Ο Βασίλης Ακρίβος είναι περίεργος τύπος. Πολύ περίεργος. Μάλλον γεννήθηκε έτσι. Ίσως να γεννήθηκε και μάγειρας. Απλά του πήρε λίγο παραπάνω χρόνο για να το καταλάβει. Για την ακρίβεια 27 ολόκληρα χρόνια. Τότε που αποφάσισε πως δεν άντεχε άλλο τη μυρωδιά του λούστρου.
Ήθελε να μυρίζει θάλασσα… Κυρίως θάλασσα. Και μπαχάρια. Και φρέσκια τομάτα… Και μαϊντανό. Να μυρίζει τη μυρωδιά του φαγητού. Να παίξει με τις μυρωδιές, με τις γεύσεις. Και μετά να μοιραστεί τις εμπνεύσεις του με τον κόσμο. Πρώτα στο «Ψάριστον» και μετά στην «Αιόλου 68». Τα δύο θαλασσινά παιδιά του.
Ένας άνθρωπος που μέχρι τα 27 δεν έτρωγε καν ψάρι, έφτιαξε πιάτα που μοσχοβολούσαν θάλασσα. Το πεπρωμένο που λέγαμε. Το κάρμα.
Αυτό που εσχάτως τον οδήγησε και σε άλλα μονοπάτια. Σε νέες προκλήσεις. Στο «Γίδι».
Η είδηση ότι ο Ακρίβος «παίζει» και με το κρέας, έγινε γρήγορα talk of the town. Και η Λεωφόρος Τατοΐου 17 προορισμός.
Από περιέργεια, που σιγά-σιγά γίνεται πεποίθηση ότι αυτός ο μπαγάσας κάτι θα ετοιμάζει πάλι. Πόσο μάλλον δε όταν έχει στη «φωτιά» τον Γιάννη Κουστένη.
Γι’ αυτά τα «κάτι» μας μίλησε. Για τα μικρά μυστικά που κάνουν έναν μάγειρα μεγάλο.
