Ο Παναθηναϊκός AKTOR φεύγει με το διπλό από τη Μαδρίτη. Κάνει το 2/2 σε μία διαβολοβδομάδα όπου έπρεπε ν’ αγωνιστεί στις έδρες των Παρί - Ρεάλ και το κλίμα αντιστρέφεται. Οκ στην Ελλάδα ζούμε, αυτές τις διακυμάνσεις στην ψυχολογία, τις έχουμε κάνει επιστήμη. Σε κάθε ήττα η ομάδα είναι προς διάλυση, σε κάθε νίκη ετοιμαζόμαστε να ράψουμε αστέρια. Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν, ωστόσο, βρίσκεται στον σωστό δρόμο.
Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν οι 7 φορές πρωταθλητές Ευρώπης αποτελούν μία οικογένεια. Το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα είναι εξαιρετικό, καθώς πέρα από εκπληκτικούς αθλητές, ο Παναθηναϊκός AKTOR αποτελείται από παιδιά - διαμάντια. Όπως ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Μετά τη νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Ισπανός φόργουορντ κέρασε όλα τα μέλη της ομάδας, μπέργκερ, από την επωνυμία φαστ φουντ «Juancho’s BBQ» που διατηρεί στην Ισπανία.
Η πρόσφατη κίνησή του, να κεράσει ολόκληρη την αποστολή του Παναθηναϊκού ένα… μαδριλένικο μπέργκερ μετά τη μεγάλη νίκη επί της Ρεάλ, μπορεί να φαίνεται μια απλή χειρονομία. Ένα χαλαρό «πάμε να φάμε» που όλοι έχουμε ζήσει με τους φίλους μας. Όμως, στην πραγματικότητα, κρύβει πίσω της κάτι πολύ ουσιαστικότερο: μια φιλοσοφία ζωής, μια νοοτροπία συντροφικότητας, ένα είδος «οικογένειας» που δεν περιορίζεται στο γήπεδο. Όχι ότι περιμέναμε κάτι λιγότερο από τον Χουάντσο. Πέρα από το μπασκετικό ταλέντο, αποπνέει μια ανθρώπινη ποιότητα που μοιάζει σπάνια στον επαγγελματικό αθλητισμό. Είναι εκείνος ο κολλητός που όλοι έχουμε ανάγκη, στο γήπεδο, στη δουλειά, στη ζωή μας γενικότερα.
Το επαγγελματικό μπάσκετ είναι γεμάτο πίεση. Νίκες και ήττες μετρούν περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε, η δημόσια κριτική είναι αδυσώπητη, τα ταξίδια κουραστικά. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το να υπάρχει ένας άνθρωπος που «σπάει» την ένταση με μια απλή, ανθρώπινη κίνηση, ένα χαμόγελο, ένα αστείο, ένα κέρασμα, είναι ανεκτίμητο. Ο Χουάντσο το καταλαβαίνει αυτό. Μετά από μια μεγάλη νίκη στη Μαδρίτη απέναντι στην πιο δύσκολη έδρα της Ευρώπης, το μυαλό όλων λογικά έτρεχε στην αποσυμπίεση, στην κούραση, στη διαχείριση του αποτελέσματος. Εκείνος όμως βρήκε χρόνο να κάνει αυτό που κάνουν οι φίλοι μεταξύ τους: να πουν «ρε παιδιά, πάμε να φάμε κάτι όλοι μαζί». Δεν ήταν απλώς κέρασμα. Ήταν υπενθύμιση ότι η ομάδα είναι οικογένεια. Ότι τα μεγάλα αποτελέσματα χτίζονται με μικρές στιγμές. Ότι η χαρά είναι για να μοιράζεται.
Ο Χουάντσο δεν είναι ο αθλητής που παίζει για τα στατιστικά του. Δεν είναι ο τύπος που ρίχνει βλέμματα στην κάμερα ή που χρειάζεται να είναι στο επίκεντρο. Παίζει για την ομάδα. Και αυτό τον κάνει ιδανικό συμπαίκτη.
Σε κάθε παρέα, υπάρχει ένας φίλος που «θυσιάζεται», δε χρειάζεται πάντα να είναι ο πρωταγωνιστής, αλλά είναι εκεί για να καλύψει, να στηρίξει, να γεφυρώσει. Αυτόν τον ρόλο τον παίζει στην εντέλεια ο Ισπανός. Είτε με ένα κομβικό rebound είτε με μια άμυνα σε κρίσιμο σημείο είτε με ένα… burger για όλους μετά από μια τεράστια νίκη.
Κερδίζει με τρόπο που σε κάνει να τον εκτιμάς, όχι μόνο για το πώς παίζει αλλά και για το πώς σκέφτεται.
Ο Χουάντσο είναι style icon χωρίς να το προσπαθεί
Ταυτόχρονα το γεγονός ότι το κέρασμα έγινε στα Juancho’s BBQ, τη δική του αλυσίδα φαστ φουντ στην Ισπανία, έχει επίσης σημασία. Δεν είναι απλώς ότι τους πήγε για φαγητό. Είναι ότι τους πήγε… στο σπίτι του. Στον δικό του χώρο, στο δικό του δημιούργημα, σε κάτι που τον αντιπροσωπεύει. Όλοι έχουμε έναν φίλο που όταν σε φιλοξενεί στο σπίτι του, σου λέει: «Κάτσε, δικό σου είναι το σπίτι. Νιώσε άνετα». Εκείνη τη στιγμή, δεν είσαι καλεσμένος. Είσαι δικός του άνθρωπος.
Αυτό έκανε ο Χουάντσο με την ομάδα. Δεν τους κέρασε απλώς. Τους έβαλε στην προσωπική του σφαίρα. Και σε μια εποχή όπου όλα τρέχουν γρήγορα και οι άνθρωποι απομακρύνονται, οι φιλίες που βασίζονται σε απλότητα, γενναιοδωρία και συντροφικότητα είναι πιο σημαντικές από ποτέ. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα μας στηρίζουν αλλά και θα μας προσγειώνουν. Που θα μας λένε «πάμε να φάμε» την κατάλληλη στιγμή. Που θα σκέφτονται ομαδικά, όχι εγωιστικά. Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ενσαρκώνει ακριβώς αυτό: την παρουσία ενός ανθρώπου που κάνει τον περίγυρό του καλύτερο, όχι με φωνές ή με μεγαλοστομίες, αλλά με απλές καθημερινές κινήσεις. Με αυτές που δεν χρειάζονται δημοσιότητα, αλλά γράφουν χαρακτήρα.
Για αυτά και γι’ άλλα πολλά είναι ένα πρότυπο κολλητού. Αυτού που θέλουμε όλοι στη ζωή μας: αυθεντικό, ανθρώπινο, γενναιόδωρο, και πάντα εκεί την κατάλληλη στιγμή.
