O Ρίνγκο δεν ήταν ποτέ του Σταρ

Ο ντράμερ των Beatles είναι ο πιο τυχερός -και από τους λιγότερο ταλαντούχους- ντράμερ στην ιστορία.

Συμβαίνουν αυτά στις μπάντες. Δεν είναι όλοι αστέρια. Δύσκολο. Θα υπάρχει πάντα κάποιος που ξεχωρίζει. Ή και περισσότεροι από ένας. Το να έχει το άστρο του το κάθε μέλος της μπάντας ξεχωριστά, είναι ένα σπανιότατο φαινόμενο που δεν το συναντάς συχνά. Πρέπει η μπάντα να είναι θρυλική.

Θέλει προσπάθεια να τα κάνεις χάλια

Όπως οι Beatles για παράδειγμα που ήταν ένας και ένας. Κορυφαίοι μουσικοί και συνθέτες. Όλοι τους. Ή μήπως όχι; Γιατί ο Ρίνγκο Σταρ, ο πιο άσχημος Beatle που ακόμη και τα πραγματικά σκαθάρια γελάνε με την πάρτη του, είναι ο αιώνιος αδύναμος κρίκος. Ο άνθρωπος που δεν έπρεπε να είναι εκεί. Ο Τζόρνταν Χέντερσον της μουσικής

 

 

O Λέστερ Μπανγκς δεν ήταν απλά ένας δημοσιογράφος. Ήταν το ιερό τέρας στην κριτική της ροκ μουσικής, έχοντας στο δυναμικό του κείμενα και συνεντεύξεις τόσο για το Creem όσο και για το Rolling Stone. Σε ένα από τα αφιερώματα του που είχε δημοσιεύσει παλιότερα το Playboy προς τιμήν του, είχε πει την εξής ατάκα. «Ο Ρίνγκο πέτυχε τις κατάλληλες συγκυρίες. Είναι ένας εργάτης στα ντραμς, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με το μουσικό ταλέντο κανενός άλλου Beatle. Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα γινόταν αν στη μπάντα έπαιζε ο Kιθ Μουν».

Παρότι ο Ντέιβ Γκρολ τον θεωρεί μέγιστη επιρροή, η αλήθεια είναι μία: ο Ρίνγκο δεν ήταν ποτέ αρκετά καλός. Ήξερε να συνοδεύει αλλά όχι να ξεχωρίζει. Και ξέρεις τι γίνεται με όσους δεν είναι αρκετά καλοί. Γίνονται δημοσιοσχετίστες.

 

 

 Άμπαλος από κούνια

Μετά την διάλυση των Beatles και τον θάνατο του Τζον Λένον, ο  Ρίνγκο Σταρ έκανε μερικές απόπειρες για να κατασταλάξει πάλι πίσω από την κάσα. Μέχρι τότε, πέρα από τους Plastic Ono Band είχε στο δυναμικό του μία συμπαθητική εμφάνιση με τους Hurricanes του θρυλικού Rory Storm. Ξέρετε τι είχε δηλώσει ο Τάι Μπράιαν για την «Ρίνγκο Σταρ εποχή» στη μπάντα; «Τίποτα σπουδαίο». Δύο λέξεις που είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να ειπωθεί για μουσικό. Τα ίδια και με τις πρώτες του απόπειρες με τους Eddie Mills Band και τους Texans.  Κάπου εκεί ήρθε το ταλέντο του Λένον. Οι συνθέσεις των ΜακΚάρτνεϊ και Χάρισον. Όμως ο Ρίνγκο απλά ακολουθούσε. Δεν λέμε πως αυτό που έκανε ήταν καλό ή κακό. Λέμε πως η αντιμετώπιση του δεν τον βοήθησε ποτέ για κανέναν λόγο.

Χειρότερα τα πράγματα με την Γιόκο Όνο.

Σίγουρα, το rock n’ roll της εποχής είχε άλλους κανόνες. Η μουσική των Beatles μόνο και μόνο είχε άλλους κανόνες. Και μπορεί οι νοσταλγοί του classic rock να τον θεωρούν μέγιστη επιρροή για την μετέπειτα μουσική, αλλά όσο και να κοπανιούνται κανένας ντράμερ εκεί έξω δεν έγινε καλύτερος επειδή μελέτησε το παίξιμο του μπαρμπά Ρίνγκο, που από ένα σημείο και μετά το μόνο που ήξερε να κάνει καλά ήταν να φωτογραφίζεται στα gala.

