Ο Kim Yong Un σηκώθηκε το πρωί τρομερά νυσταγμένος. Ένιωθε κουρέλι γιατί είχε λιώσει χωρίς αύριο στο NBA 2K το προηγούμενο βράδυ. Έβγαλε πυτζαμούλες, ξέπλυνε το ολοστρόγγυλο πρόσωπό, έβαλε στολή, χτένισε μαλλί-ψυχιατρείο και κοίταξε έξω από το παράθυρο του μεγάρου του: η Πιονγιάνγκ ξυπνούσε για άλλη μία μέρα σοσιαλιστικού μεγαλείου στον σοβιετικό παράδεισο.
Άνοιξε laptop, τσέκαρε email και μπήκε twitter για να γλεντήσει κόσμο με τα ψεύτικα προφίλ που διατηρεί. Έστειλε sms στον κολλητό Dennis Rodman “waz up bro?”, τσέκαρε τσοντούλες με tag #asian_porn στο youjizz και έβαλε Eminem να παίζει δυνατά στα ηχεία. Χάιδεψε το κόκκινο κουμπάκι και κοίταξε με βλέμμα «βάλε φωτιά σε ότι σου τρώει σε ότι σου καίει το μυαλό» στον καθρέφτη. «Ποια χωρούλα θα κάνουμε στάχτη και μπούρμπερη σήμερα;» αναρωτήθηκε χαμηλόφωνα με ένα χαμόγελο από το ένα μέχρι το άλλο αυτί.
Σα φιγούρα o «ηγέτης» της Βόρειας Κορέας μπορεί να φέρνει μονάχα ένα πράγμα στο νου: τον κακό από τον Αστυνόμο Σαϊνη, εκείνο τον τύπο που καθότανε πάντα πλάτη και χάιδευε το γουρούνι-γατί που είχε για κατοικίδιο. Ή μάλλον όχι, θυμίζει και τον Brain από το “Pinky and the Brain”, τον παρανοϊκό πόντικα που κάθε βράδυ ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο.
Δεν είμαστε σίγουροι αν είναι άνθρωπος ή καρτούν. Στη μικρή γωνιά των βαλκανιών που βρισκόμαστε, τον αντιμετωπίζουμε ως cult υπερήρωα –μέχρι και τρολόσελιδα αφιερωμένη στην περσόνα του υπάρχει αφού πραγματικά ο τύπος δίνει μπόλικη τροφή για άπειρο «ιντερνετικό γλεντί».
