Κάναμε σαν μικρά παιδιά μόλις μάθαμε ότι θα ξαναβγεί στην αγορά το Nokia 3310. Δεν ξέρουμε αν θα το αγοράζαμε σήμερα, αλλά ο όλος ρομαντισμός αυτού του reboot μας συγκίνησε. Μας έκανε να θυμηθούμε όλες εκείνες τις πρώτες κλήσεις και τα SMS προς τους κολλητούς και τις γκόμενες. Κυρίως όμως, μας έκανε να θυμηθούμε το φιδάκι. Τον πιστό αυτό φίλο για τις απάλευτες διδακτικές ώρες στο σχολείο και τα βαρετά τραπέζια με τους συγγενείς.
Ο νόμος της φύσης ωστόσο, λέει κάτι πολύ σοφό: 9 στις 10 φορές που κάτι θα γίνει reboot, θα είναι μάπα. Σκέψου τις ταινίες. Το εμετικό το Ψυχώ παραγωγής 1998. Το καινούργιο Ghostbusters που δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις ή να βάλεις τα γέλια. Μία απογοήτευση, μία κατίφλα. Δεν ξέρουμε γενικά αν συμβαίνει το ίδιο με το 3310 (σ.σ.: για να είμαστε και δίκαιοι), αλλά μπορούμε να πούμε με σιγουριά αυτό: η νίλα και η απογοήτευση που φάγαμε με το φιδάκι του, είναι χειρότερη από αυτή που έφαγε το La La Land στο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
ΤΙ. ΕΙΝΑΙ. ΑΥΤΟ;
Ναι είναι φιδάκι, αλλά δεν είναι το φιδάκι μας. Δεν περιμέναμε να είναι στο 100% αυτό που θυμόμασταν, αλλά ούτε και αυτό το χρωματισμό πράγμα που σου θυμίζει το Atari που έπαιζε ο ξάδερφος σου στα 80s. Δηλαδή σόρρι ρε παιδιά: βγάζετε ένα κινητό που κάνει επίκληση στο συναίσθημα και καταστρέφετε ένα από τα top 3 πράγματα που είχε αυτό το κινητό; Τουλάχιστον, άπαξ και αποφασίσεις να κάνεις την κίνηση για reboot, μείνε πιστός σε μερικές ιερές λεπτομέρειες. Και ναι, το φιδάκι ήταν μία από αυτές.
Άστο ρε…καλύτερα Candy Crush.