 

Άλλοι ήταν οι πετυχημένοι

Ναι ΟΚ και ο Ροντ Στιούαρτ έπινε σαν να μην υπήρχε αύριο. Αλλά το ταλέντο του ήταν διαολεμένο. Θέλετε να πάμε στους ντράμερς; Ποιος Ρίνγκο; Τζον Μπόναμ. Φιλ Κόλινς. Ο απίστευτος ο Νικ Μέισον. Τζίντζερ Μπέικερ. Τα σόλο που έχει παίξει ο Νιλ Πίαρτ, ο Ρίνγκο δεν τα έχει δει ούτε στον ύπνο του. Να μιλήσουμε και για Κιθ Μουν; Εκεί που φτερνίστηκε ο Μουν έπαιξε ντραμς ο Ρίνγκο Σταρ. Περιττό να συνεχίσω. Και όσοι είναι ντράμερς εκεί έξω ξέρουν ακριβώς τι εννοώ.

Μπορεί ο Ρίνγκο να υπήρξε Beatle αλλά πέρασε μία καριέρα σαν φιλοξενούμενος. Δεν εντυπωσίασε ποτέ κανέναν. Και τα φωνητικά του, δεν τα λες και σπουδαία.

 

 

 Ένα κακό στόρι

«Τρεις ώρες πάλευε ο Ρίνγκο για να βγάλει μία πρόβα. Δεν μπορούσε να το στρώσει με τίποτα. Σε κάποια φάση του είπαμε ‘‘Φίλε γιατί δεν πας να φας, να πιεις κάτι και να χαλαρώσεις μία-μιάμιση ώρα;’’. Όσο ξεκουραζόταν φέραμε στο στούντιο τον Ρόνι Βέρελ. Σε 15 λεπτά το είχε βγάλει. Εκείνη την ώρα μπαίνει ο Ρίνγκο και λέει στον παραγωγό ‘‘Τζορτζ βάλτο μία να το ακούσω’’. Το βάζει και η αντίδραση του Ρίνγκο είναι ‘‘Έλα, δεν ακούγεται και τόσο άσχημα’’. Ο Τζορτζ του απαντάει ‘‘Ναι ρε μαλάκα, επειδή δεν παίζεις εσύ’’. Πάντως ήταν ωραίος τύπος».

Αυτές είναι οι δηλώσεις του Κουίνσι Τζόουνς. Πες τον περίεργο, ιδιότροπο, τσογλάνι του κερατά, αλλά ο τύπος ήξερε την δουλειά του. Eίναι 85  ετών αλλά μετράει 27 Βραβεία Grammy και 79 συμμετοχές σε αυτά – το υπάρχον ρεκόρ. Είναι ο άνθρωπος που εκτόξευσε την καριέρα του Μάικλ Τζάκσον. Υπήρξε παραγωγός στο σόλο άλμπουμ του Ρίνγκο, Sentimental Journey, το 1970 και μοιράστηκε αυτήν εδώ την λεπτομέρεια. Έχει μιλήσει για πολύ κόσμο, δεν θεώρησε ποτέ τους Beatles κάτι εξαιρετικό, αλλά στο κομμάτι του Ρίνγκο Σταρ, είπε απλά την αλήθεια που όλοι φοβούνται να παραδεχτούν. Ότι πέρα από το να κρατάει ρυθμό, ο τύπος δεν άφησε καμιά εξαιρετική εμφάνιση.

 

ringo

 Μια χαρά την βόλεψε ομως

Είναι όμως μέσα στο τοπ 10 των πιο πλούσιων Βρετανών μουσικών, έχει χριστεί ιππότης από την βασίλισσα, έχει βρεθεί στο κρεβάτι με γυναίκες που ούτε θα φανταστούμε, αλλά το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, το πιο άτιμο απ’ όλα, είναι πως τον θεωρούν κομμάτι του παζλ για το rock n’ roll. Δεν είναι τυχαίο που εκτός από το να κάνει guest εμφανίσεις, ο Ringo δεν έμπλεξε ποτέ ξανά με καμία μπάντα. Είχε όμως την τύχη, να βρεθεί με 3 μουσικούς, που φρόντισαν να του λύσουν το πρόβλημα της ζωής του μία για πάντα.

Αυτό όμως είναι μαγκιά. Να είσαι -πλέον- 81 ετών, ζάμπλουτος και να έχεις πουλήσει φούμαρα ότι άλλαξες την μουσική. 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved