Φτάνουμε και νομοτελειακά σε ένα τέλος εποχής. Πολλοί τον λάτρεψαν για τον τρόπο που προσέγγισε και έδωσε ζωή στο ρόλο, άλλοι πάλι δεν μπόρεσαν ποτέ να τον (απο)δεχτούν. Δεν ξέρω αν για αυτό ευθύνεται το ότι είναι ξανθός, έβαζε τζελ ή επειδή χαζοερωτευόταν σε αντίθεση με τους Don Juan προκατόχους του, η ουσία είναι ότι το «James Bond: No Time to Die» θα αποτελέσει τον μεγάλο επίλογο για τον πράκτορα 007 του Daniel Craig.
Ενός εναλλακτικού Μποντ σε σχέση με τους προκατόχους του.
Η τελευταία ταινία του Daniel Craig στον ρόλο που εκτόξευσε την καριέρα του απέχει μόλις μερικούς μήνες και το πρώτο τρέιλερ της ταινίας δείχνει ιδιαίτερα ελκυστικό.
Είτε τον συμπαθείς, είτε όχι ο ξανθός James Bond έδωσε νέα προοπτική και ζωή στον ρόλο που έμοιαζε καταδικασμένος μετά το μέτριο «Die Another Day» με τον Pierce Brosnan, όχι επειδή απλά μπόρεσε να φορέσει ιδανικά το σμόκιν που πρώτος έβαλε ο Sean Connery αλλά επειδή κατάφερε να παρουσιάσει μια διαφορετική οπτική του πράκτορα-μυστηρίου, που τόσα χρόνια δεν είχαμε γνωρίσει.
Ο πράκτορας από την αρχή
Όλοι οι μεγάλοι ήρωες από κάπου πρέπει να ξεκινάνε. Το «Casino Royale» ήταν το πρώτο βιβλίο που έγραψε ο Ian Fleming, ωστόσο η κατά τεκμήριο κορυφαία ταινία στην Craig-εποχή, το «Skyfall» ήταν εκείνη που μας ταξίδεψε στα origins του διάσημου πράκτορα. Όπως ο Batman «γεννήθηκε» μέσα από την δολοφονία των γονιών του Bruce Wayne, έτσι και ο 007 «ξεπήδησε» μετά το θάνατο των δικών του προγόνων και στο φινάλε της τρίτης του ταινίας, ο Craig επιστρέφει εκεί που όλα ξεκίνησαν για τον ίδιο. Στο πατρικό του.
Για μεγάλο διάστημα το «Skyfall» μας ταξίδεψε στο παρελθόν του James, όπου είδαμε για πρώτη φορά τι ήταν αυτό που τον μετέτρεψε από ένα φοβισμένο παιδάκι, σε ατρόμητο κατάσκοπο. Μέχρι να βγει το «No Time to Die» στους κινηματογράφους, ο Bond θα παραμείνει με ένα άλυτο μυστήριο για πολλές από τις πράξεις του, ωστόσο για πρώτη φορά το παρελθόν του δεν μοιάζει τόσο ομιχλώδες όσο το ξέραμε.
Εκείνη που τον πλήγωσε
Λένε πως ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει δυνατότερο. Όσες ταινίες και αν περάσουν ο Bond δείχνει ανίκητος στις μάχες σώμα με σώμα, ωστόσο στο παιχνίδι των θηλυκών κατακτήσεων βάζει κάτω όλους τους καζανόβες τούτου του κόσμου. Μέχρι να εμφανιστεί ο Daniel είχαμε πειστεί πως η μόνιμη τακτική του ήρωα να αλλάζει τις γυναίκες πιο εύκολα και από τις Aston Martin, ήταν ένα απλό μότο ζωής. Στο «Casino Royale» ωστόσο μάθαμε τον πραγματικό λόγο που δύσκολα μπορεί να εμπιστευτεί.
Η Vesper Lynd, ήταν φαινομενικά μία «εύκολη» υπόθεση, η οποία ωστόσο εξελίχθηκε σε έρωτα ζωής, βασική αιτία για να κινδυνέψει να «ευνουχιστεί» και τελικώς να αποσυρθεί (προσωρινά) από την κατασκοπία. Η προδοσία της –παρότι στο τέλος φάνηκε ότι την είχε πατήσει και με αυτόν- αποτέλεσε μια τεράστια πληγή η οποία όπως φάνηκε δεν έκλεισε ποτέ. Κάτι παρόμοιο βέβαια «ψήνεται» και με την Madeline Swan στο «No Time to Die» αλλά θα μιλήσουμε με σιγουριά μετά την 2η ημέρα του Απρίλη (ημέρα πρεμιέρας της ταινίας).
Πόσο ξύλο να αντέξει;
Δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι ο Bond τους έχει όλους, ακόμα και τους πιο μεγαλόσωμους. Μετά από τόσες ταινίες και άπειρες μάχες από τους Sean Connery, George Lazenby, Roger Moore, Timothy Dalton και Pierce Brosnan, δηλώναμε χορτασμένοι από μάχες αλλά είχαμε και ένα μικρό παράπονο. Καλώς τους κερδίζει όλους, δεν γίνεται όμως να μην είναι ιδιαίτερα γυμνασμένος και το κυριότερο να μην χαλάει ούτε το μαλλί, ούτε και τη γραβάτα.
Από εκείνη όμως την πρώτη μάχη στη Μαδαγασκάρη στο «Casino Royale» κάτι αισθανθήκαμε πως αλλάζει στον διάσημο πράκτορα. Μπροστά μας είχαμε τον πρώτο γυμνασμένο James Bond που πάνω από όλα σέβεται το ντύσιμο και το στυλ, αλλά που αυτή τη φορά θα «λερώσει» τα χέρια του στη μάχη και κυρίως δεν θα φοβηθεί να «λερωθεί» ο ίδιος. Το αποτέλεσμα; Κάθε μάχη είχε και ένα διαφορετικό ενδιαφέρον για τον θεατή, που πλέον δεν έβλεπε έναν ντελικάτο τύπο που τους έχει όλους και με το ένα χέρι , αλλά έναν πράκτορα που μάχεται για την επιβίωση.
Επιστροφή στο ένδοξο παρελθόν
Μπορεί να μην είδαμε σε κάποιο τίτλο ταινίας το «You Only Live Twice», ή το «On Her Majesty’s Secret Service» αλλά η νέα εποχή του Bond είχε ξεκάθαρο στόχο να επαναφέρει στοιχεία της ένδοξης εποχής του παρελθόντος. Τότε δηλαδή που η κεφαλή της ΜΙ6 –δηλαδή ο Μ- ήταν άντρας και όχι γυναίκα, τη συνεργασία με την Eve Moneypenny, τον Bill Tanner και τον Felix Leiter (τον οποίο θα δούμε ξανά στο «No Time to Die») και κυρίως την εμφάνιση της SPECTRE και της αρχι-νέμεσής του που ακούει στο όνομα Ernst Stavro Blofeld.
Υπάρχει και η περίπτωση του Hinx από το «Spectre» που ήταν ένας συνδυασμός του «Red» Grant από το «From Russia with Love» και ενός σύγχρονου Jaws δίχως τα σιδερένια σαγόνια. Δεν ξέρουμε αν η ιστορία στο Bond 25 θα έχει σενάριο παρόμοιο με του παρελθόντος, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμελήσει ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες με το «On Her Majesty’s Secret Service», όταν και ο Bond επιστρέφει λυσσαλέα στη δράση εξαιτίας του θανάτου της αγαπημένης του, Tracy. Μήπως η Madeline δεν θα τη βγάλει ζωντανή;
Ένας Bond διαφορετικός από τους υπόλοιπους
Όταν έχεις συνηθίσει σε ένα μοτίβο διαφορετικό επί τόσα χρόνια, δύσκολα υπάρχει κάτι να σου αλλάξει την άποψη. Ο Daniel Craig ήταν από το σουλούπι του και μόνο ένας Bond διαφορετικός από τους υπόλοιπους και αυτό ξένισε τον περισσότερο κόσμο. Δεν είναι τόσο το ότι είναι ξανθός, αλλά το ότι του λείπει η κοινή αρχοντιά που χαρακτήριζε τους προκατόχους του. Η γοητεία του ήταν πιο σκληρή, όπως και το χιούμορ του που δεν ήταν τόσο λεπτό και φαρμακερό όσο των Sean Connery και Pierce Brosnan.
Ήταν σαφές ωστόσο πως ο Bond δεν αποτελούσε πλέον μια… καρτούν φιγούρα. Ο Craig παρουσίασε έναν νέο πιο ρεαλιστικό πράκτορα, έβαλε νέους κανόνες στην περσόνα του καζανόβα-κατασκόπου, μετατρέποντας το βλαχοτρέντι ύφος σε σκληρόπετσο στρατιώτη.
Μπορεί να μην τον συμπαθείς ή να τον θεωρείς μια κατηγορία κάτω από τους αρχοντικούς Sean Connery και Pierce Brosnan, πολύ απλά διότι ο Daniel Craig δεν είχε ποτέ αυτούς ως πρότυπο.
Διότι ήταν ο πρώτος που έκανε τον Bond να μοιάζει με πιστευτό πρόσωπο και όχι με έναν fictional ήρωα που έχει τα πάντα έτοιμα και στρωμμένα. Και αυτό σίγουρα θα μας λείψει.
