχάσει τι ακριβώς ανακατεύεις μέσα στο τηγάνι, ποιος είσαι, τι κάνεις εδώ, ποιος ο λόγος που υπάρχεις...
Έρχεται η κούραση σαν τσουνάμι και πρέπει κι εσύ κάτι να φας αλλά πάντα στο πόδι κι ότι έχει περισσέψει. Δεν σε χαλάει, δεν μασάς, προχωράς ακάθεκτος, πάμε για το επόμενο πιάτο και μετά για το επόμενο και το επόμενο και πάει λέγοντας.
Στο τέλος της μέρας μοιάζεις σαν να έχεις βγει από βομβαρδισμό με αλεύρι και σάλτσα Στρογκανόφ.
Αυτή είναι η ζωή σου, είσαι σεφ, είσαι βοηθός σεφ, δουλεύεις σε κουζίνα και φτιάχνεις φαγητό.
Δεν σε πτοεί τίποτα όμως και ξέρεις στο πετσί σου πως η πραγματικότητα είναι σκληρή αλλά εσύ το αποδέχεσαι και συνεχίζεις γιατί πρέπει να επιβιώσεις.
Πρέπει να φτιάξεις το επόμενο πιάτο και να ταΐσεις ανθρώπους.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να καταλάβεις τι επικρατεί μέσα σε μία επαγγελματική κουζίνα:
